"นายนั้นแหละที่ต้องกลับเพราะคนที่ฉันไล่คือนายไม่ใช่โอโซน "
"นารา"
ผมเรียกนาราออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบาราวกับคนไม่มีเรี่ยวแรงทั้งสายตาและคำพูดที่นาราส่งผ่านมาให้ผมตอนนี้มันโคตรว่างเปล่ามันแทบไม่มีเงาของผมในดวงตาคู่นั้นของนาราเลย
"คิง เวกัส ช่วยพาเขาออกไปที"
นาราพูดกับไอ้คิงกับไอ้เวกัสก่อนที่จะสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของผมแล้วเดินไปอยู่ข้างๆไอ้โซนหัวใจผมกระตุกขึ้นมาทันทีที่เห็นภาพนั้น ไอ้โซนที่พอนาราเดินไปหามันๆก็เข้ามาพยุงนาราไว้
"เจ็บไหม"
ไอ้โซนจับมือนาราข้างที่ดึงสายน้ำเกลือออกขึ้นมาดูแล้วถามนาราออกมาอย่างห่วงใย
"ไม่เป็นไร"
ผมยืนกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินสิ่งที่ไอ้โซนกับนาราคุยกันคนที่ควรพูดแบบนี้ควรเป็นผมไม่ใช่เหรอวะไม่ใช่มัน
"ไปทำแผลเดี๋ยวให้หมอใส่เข็มให้ใหม่"
ผมตัดสินใจหน้าด้านเดินเข้าไปจับมือนาราแล้วพูดกับเธอด้วยความเป็นห่วงเพราะตอนนี้เลือดนาราไหลย้อนออกมาจนหยดเต็มพื้นไปหมดแล้ว
"
