ไม่เจ็บอย่างฉันใครจะมาเข้าใจ

1279 คำ

“ไอ้คนโรคจิต ไอ้คนวิปริต ไอ้...ไอ้...” “ไอ้อะไร ผมไม่ได้พิศวาสคุณขนาดนั้นหรอกนะมินดา นั่นหน้าอกหรือไม้กระดาน สเปกผมไม่มีอยู่ในตัวคุณเลยแม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียว ไม่อย่างนั้นผมคงลักหลับคุณไปแล้วล่ะ” “นี่คุณ! ชิ!” มินดาสะบัดหน้าด้วยความรู้สึกหมั่นไส้อีกฝ่าย เพราะเขาคงคิดว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า จึงออกคำสั่งกับเธอได้ทุกช่วงเวลา ในขณะเดียวกันนั้น ตรีภพแอบอมยิ้มให้กับท่าทีของเธอ หลังจากหญิงสาวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงอ้อมกอดที่มอบให้กับมินดาทั้งคืน “ทำไมต้องยิ้มด้วยวะ! บ้าไปแล้วหรือไง เธอมันร้ายมินดา” ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาแบบนั้น ตรีภพคงไม่รู้ตัวว่าความใกล้ชิด เริ่มทำให้หัวใจศิลาของเขาค่อย ๆ พังทลายลงเรื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม