อย่าคิดว่าคนอื่นจะเหมือนตัวเอง

1253 คำ

"ถ้าโรสไปช่วยไว้ไม่ทันคงโดนพวกนั้นรุมเละไปแล้วค่ะ" "พรีมไม่โอเคนะคะ ที่คนของพี่รันย์มาระรานพรีม" คราวนี้พิมพิชญาพูดบ้าง "ช่วยให้เกียรติเพื่อนโรสด้วยนะคะ พี่รันย์ต้องจัดการยัยนั่น" พูดจบรสรินทร์ก็ดึงมือพิมพิชญาออกไปจากห้องทำงานของศรันย์ "ให้ผมจัดการยังไงครับ" เลขาหนุ่มถามเจ้านาย "เดี๋ยวผมจัดการเอง" "ครับ" เมื่ีอเจ้านายบอกว่าจะจัดการเอง ธนิดจึงกลับออกมาทำหน้าที่ตัวเองต่อ ศรันย์กดโทรหาคนๆหนึ่ง ที่สมารถทำให้มะนาวเดือดร้อนได้ "ผมต้องการยกเลิกทุนของนางสาวมนัญญา พงษ์สวัสดิ์" หลังจากที่กดวางสายเขาก็ขับรถออกไปจัดการกับมะนาวทันที มะนาวเคยอยู่ในโอวาทเขามาตลอด แต่ตั้งแต่ที่เขาแต่งงานเธอชักล้ำเส้นเขาไปทุกที จนเขาเขี่ยเธอออกก็ยังมารังควาญเมียเขาอีก เขาขับรถมาที่อพาร์ทเม้นท์เก่าๆห่างไกลจากตัวเมือง การที่จะรู้ที่อยู่ของคนๆหนึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่เกินความสามารถของคนที่มีเงินมากมายอย่างเขา แล้วตอนนี้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม