บทที่ 19 ไปส่งที่บ้านจะเป็นจุดเริ่มต้นของรักแบบไม่รู้ตัว
“เอ่อ คุณหมิงเผิงคะ ฉันมีเรื่องอยากจะขออีกอย่างค่ะ”
เสียงหวานเอ่ยเสียงสั่นอยู่ภายใต้รถบีเอ็มดับเบิ้ลยูคันหรู ซึ่งเปิดแอร์อุณหภูมิต่ำ จนร่างเล็กรู้สึกหนาวได้แต่กระชับเสื้อสูทสีเข้มขนาดไม่หนาและไม่บางมากห่อเข้าหาตัวแน่น
“ว่า”
คนตัวสูงตอบเสียงเรียบกึ่งรำคาญเล็กน้อย เพราะโดยปกติแล้วเขาไม่เคยไปส่งผู้หญิงคนไหนที่บ้าน จึงไม่ชินกับการที่มีคนติดรถมาด้วย อีกอย่างมันทำให้การฟังเพลงสากลของเขาไม่ได้อรรถรส
“ลดแอร์ให้หน่อยได้ไหมคะ คือฉันหนาว”
“มีมือก็เคลื่อนไปลดเองสิ”
“คือฉันทำไม่เป็นค่ะ”
น้ำค้างตอบตามความจริง เพราะเธอไม่เคยขึ้นรถยนต์คันหรู
แบบนี้ หรูที่สุดของเธอก็คือรถแท็กซี่ ถึงเธอจะทำเป็น อย่างไรก็ตามคงต้องขอคนตรงหน้าก่อนอยู่ดี มันคือมารยาทอย่างหนึ่ง เพราะเขาคือเจ้าของรถ
ชายหนุ่มหรี่ตามองร่างเล็กที่ห่อตัวเข้าหากัน พพร้อมกับถอนหายใจเฮือ
