พึ่บพึ่บพึ่บ ขวัญอ้าปากค้างที่ในปากเต็มไปด้วยเนื้อปลา และเขาก็ใจดีช่วยปิดปากให้เธอ
“จะไปไหนอีกละ” ขวัญร้องถามเมื่อถูกลากออกมานอกบ้าน มือเล็กถูกกอบกุมไว้ในมือใหญ่
“ออกไปสูดอากาศ” ขวัญเอ๋ยขวัญ เขาก็แค่ทำเพื่อลูกของเขา
“ขวัญเหนื่อยแล้วอยากพัก” ขวัญร้องบอกเมื่อเขาพาเธอเดินนานติดต่อกันกว่ายี่สิบนาที เดินเงียบๆไปเรื่อยๆ น่าเบื่อเกินไปสำหรับเธอ และเขาก็ตอบรับสั้นๆในคอว่า อืม
ฮิฮิฮิ เสียงหัวเราะเล็กๆของขวัญดังออกมา ในห้องนั่งเล่น เธอกำลังขบขันกับการ์ตูนทอมแอนด์เจอร์รี่ ที่คุณฟงโหลดมาให้ดูและมานั่งดูเป็นเพื่อนลูกของเขาด้วย เพราะเขาบอกว่าอยากให้ลูกเขาดูการ์ตูนที่เขาชอบดูสมัยเด็กๆ การ์ตูนที่แมวไล่หนูที่หนูดูจะฉลาดกว่าแมว
“อย่างคุณฟงนี่เป็นแมวหรือเป็นหนูกันนะ”
“แล้วขวัญคิดว่าอย่างฉันจะเป็นอะไร” ขวัญครุ่นคิด...
“สไปค์ น่าจะเหมาะกับคุณฟงมากกว่า” ฮาฮาฮา ดีแลนหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดีเช่นกัน เ
