ความกลัว

1347 คำ

ม่านฟ้าตื่นแต่เช้าเธอเดินไปรับอากาศที่สดชื่นแจ่มใส เธอไม่ได้สูดมันเต็มปอดแบบนี้มานานแล้ว ทะเลภูเขาโขดหินมองไปทางไหนก็สวยงามไปหมด "เป็นยังไงบ้างหลับสบายดีไหม" อยู่ๆ ก็มีสาวสวย มีใบหน้าที่คมคายผิวสีน้ำผึ้ง แต่มองยังไงเธอก็สวยอยู่ดี เข้ามาทักทายม่านฟ้า "หลับสบายดีค่ะ" ม่านฟ้าตอบกลับพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ไปให้กับสาวสวยตรงหน้า “ก็มานั่งกินนอนกิน จะไม่สบายได้ยังไง งานการก็ไม่ได้ทำเธอ เนี่ยสบายจังเลยเนอะ!” ตอนแรกม่านฟ้าคิดว่าเธอจะเป็นมิตรเสียอีก ที่ไหนได้พูดแค่ไม่กี่ประโยคก็รู้แล้วว่าเธอต้องการประกาศตัวเป็นศัตรูมากกว่ามิตร "เราไม่รู้จักกัน ทำไมเธอถึงพูดเหมือนกับว่ารู้จักฉันมานาน การที่ฉันมาอยู่ที่นี่ ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันต้องมาทำงาน" ม่านฟ้ายอมคนซะที่ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม