ตอนที่ 10 ทดแทนบุญคุณ
2719 คำ
ตอนที่ 10
ทดแทนบุญคุณ
เธอตื่นมาอีกทีในตอนเช้า พร้อมกับร่างกายที่ปวดหนึบ โดยเฉพาะส่วนกลางกาย ที่เวลาเดินแทบจะไม่ไหว มันทั้งแสบ ทั้งระบมไปหมด
เธอหยิบโทรศัพท์มาดูเวลา และเห็นข้อความที่สิงห์ส่งมา
‘เงิน 3 แสนบาทอยู่ในซองนะหวาน แล้วอย่าลืมกินยาคุมฉุกเฉินทางที่ดีไปฝังเข็มคุมกำเนิดก็ดีนะหวาน และกินยาแก้อักเสบด้วยนะ วันนี้พี่ให้หยุดงานหนึ่งวัน แช่น้ำอุ่นในห้องน้ำก็อาจจะดีขึ้นนะ เสื้อผ้าอยู่ในถุง เมื่อคืนพี่มีความสุขมาก’
น้ำหวานเปิดซองที่วางอยู่ก็ยิ้มออกมาเมื่อเห็นเงินสด 3 ปึกใหญ่ เธอไม่เสียใจที่ต้องขายตัวเพื่อรักษาแม่ เพราะชีวิตนี้เธอมีเพียงแม่เท่านั้น
‘ขอบคุณนะคะ ถ้าพี่อยากให้หวานมาวันไหน ไลน์มาบอกนะคะ’
หลังจากนั้นน้ำหวานก็รีบไปแช่น้ำอุ่นตามที่สิงห์บอกเพื่อให้ตรงนั้นหายระบมลงบ้าง ก่อนออกมาเจอเปิดอีกถุงดูก็พบว่ามีเสื้อผ้าขนาดที่เธอใส่พร้อมชุดในชั้น
‘เป็นลูกค้าที่ดูแลคนขายดีขนาดนี้เลยเหรอคะ แต่หนูจะไม่หลงรักลูกค้าตัวเองแน่นอน’ น้ำหวานคิดในใจ
โรงพยาบาล
น้ำหวานมาที่โรงพยาบาลในตอนเกือบเที่ยงวันนี้เธอมาในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนที่สิงห์เตรียมไว้ให้ เธอดีใจที่ทั้งสองคนไม่ทำรอยไว้ อาจจะเพราะพวกเขาเป็นมืออาชีพ รู้ว่าการมีเซ็กส์ที่ดีต่อผู้หญิงคือการไม่มีรอยบนร่างกาย ทำให้เธอไม่ต้องกังวลกับร่างกายตัวเอง
“หวานมาแล้วเหรอลูก เป็นไงบ้าง ไอ้คมเดชมันช่วยไหม” ป้าอารีถามขึ้น น้ำหวานวางของกินและผลไม้ลงที่โต๊ะก่อนจะส่ายหน้า
“ไม่ช่วยค่ะ เขาบอกว่าแค่ดูแลน้ำมนต์ก็ไม่มีเงินแล้ว” น้ำหวานตอบแค่นั้น ส่วนเรื่องที่คมเดชแนะนำให้เธอขายตัว เธอไม่อยากพูดถึง
“ป้าก็คิดไว้แล้วเชียว ว่าคนอย่างมันจะมาช่วยอะไรได้ แค่ไม่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้ก็ถือว่าดีมากแล้ว แล้วหวานจะทำยังไงต่อลูก” ป้าอารีบ่นถามกลับ อย่างไม่สบายใจ เพราะหมอมาตรวจแล้วบอกว่าต้องรีบผ่าตัด
“พอดีหวานยืมเงินเจ้านายที่ทำงานมาน่ะค่ะ พี่สิงห์กับพี่เสือให้เงินหวานมาก่อน แล้วค่อยทำงานชดใช้ให้พี่ๆเขา” น้ำหวานตอบออกไป แต่เธอไม่ได้บอกว่าเป็นงานอะไร
“สาธุ ขอให้เจ้านายหวานเจริญๆนะลูก พวกเขาเป็นคนมีความเมตตากับคนที่เดือดร้อนมากจริงๆ หวานมีบุญมากนะลูกที่มีเจ้านายใจดีแบบนี้” ป้าอารียกมือท่วมหัวเมื่อได้ยินแบบนั้น
แต่น้ำหวานทำเพียงยิ้มบางๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้และถามออกไป
“อ่อ..ป้าคะ ทำไมแม่ได้มาอยู่ห้องนี้ล่ะคะ ปกติแม่นอนห้องรวมไม่ใช่เหรอ”
น้ำหวานถามขึ้น พร้อมกับมองไปที่รอบๆห้อง ห้องพิเศษที่นี่ไม่แพงมากเพราะเป็นโรงพยาบาลของรัฐ แต่ก็ใช่ว่าจะจองได้ง่ายๆ ส่วนใหญ่มีไว้ให้คนที่บริจาคให้โรงพยาบาลเยอะๆ หรือคนมีเส้นมีสาย...ที่ไม่ใช่เธอ
“อ่อ..หมออานนท์น่ะ ท่านสั่งให้ย้ายแม่ของหนูออกจากห้องฉุกเฉินมาอยู่ห้องนี้ เมื่อกี้ท่านก็เพิ่งมาตรวจ และบอกว่าอยากให้รีบส่งตัวแม่หนูไปผ่าตัด ท่านจะประสานงานให้” ป้าอารีบอกมา นั่นทำให้น้ำหวานชะงักไป
หมอคนนั้นชื่ออานนท์ เป็นหมอที่ดูแลแม่ของเธอมานาน เขามีอายุประมาณ 30 ปลายๆ แต่ก็ยังหุ่นดีและท่าทางใจดี มีเมตตา ทุกครั้งที่เธอพาแม่มาหาหมอก็จะได้เจอหมอคนนี้ทุกครั้ง เธอศรัทธาในหมอคนนี้มาก จนกระทั่งเมื่อวานนี้……
น้ำหวานยอมรับว่าความศรัทธากับหมอลดน้อยลงไปมาก แต่เมื่อคิดดูแล้วเธอก็มีส่วนผิดที่ไปเปิดหน้าอกโชว์หมอขนาดนั้น หมอก็คนใช่ไหม? กิน ปี้ ขี้ นอน เหมือนทุกๆ คน
“งั้นหวานฝากแม่สักครู่นะคะป้า หวานจะไปพบคุณหมอหน่อย”
เมื่อคิดดีแล้ว น้ำหวานก็บอกป้าอารีและเดินออกไปจากห้องพิเศษที่มีแม่นอนพักรักษาอยู่จากความอนุเคราะห์ของหมอคนนั้น....
น้ำหวานเดินมาถึงห้องพักหมอ ก่อนจะเคาะประตูเบาๆ
ก๊อกๆๆ
“เชิญครับ”
เมื่อได้ยินเสียงอนุญาต น้ำหวานก็เปิดประตูเข้าไป และกดล็อกประตูห้องทันที หมออานนท์เงยหน้าขึ้นจากเอกสารที่กำลังอ่าน เมื่อเห็นว่าเป็นใคร เขาก็แปลกใจ ยิ่งเมื่อเห็นน้ำหวานล็อกห้อง เขาก็ยิ่งสงสัย
“อ่อ..หนูหวาน เมื่อวานผม...” หมออานนท์รีบพูดขึ้น เพราะคิดว่าเธอจะต่อว่าเขาเรื่องเมื่อวาน
“หวานต้องขอบคุณหมอด้วยนะคะ สำหรับห้องพิเศษที่ให้แม่หวานพักฟื้น” น้ำหวานบอกและยกมือไหว้หมอ
“มะ ไม่เป็นไร แล้วเมื่อวานผมขอโทษนะที่ทำแบบนั้น”
หมออานนท์เอ่ยขึ้นบ้าง เขาอาจจะห่างเหินเรื่องนี้มานาน จนเมื่อเห็นแบบนั้นทำให้เขามีอารมณ์จนควบคุมไม่ได้
“ไม่เป็นไรเหมือนกันคะ หวานก็ผิดด้วยที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย”
น้ำหวานบอกออกไปเหมือนกัน พร้อมกับสังเกตเขาว่าทำแบบ เมื่อวานไหม ก็ไม่เห็น เพราะหมอเอามือมาวางบนโต๊ะ เหมือนแสดงความบริสุทธิ์ใจ
“หวานจะบอกว่าหวานมีเงิน 3 แสนแล้วนะคะ เมื่อวานหวานไปยืมเงินเจ้านายมา หวานเลยอยากรบกวนคุณหมอช่วยประสานงานเรื่องโรงพยาบาลเอกชนให้ได้ไหมคะ” น้ำหวานเข้าเรื่องทันที
“ได้ๆ แล้วผมจะรีบจัดการให้นะ” หมออานนท์รับคำของของเธอ
จากนั้นทั้งคู่ก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก จนหมออานนท์ถามขึ้นก่อน
“แล้วหนูหวานมีอะไรอีกไหม มีอะไรจะพูดก็พูดมาได้นะ”
หมออานนท์ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอมีอะไรจะพูดกับเขา แต่เหมือนลังเลใจที่จะพูด
“หนู...หนูอยากตอบแทนคุณหมอที่ดูแลแม่หนูมาตลอดค่ะ”
น้ำหวานตัดสินใจพูดขึ้นเมื่อมองหน้าหมออานนท์แล้ว
“ตอบแทน...ตอบแทนอะไรเหรอ หมอก็ทำตามหน้าที่ของหมอนะ ไม่ต้องมาตอบแทนอะไรหมอหรอก” หมออานนท์โบกมือปฏิเสธไปมา
“หนูอยากตอบแทนจริงๆ นะคะ แต่หนูขอถามคุณหมอได้ไหมคะ”
“หนูอยากจะถามอะไร ถามมาได้เลย ถ้าตอบได้หมอจะตอบ” อานนท์บอกออกไป เขาคิดว่าเด็กสาวจะถามเรื่องอาการป่วยของแม่เธอมากกว่า
“คุณหมอมีภรรยา หรือคนรักไหมคะ”
น้ำหวานถามออกไป และคำถามนั้นทำให้หมออานนท์ชะงักไปทันที เขามองหน้าน้ำหวานก่อนจะตอบออกไปตามตรง
“หมอเคยมีครอบครัว แต่ตอนนี้เลิกกันไปแล้ว เขาเป็นคนต่างชาติน่ะ เลยมาอยู่ประเทศไทยไม่ได้ อีกอย่างเขาก็ไม่ชอบแม่ของหมอด้วย เขาจะให้หมอเลือกระหว่างอยู่ที่ประเทศไทยกับแม่ หรือไปอยู่ที่ฝรั่งเศสกับเขา หมอเลือกแม่ เราเลยเลิกกันไปหลายปีแล้ว ส่วนคนรักหมอก็ไม่มีเพราะหมอไม่อยากมีปัญหากับที่บ้าน หนูถามทำไมล่ะ” หมออานนท์ตอบไปตามตรง
“หนูถามให้แน่ใจ เพราะว่าไม่อยากให้การตอบแทนหมอของหนูมีปัญหากับครอบครัวของหมอ” น้ำหวานพูดขึ้น
“ตอบแทนหมอ หมอชักงงแล้วนะ การตอบแทนของหนูกับการที่หมอจะมีภรรยาหรือไม่มีกันเกี่ยวกันตรงไหนบอกมาสิ” หมออานนท์ถามยิ้มๆ
“หนูอยากตอบแทนคุณหมอ ด้วยการทำให้คุณหมอมีความสุข”
น้ำหวานตัดสินใจบอกออกไป ก่อนที่เธอจะเห็นใบหน้าตกใจของหมออานนท์ เขามือไม้สั่นในตอนที่จับปากกา
“ทำให้หมอมีความสุขเหรอ” หมออานนท์ถามเสียงสั่น
“ใช่ค่ะ หวานมีเงินแค่ค่ารักษาแม่ แต่ไม่มีเงินอื่น หวานอยากตอบแทนด้วยการทำให้หมอมีความสุข...... ด้วยตัวของหนู”
ทั้งสองสบตากัน ก่อนที่น้ำหวานจะลุกขึ้น และเดินไปที่เก้าอี้ที่หมอนั่งอยู่ เธอหมุนเก้าอี้ที่หมอนั่งอยู่ให้หันมา ก่อนที่จะดึงพาหมอไปในห้องน้ำ
หมออานนท์เดินตามเด็กสาวไปเหมือนคนไม่มีสติ กว่าเขาจะรู้ตัวก็อยู่ในห้องน้ำ และเขาถูกถอดกางเกงลง โดยมีน้ำหวานนั่งย่อตัวอยู่ข้างล่าง มือเรียวเล็กดึงลูกชายที่แข็งขืนของเขาออกมา และชักรูดมันขึ้นลง
“มันแข็งแล้วนะคะหมอ วันนี้หนูแต่งตัวเรียบร้อย มังกรของหมอยังแข็งสู้มือเลย อิอิอิ” น้ำหวานบอก พร้อมกับหัวเราะเล็ก
“มันแข็งทุกครั้งที่เห็นหน้าหนูนั่นแหละ แต่เมื่อวานผมควบคุมมันไม่ได้ ขอโทษนะ” หมออานนท์บอกไปตามตรง
“คิดไม่ดีกับเขาเหรอ เดี๋ยวจะโดนลงโทษ” พูดจบน้ำหวานก็รูดหัวมังกรของหมอขึ้นลง พร้อมกับส่งลิ้นเลียไล้ไปตามลำตัวที่ยาวใหญ่ของมังกร
“ซี๊ดดดดดด เสียวจังหนูหวาน” แค่เธอแตะลิ้นลงไปก็ทำให้อานนท์ครางออกมาด้วยความเสียว
“ชอบไหมคะหมอ” น้ำหวานเงยหน้าขึ้นถาม
อานนท์พยักหน้ารับ ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นเมื่อคิดอะไรได้
“ผมขออะไรหวานได้ไหม “ เขาถามขึ้น
“อะไรคะ” น้ำหวานตอบงึมงำเพราะกำลังอมพวงไข่ของมังกร
“วะ...ซี๊ดดดดดด เวลาแบบนี้ ไม่ต้องเรียกผมว่าหมอได้ไหม เรียกผมว่าพี่นนท์ ผมไม่อยากรู้สึกว่าเป็นคนเอาเปรียบคนป่วย มันมีความสุขไม่สุด”
“อิอิอิ ได้ซิคะพี่นนท์ หวานจะทำให้พี่นนท์มีความสุขนะคะ”
พูดจบน้ำหวานก็หันไปสนใจมังกรของหมอต่อ เธออ้าปากอมหัวมังกรเข้าไป แต่มันใหญ่จนเข้าไปไม่หมด มันใหญ่กว่าของสองแฝดอีก
น้ำหวานจับมังกรตัวใหญ่หัวแตกจะชักรูดด้วยสองมือ แล้วก้มลงไปหาหัวมันที่เริ่มมีน้ำซึมออกมา
“อืมม!!อือ อืม~หวาน ซี้ด~”โอ้ว อ๊า~”
อานนท์ครางออกมาเมื่อลิ้นเล็กตวัดเลียที่หัวแดงหยักเบาๆ น้ำหวานผละออกเงยมามองหน้าอานนท์ที่แหงนหน้าครางอย่างเสียวซ่าน
“ชอบไหมคะพี่นนท์” เธอยิ้มออกมาเมื่อรู้สึกว่าเธอก็ทำให้เขาครางได้เหมือนกัน อานนท์พยักหน้ารัวๆ
เห็นแบบนั้นน้ำหวานก็ใช้ทั้งมือและปากกับหัวมังกรของเขา
แผล็บๆๆๆ
“โอ้ววว~พี่เสียวจังหวาน โอว- อ๊า...โอ้ว~เสียว”
หมออานนท์ร้องลั่น จนน้ำหวานเงยหน้าขึ้นและผละปากออกจากหัวมังกร เธอเอานิ้วปิดที่ปากและบอกเขา
“อย่าเสียงดังซิคะพี่นนท์” น้ำหวานยิ้มล้อเลียน ก่อนที่จะก้มหน้าลง
จ๊วบ~
ลิ้นเล็กกระดกเลียตามลำตัวมังกรแล้ววนมาที่หัวแตกที่มีน้ำซึมออกมา น้ำหวานค่อยๆ อ้าปากอมเอามังกรเข้าไปในปาก ดูดเม้มด้วยอารมณ์ที่ที่ตกค้างจากเมื่อคืน ไม่น่าเชื่อว่าแค่การมีเซ็กส์ครั้งแรกจะทำให้เธอกลายเป็นเสพติดเซ็กส์ไปแล้ว
อานนท์มองภาพที่หัวของน้ำหวานผลุบๆ ขึ้นลงอย่างเสียวซ่านและพยายามกลั้นเสียงตามที่เธอบอก เขาเอามือลูบหัวของเธออย่างเบามือ เรียกได้ว่าการตอบแทนของเธอเป็นอะไรที่เกินความคาดหมายของเขามาก
เขาไม่ใช่ว่าไม่เคยซื้อกิน ยอมรับว่าเขาก็ยังไม่ความต้องการทางเพศอยู่ แต่ไม่พร้อมจะมีแฟน ทุกครั้งมันก็แค่การปลดปล่อย แต่ครั้งนี้ที่น้ำหวานกำลังให้ เขายอมรับว่ามีความสุขมากกว่าทุกครั้ง แม้จะยังไม่ได้สอดใส่ในตัวเธอ
อานนท์แอ่นสะโพกเข้าปากน้ำหวาน ก่อนจะครางออกมาเบาๆ
“ซี๊ดดดดด น้ำหวาน พี่นนท์เสียว” เขาร้องบอกเบาๆ ห้องนี้ถึงแม้จะไม่มีใครเข้ามา แต่ก็ไม่เก็บเสียง และปกติเขาก็ไม่ล็อกห้อง
“พี่นนท์มีเวลาน้อย ขอพี่เข้าไปในตัวหวานเลยได้ไหม” อานนท์ร้องขออย่างหื่นกระหาย
“ไม่ได้ค่ะ หวานไม่มีถุงยางอนามัย และหวานไม่กินยาคุมด้วย”
น้ำหวานบอกออกไป ไม่ใช่ว่าเธอให้หมอไม่ได้ แต่ตรงนั้นของเธอยังระบบอยู่ และเธอเชื่อว่าถ้าหมอได้เห็นจะต้องรู้ว่าเมื่อคืนเธอไปทำอะไรมา เธอยังไม่พร้อมจะให้เขาสอดใส่
“งั้นเอาแบบนี้นะ หวานอ้าปากกว้างๆ พี่ขอกระแทกเร็วๆ”
อานนท์ใช้จับใบหน้าของน้ำหวานให้เงยขึ้นไว้และกระแทกท่อนเอ็นเข้าปากเธอ เขาโยกซ้ายขาว
อ๊อกๆๆๆ อ๊อกๆๆ
เสียงน้ำลายในปากของน้ำหวาน ยิ่งทำให้อานนท์เสียวซ่าน เขากระแทกเร็วขึ้น ก่อนจะกดท่อนลำเข้าไปลึกจนชนคอหอยของน้ำหวาน น้ำหวานตาเหลือก ก่อนจะทุบที่ต้นขาขออานนท์เบาๆ
“ขอโทษ พี่ขอโทษ” อานนท์บอกก่อนจะประกบปากจูบน้ำหวานอย่างดูดดื่ม
“ไม่เป็นไร ทำต่อนะคะ พี่นนท์จะได้ไปทำงาน”
พูดจบน้ำหวานก็ใช้มือทั้งสองรูดท่อนลำขึ้นลงและอ้าปากงับหัวเห็ดเข้าปาก คราวนี้อานนท์ใช้มือจับหัวเธอและช่วยกำกับจังหวะขึ้นลง ให้เร็วขึ้น ลึกขึ้น น้ำหวานปล่อยมือจากท่อนเอ็นมาจับที่ต้นขาของอานนท์ให้กดปากเข้าให้ลึกขึ้น เร็วขึ้น จนได้ยินเสียงครางออกมาด้วยความเสียวของอานนท์และอานนท์หมอปลดปล่อยน้ำกามใส่ปากเธอ น้ำหวานรีบกลืนลงคอจนหมด อานนท์ก้มลงดึงน้ำหวานให้ลุกขึ้นมานั่งที่เคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า โดยที่เขายืนแทรกขาเธอ ก่อนจะประกบปากดูดเลียย้ำในปากของเธอจนหมด และกอดเธอไว้แนบออก
“ขอบคุณนะที่ทำให้พี่มีความสุข พี่ไม่ได้มีความสุขแบบนี้นานแล้วนะ” อานนท์บอกในตอนที่จูบซับไปที่ปากเธออีกครั้งอย่างคลั่งไคล้
“หวานก็ขอบคุณที่พี่นนท์ดูแลแม่หวานอย่างดีมาตลอด แล้วถ้าแม่ผ่าตัดเสร็จแล้ว หวานจะตอบแทนพี่นนท์มากกว่านี้นะคะ จู๊บๆ “
น้ำหวานตอบกลับ มือเธอคล้องไว้ที่คอของหมออานนท์ และบอกอย่างออดอ้อน แถมด้วยจู๊บหวานๆ 2 ที
“อย่ามาอ้อนแบบนี้ เดี๋ยวจะโดนดี พรุ่งนี้พี่จะรีบจัดการเรื่องโรงพยาบาลให้ ว่าแต่ขอมัดจำของรางวัลคืนนี้ได้ไหมครับ”อานนท์บอกไปบ้าง น้ำหวานคิดตามว่าคืนนี้ตรงนั้นของเธอจะหายระบมหรือยังนะ และเมื่อคิดแล้ว เธอจึงตอบตกลงไป เพราะวันนี้เธอคงไม่โดนลูกค้า 2 คนแรกเรียกเพราะทั้งสองคนบอกให้เธอพัก 1 วัน
“ได้ค่ะ แต่ไม่เอาที่นี่นะคะ หวานรู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้”
“55555 ครับ พี่ก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน งั้นเราเจอกันที่คอนโดพี่ดีไหมครับ เดี๋ยวพี่มารับสัก 1 ทุ่ม” อานนท์บอก เขาแทบจะทนรอคืนนี้ไม่ไหว
“ได้ค่ะ ตอนนี้พี่นนท์ไปทำงานก่อนนะคะ หวานก็จะไปดูแลแม่”
น้ำหวานบอกออกไป และเมื่อตกลงกันได้อานนท์ก็ปล่อยให้น้ำหวานออกไปจากห้องก่อน ส่วนเขาตามออกไปทีหลังเมื่อตรวจสภาพของตัวเองเรียบร้อยแล้ว เขาถือโอกาสอาบน้ำใหม่ เพราะคงไม่มีแน่ถ้ามีคนได้กลิ่นน้ำคาวกามจากตัวเขา
“หวานนะหวาน ทำให้พี่ใจแตกนะเรา”
หมออานนท์พูดกับตัวเองในกระจกยิ้มๆ ก่อนจะเดินออกไปตรวจคนไข้ต่อ
- ผู้เขียน
