เสริฐ คอนถมเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงหน้า ดวงตาของมันเวลานี้ แทบไม่เหลืออาการกล้าดีแม้แต่นิดเดียว ความหยิ่งผยองลำพองขนที่มีลูกสมุนอยู่เคียงข้าง ต่างคนต่างพกพาอาวุธแบบเต็มอัตราศึก มีผู้คนให้การยำเกรง ผู้คนเหล่านั้นก็คือพวกแก๊งอาชญากรรมทั้งหลาย
เสริฐ คอนถม คนหื่นกาม ที่พยายามจะดันตัวเองให้กลับมายิ่งใหญ่อีกครั้งหนึ่งภายหลังออกมาเป็นอิสระในโลกนอกคุก มันจึงลืมเลือนไปแล้วว่าความกลัวเป็นอย่างไร
จนกระทั่งวินาทีนี้ คนที่ยืนอยู่เบื้องหน้าค้ำหัวของมันอยู่ก็คือ เพชฌฆาตที่กำลังจะส่งดวงวิญญาณของมันล่องเมืองนรก เสริฐ คอนถมจึงเริ่มเข้าใจว่า ความกลัว ความหวาดหวั่นเป็นอย่างไร
แววตาของมันจึงแสดงความรู้สึกเช่นนั้นออกมาอย่างเห็นได้ชัด
“มะ...มึงคือ...ไอ้เพชรกล้า...”
“เพชรกล้า ภราดร คือชื่อของกู” น้ำเสียงของหนุ่มร่างใหญ่ตอบ และเป็นการให้คำตอบที่แสดงถึงตัวตนอีกด้านของเพชรกล้า ภราดร ผู้เ
