"เขาเป็นของฉัน"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด แก นังเด็กบ้า นังเด็กเปรต แกจงใจยั่วโมโหฉัน!!!"
เสียงกรี๊ดร้องของเยลลี่ทำให้ทุกคนต้องหยุดชะงัก ในขณะที่กาวินก้มมองหน้าแฟนสาวอย่างรู้ทันแต่ยัยเด็กดื้อกลับทำหน้าซื่อตาใส พลางกระพริบตาปริบๆ อย่างร้ายเดียงสา
"ร้ายนักนะ"
กาวินก้มลงพูดกระชิดใบหูเล็กน้ำเสียงลอดไรฟันอย่างไม่จริงจังมากนัก
"อะ ... อะไรคะ อะ ... เอยเปล่านะคะ"
เอิงเอยเอ่ยขึ้นอย่างร้อนตัวแต่พยายามเก็บอาการ กลัวว่าแฟนหนุ่มจะจับได้ เธอปฎิเสธเสียงแข็งราวกับขโมยที่ถูกตำรวจจับได้
"รู้ไหม พี่วินเตรียมบทลงโทษให้เด็กดื้อยังไง"
กาวินยังคงพูดประชิดใบหูเล็กด้วยน้ำเสียงแหบห้าวพลางขบเม้มจนคนถูกกระทำไรขนอ่อนลุกชูชัน
"นังเด็กเมื่อวานซืน แกมีสิทธิ์อะไรมาแย่งกาวินของฉันไป"
เยลลี่เอ่ยขึ้นอย่างหมดความอดทนเธอแอบรักแอบชอบของเธอมาหลายปี ไม่คิดไม่ฝันว่ากาวินจะมาหลงเด็กกะโปโลได้ถึงเพียงนี้
"เหอะ!! กาวินของฉัน เ
