ตรีภพถึงกับพูดไม่ออก อีกใจก็อยากกอดปลอบเธอให้หายเศร้า เขาเอื้อมมือออกไปหวังจะปลอบเธอ แต่ก็ชักกลับอย่างไว เพราะมินดาเคยทำให้เขาเจ็บลึกสุดหัวใจ จึงทำให้ชายหนุ่มยับยั้งใจ เริ่มมองหญิงสาวด้วยแววตาเย็นชากลับมาอีกครั้ง
“ถ้าคุณอยากได้เงิน คืนนี้ไปพบผมที่บ้าน”
“ทำไมต้องเป็นกลางคืน”
“ไหนคุณบอกว่าต้องการเงินไม่ใช่เหรอ แล้วจะถามมากทำไม”
“ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวนะคะ”
“เดี๋ยวก่อน!” เมื่อเขาเห็นว่ามินดาจะเดินออกไปจากห้องมือเปล่า ตรีภพจึงถือโฉนดมายัดใส่มือของเธอ
“เอากลับไปด้วย ผมไม่ต้องการสิ่งนี้”
“แล้วคุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่ คุณตรีภพ”
