กว่าครั้นหัวใจจะพบรัก

ตอนที่ 8 ชื่อตอน ล่อลวงนาง25+

แม่ทัพโจวแทบจะบ้าตาย ในยามที่มีกายนุ่มนิ่มที่แสนหอมอยู่บนตักตน อยากจับนางกดลงไปแล้วทิ่มๆบุกทะลวงนางลงไปเสียให้ตาย แต่ทว่าตนเองนั้นก็เติบโตมิใช่น้อย กายของนางนั้นยังเป็นเพียงสาวน้อยวัยแรกรุ่น หากมินำพานางให้ดี เห็นทีคราต่อไปเมื่อนางเจ็บปวดมาก จะต้องถูกนางทิ้งออกไปที่นอกห้องเป็นแน่แล้ว ท่านแม่ทัพผู้มิเคยมีภรรยาสาวคิดกังวลอยู่ในใจ ก่อนที่จะยกต้นขาขาวๆขึ้นไปบนท่อนแขนแกร่ง แล้วจุ่มจมปลายนิ้วลงไปช้าๆในช่องทางที่คับแน่น ยามที่บดขยี้นาง ดึงรั้งบี้บดตุ่มไตน้อยๆแล้ว ท่านแม่ทัพโจวก็ชำแรกปลายนิ้วลงไปช้าๆ ร่างบางสะดุ้งเฮือกส่ายสะบัดไปทั้งกาย นางผวากอดรัดลำคอแกร่งไว้จนแน่น สะโพกน้อยๆส่ายหนีไปมา ช่างน่ารักน่ารังแกยิ่ง

“อร่า อย่าหลีกหนีรุนแรงนักเจ้าจะเจ็บ กดสะโพกลงกับกายของข้า กางขาออกไปให้มากๆ หายใจลงไปเสียให้ลึกๆ มิต้องกลัว มิต้องกลัว เจ้าเคยผ่านมันมาแล้ว ”

บุรุษเป่าลมหายใจร้อนๆรินรดนาง และปลุกปลอบล่อลวงนางไปทุกทาง คล้ายหูจะเริ่มงอกขึ้นมาเหมือนจิ้งจอกเฒ่า แม่ทัพโจวค่อยๆดันปลายนิ้วลงไปช้าๆ รบกวนลงไปในร่องนุ่มเบาๆ แล้วเกร็งนิ้วมือขึ้นมา เริ่มทิ่มดันรบกวนปากทางนุ่มอย่างมิลึกนัก ร่างสาวตอดรัดจนแน่นหนึบ นางเริ่มส่งเสียงร้องขึ้นมาช้าๆ และเริ่มส่ายเนินเนื้อเบาๆไปตามจังหวะของการรบกวนของนิ้วของท่านแม่ทัพโจว

“อร้า อร้า อร้า ”

“หึ หึ กินข้าวกับน้ำค้างมาหรือไม่ เหตุใดเจ้าจึงส่งเสียงได้อย่างหวานล้ำนัก ”

บุรุษเสียงทุ้มต่ำส่งเสียงเอ่ยเย้าหยอกนาง เป่าลมหายใจรบกวนนางลงไปในช่องหู ร่างบางตื่นตกใจกายส่ายสะบัดขนกายนั้นลุกชันขึ้นมา นางตื่นตกใจจนคว้ากอดคนจนแน่น บุรุษจุมพิตนางเบาๆ ถอดถอนปลายนิ้วที่มีน้ำหวานขึ้นมาปาดวนไปตามปากทางนุ่ม เอ่ยชื่นชมนางขึ้นมา

“ช่องทางน้อยๆนี้คับแคบนัก ราตรีนี้ให้ข้านั้นรบกวนมันให้เต็มที่ ให้ภายในของเจ้านั้นหลั่งน้ำหวานออกมาเถิด หากว่าคุ้นชินแล้ว สิ่งที่จะผ่านทางลงไปที่ตรงนี้ จะใหญ่โตอีกเล็กน้อย ข้าจะทำให้เจ้านั้นเป็นสตรีเต็มกายในยามแรก และเป็นเจ้าสาวของข้าแล้วในที่สุด ”

บุรุษหอมแก้มนางและหัวเราะนางเบาๆที่นางนั้นตื่นกลัวมาก แต่ก็ยังกล้าจดจ้องและมองดู จึงค่อยๆถอนนิ้วออกมาเสียแล้วทิ่มพรวดลงไปลึกจนสุดโคน ร่างบางตื่นตระหนกส่ายสะบัดหวีดร้องขึ้นมาอย่างรุนแรงในที่สุด

“อรี๊ อร้า อร้า ”

“ซี้ด อย่าเกร็งนัก นิ้วของข้าจะหัก จะหักแล้ว อรูย แน่นเสียจริง อร่า ”

บุรุษร้องครวญครางขึ้นมาพร้อมกับนาง ก่อนที่จะขยับนิ้วแหวกดันลงไปในร่องนุ่ม ผลักในช่องทางคับแคบของนางไปหนักๆ ให้นางนั้นผ่อนคลายช่องทางของนางเสีย ร่างบางรู้สึกหน่วงอยู่ภายใน นางเพิ่งรู้ในยามนี้เองว่าช่องทางของนางนั้นล้ำลึกเฉกเช่นนี้ ยามที่ภายในบีบรัดตนเองขึ้นมาอย่างถี่กระชั้น นางน้ำแตกพร่าถึงสวรรค์เป็นคราแรกในชีวิตไปในทันที

”แอร๊ย ซี้ด อรึ้ย อรึ๊ย อรึ๊ย “

“อรูว ถึงสวรรค์เช่นนั้นหรือ ง่ายดายถึงเพียงนี้เชียว หึ หึ หึ”

บุรุษหยอกล้อนางแล้วปล่อยให้นางนั้นดิ้นรน นางพยายามใช้สองมือของนางผลักดันข้อมือแกร่งดึงออกไป บุรุษขืนเกร็งดันช่องทางนุ่มของนางเอาไว้ แล้วกอดรัดนางจนแน่น เอ่ยกระซิบปลุกปลอบนางขึ้นมา

“อย่าเร่งรีบผลักไสมันออกไปนัก อดทนเสียให้กายเจ้านั้นคุ้นชิน ”

“อรึ๊ย แอร๊ย ทนมิไหว ข้านั้นทนมิไหวแล้ว อร้า อร้า จะถ่ายเบาแล้วเจ้าค่ะ อร้า อร้า อรึ๊ย “

นางร่ำร้องกัดฟันแน่นจนน้ำลายของนางนั้นยืดหยด ช่างน่าสงสารยิ่ง บุรุษดวงตาเข้มขึ้นมา รู้สึกชอบใจท่าทางตื่นราคะเช่นนี้ของนางนัก บดจุมพิตนางที่ลำคอนุ่มและเอ่ยเสียงแหบพร่าปลุกปลอบนางลงไปเสีย

“หึ หึ หึ กลัวอันใด ค่ำคืนนี้ต้องเปรอะเปื้อนกันทั้งนั้น ปลดปล่อยมันออกมา มิต้องกลัว ”

บุรุษปลุกปลอบนาง แล้วถอดถอนท่อนนิ้วดึงกระชากออกไปแรงๆจากความดูดรัดที่ตึงแน่น จนร่างสาวหวีดร้องร่างกายสั่นไหวขึ้นมาอย่างรุนแรง ดีดดิ้นขึ้นมาจนกายนั้นส่ายสะบัดนัก

“อร้าย อร๊าย อร๊าย ”

บุรุษหัวเราะนาง จับนางเอนลงไปในฟูกนุ่ม มินานก็พลิกกายขึ้นมาคล่อมนางแล้ว ร่างบางตื่นตกใจมาก ดวงตาโตก่อนที่จะตระหนกขึ้นมา เมื่อบุรุษนั้นบดจุมพิตลงมา แล้วสอดแทรกแผ่นลิ้นป่ายปัดลงมาอย่างรุนแรง นางเสียวสะท้านคล้ายกับว่ามีพลังงานบางอย่างวิ่งแล่นออกไปจากที่ปลายลิ้น ส่งผ่านจากปลายลิ้นแล่นพล่านลงไปถึงกลางกาย นางเสียวสะท้านถีบปลายเท้าดิ้นเร่าอย่างรุนแรงหวีดร้องขึ้นมา บุรุษทานทนมิไหวจึงบดท่อนเนื้อขนาดใหญ่เสียดสีลงไปในที่สุด

“อรื้อ อรื้อ อรื้อ ”

ลมหายใจของนางเริ่มขาดห้วง เริ่มดิ้นรนขึ้นมา นางตื่นตระหนกที่ท่อนเนื้อใหญ่โต ที่เหมือนถุงเนื้อนิ่มๆให้สัมผัสที่ชวนตื่นตระหนก ที่คล้ายห่อหุ้มกระดูกที่แข็งแรงเอาไว้ที่ภายใน มันเป็นท่อนยาวและร้อนรุ่ม นางตื่นตกใจกางขาดิ้นรนผลักคนให้ออกไป บุรุษขืนกายนางลงไป กอดรัดท่อนแขนของนางเอาไว้จนแนบชิดติดลำตัว แล้วเริ่มถูไถร่างกายหนักๆ จนร่างสาวน้ำแตกพร่าดิ้นเร่าขึ้นมาในที่สุด

”แอร๊ย อร้า อร้า “

ยามที่นางคิดว่าความทรมานนี้คงจบลงไปแล้ว สิ่งที่แข็งขึงก็กระแทกพรวดแล้ว ขยับบดขยี้ที่ปากทางนุ่มอย่างรุนแรง จนนางนั้นผวากอดรัดหวีดร้องดังขึ้นมา

“อรึ๊ย มันเข้ามาแล้ว อร้า อร้า อร้า ”

“อรูย อย่าเกร็งกายนัก หายใจลึกๆเสียเด็กดี ชู่ว อย่าตกใจนัก เร่งกางถ่างขาออกไปเสีย หายใจลึกๆ ”

บุรุษแนะนำนาง จนกระทั่งร่างบางนั้นค่อยๆหายใจจนทั่วท้อง มินานบุรุษนั้นก็บดจุมพิตลงไปที่หน้าผากนุ่ม เอ่ยชื่นชมนางและส่งเสียงทุ่มนุ่มล่อลวงนางต่อไปอีก

“กดสะโพกลงไปในฟูกนอนให้แน่นเสีย กดปลายเท้ากางถ่างขาออกไป ค่อยๆกางขาออกไปเสียเด็กดี ”

ร่างบางตาแดงเรื่อ นางทั้งเจ็บทั้งเสียวไปหมดแล้ว นางมิรู้จะทำเช่นใด นางข่มความอายขยับต้นขาเกร็งปลายเท้าแล้วยกแยกเรือนกายออกไปเสีย นางกัดริมฝีปากกายสั่นๆ ปากทางนุ่มตอดกระตุก ดูดดึงความแข็งขึงที่ค้างคาอยู่ที่ปากทางนั้นอย่างรุนแรงขึ้นมา

“อรื้อ ซี๊ด ซี๊ด อรึ๊ย แอร๊ย แอร๊ย ”

ยามที่นางกำลังตระหนก บุรุษนั้นเกร็งกายยกสะโพกขึ้นไปเสีย จนลอยขึ้นไปในอากาศ ก่อนที่จะกระทุ้งแก่นกายพรวดบดดันลึก แล้วขยับหมุนบดคว้านขยี้ปากทางนุ่มจนสุดแรง ร่างบางตาเหลือกลานดิ้นเร่าน้ำตาหลากทะลัก นางแอ่นกายส่ายสะบัดไปทุกทิศ ทั้งเจ็บทั้งเสียว ทั้งตระหนกไปทุกสิ่ง

“อร้า แอร๊ย อรึ๊ย อรึ๊ย ”

“อรูย คับแน่นนัก มังกรของข้าจะขาดแล้ว โอย อรูย อรูย ”

แม่ทัพโจวร้องครางลั่นขึ้นมา ในยามที่ภายนอกนั้นมาทุบประตูปัง ปัง ปัง เพื่อรบกวนเจ้าสาว สองร่างผวากอดกันแน่น แม่ทัพโจวตื่นตกใจ ควบขยับสะโพกตึงแน่นบดขยี้ขย่มโยกขยับกระแทกระทั้นลึก จนร่างบางนั้นหวีดร้องดังขึ้นมา

“แอร๊ย อรึ๊ย อรึ๊ย ”

“ฮ่า ฮ่า แม่ทัพโจวยังไตมิพร่องเพ๊ย เสียงเตียงขยับรุนแรงมากเช่นนี้ คงขย่มขยี้เจ้าสาวอย่างรุนแรง “

ภายนอกหัวเราะงอหาย ม่านหรงตื่นตกใจขึ้นมาผวากอดคนลงไปทั้งมือเท้า ก่อนที่แท่งหยกยักษ์จะขย่มขยี้ลงมาปึก ปึก ปึก นางตื่นตกใจน้ำแตกพร่าผวากอดรัดคนร้องครวญครางออกไปในทันที

”อรี๊ จะขาดใจตายแล้ว แอร๊ย จะขาดใจ แอร๊ย แอร๊ย แอร๊ย “

”ฮ่า ฮ่า ฮ่า แม่ทัพโจวทำให้นางสุขสมไปเสียแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า “

แม่ทัพโจวรัดนางแน่นกดจุมพิตลงไปหนักๆ แล้วขยับร่างกายอย่างรุนแรงกระแทกกระทั้นบดดันลึก และมินานก็น้ำทะลัก ฉีดพ่นน้ำอุ่นร้อนลงไปในกายนุ่มจนนางดิ้นหวีดร้องขึ้นมาอีก

”อร้า อร้า อร้า “