ปากแข็ง (13)

1146 คำ

ตุ๊บ! ปัง! เราทั้งคู่ต่างไม่ได้พูดอะไรกันเลยตั้งแต่เดินออกมาจากเหตุการณ์วุ่นวายในสนาม ผมก็ไม่อยากแสดงนิสัยที่มันซ่อนอยู่ข้างในลึกๆ ออกมาให้ใครเห็นเท่าไรหรอก แต่มันทนไม่ไหวจริงๆ แม่งขี้โกงชิบหายทั้งที่รู้กฎอยู่แล้วก็ยังทำ ถึงจะผมจะไม่ได้เป็นรับอันตรายมากแต่เหตุผลที่มันทำเพราะมันอยากได้อันดามันเนี้ยนะ ปัญญาอ่อนชิบหาย และอันดามันก็คงตกใจมากเหมือนกัน ถึงได้เงียบขนาดนี้ "พี่...ไม่ได้เป็นอะไรใช่มั้ยคะ" "......" "หนูเห็นพี่รถชนเข้ากับกำแพงขนาดนั้น พี่ไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหนเลยหรอคะ" หนูหรอ.... เธอกลัวผมขนาดที่แทนตัวเองน่ารักแบบนั้นเลยหรอวะ "ไม่รู้สิ" ผมตอบเสียงเรียบๆ ออกไป "ไปโรงพยาบาลก่อนมั้ยคะ ไปตรวจหน่อยดีมั้ย" เธอพูดเสนอออกมา จริงๆผมไม่ได้เป็นอะไรหรอก ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรด้วย เรื่องแบบนี้มันเป็นอุบัติเหตุที่ปกติของนักแข่งรถ "เป็นห่วงหรือไง" "หนูก็ต้องเป็นพี่อยู่แล้ว เราเป็นรูมเมทกันนะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม