ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องจำใจเดินตามเขาไปตามที่เขาออกคำสั่ง เพราะฉันรู้ว่าเขาทำจริงอย่างที่เขาพูดแน่ คนบ้าอย่างเขากล้าทำทุกอย่างอยู่แล้ว
คุณโชนเดินนำฉันไปที่โรงจอดรถ
“มีอะไรก็พูดมามันดึกแล้วฉันง่วง”
“ง่วง หึ!! ไม่ใช่ว่าจะรีบไปเอากับไอ้ฌอนหรอกหรอ” ผู้ชายคนนี้คิดกับฉันแต่ละอย่าง มีแต่เรื่องต่ำๆทั้งนั้น เขาเอาอะไรมาตัดสินฉันนักหนาฉันถึงได้ดูแย่ในสายตาเขามากขนาดนั้น
“เงียบแปลว่าฉันพูดถูกสินะ !!”
หมับ!!
“คุณโชนอย่าทำแบบนี้คุณไม่เห็นหรือไงว่าลูกน้องพ่อคุณเดินไปมาอยู่” ฉันรีบห้ามคุณโชน เพราะเมื่อกี้เขาคว้าแขนฉันกระชากเข้าหาตัวเอง แถมยังทำท่าเหมือนจะจูบฉัน
“ทำไมกลัวไอ้ฌอนมันรู้หรือไง !!” เอากับเขาสิ ยัดเยียดให้ฉันกับคุณฌอนมีอะไรกันจากความคิดต่ำๆของเขา แล้วก็พลานมาอารมณ์เสียใส่ฉัน
“คุณเลิกพูดว่าฉันจะไปมีอะไรกับพี่ชายของคุณสักที ฉันไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น !!”
“มันไม่ใช่พี่ฉัน อย่าพูดใ
