บทที่ 12 ระหกระเหิน
ณ โรงพยาบาล
“เรื่องทั้งหมดมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพื่อนบ้านทำแบบนี้สามารถฟ้องได้นะครับ”
เสียงทุ้มของคุณหมอพูดด้วยอาการขุ่นเคืองแทนน้ำค้างซึ่งตอนนี้เอาแต่ก้มหน้า หลังจากที่เล่าเรื่องทุกอย่างจบลง
“ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกค่ะ”
เรียวปากสีหวานตอบเสียงอ่อน เธอรู้ว่าสามารถฟ้องร้องได้ แต่ทุกคดีความมันมีค่าใช้จ่ายและค่าเสียเวลา ซึ่งหญิงสาวเองไม่ได้มีเวลาและเงินมากพอถึงขั้นนั้นที่จะเอาความ
“ถ้าอย่างนั้นจะหนีไปที่อื่นอย่างนั้นเหรอครับ”
“ค่ะ แค่สักพักค่ะ รอให้คุณยายหายดีค่อยกลับมาก็ได้ หรือไม่ก็หาที่อยู่ใหม่”
“ครับ แต่ที่ว่าเรื่องท้องจริงเหรอครับ”
“ค่ะ...เรื่องจริงค่ะ”
สิ้นคำพูดของน้ำค้างคุณหมอเชนชะงักนิ่งไปชั่วขณะ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอในช่วง 1 เดือนที่ผ่านมา แต่เขาพอจะเดาออกว่าหญิงสาวตรงหน้ามีนิสัยเป็นอย่างไร ถ้าหากพลาดท้องได้คงจะเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นอย่างแน่นอน
“ครับ มีอ
