เพล้ง!!
“ไม่ได้เรื่อง”
ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีเทาปากรอบรูปลงพื้นด้วยอารมณ์โกรธ เขาก่นด่าชายสองคนในชุดสีดำด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยโทสะอย่างถึงที่สุด วันนี้เขาลงทุนลงแรงไปมากแต่กลับคว้าน้ำเหลว แค่ผู้หญิงคนเดียวยังจัดการไม่ได้เลย
“โง่! ไสหัวไปอย่าให้ฉันเห็นหน้าอีก”
“ท่านครับ พวกเราผิดไปแล้ว”
“ออกไป!”
“ครับ ๆ”
ชายชุดดำสองคนต่างรีบค่อมหัวและรีบออกไปทันที ก่อนจะโดนโทสะของผู้เป็นนายมากกว่านี้ การทำงานพลาดและยังรอดออกมาได้ถือว่าท่านปรานีมากแล้ว
“ดวงแข็งนักนะ”
เขาทรุดกายนั่งลงบนเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ก่อนจะกำมือเหี่ยวย่นเข้าหากันแน่นด้วยความอดกลั้น เขาใช้เวลาตั้งหลายปีกว่าจะสามารถมาถึงตรงนี้ได้ อีกแค่ก้าวเดียวเท่านั้น
ยิ่งคิดแววตายิ่งฉายความโลภจนปิดไม่มิด ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้วแต่ถ้ายังจัดการเด็กนั่นไม่ได้เขาต้องใช้ไม้แข็งแล้วแหละ
เขาพึมพำกับตัวเองก่อนจะเหม่อมองออกไปนอกตึกสูง ความฝันหนึ่งเ
