เมียวิศวะ 6 | ของเล่นแก้เบื่อ
1264 คำ
เธอเดินเข้ามาในสนามรถแข่งของคิมหันต์ด้วยความประหม่าท่ามกลางสายตาชายฉกรรจ์ที่มองมา เชื่อแล้วว่าคิมหันต์เป็นพวกคนมีอิทธิพลจริงๆ เพียงแค่ก้าวขาเข้ามาที่นี่ เธอก็รู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้า ‘ถ้ำเสือ’ อย่างไรอย่างนั้น
ข่มความรู้สึกต่างๆ เอาไว้ เลื่อนมือเล็กขึ้นมากำสายกระเป๋าและตวัดเท้าเดินจ้ำอ้าวเข้าไปข้างในด้วยความรีบร้อน ฉากหน้าคิมหันต์คือนักศึกษาวิศวะฯ สุดฮอต ทว่าใครจะรู้ล่ะ ว่าจริงๆ แล้วเขาไม่ต่างอะไรจากพวก ‘มาเฟีย’ เลย
เขาจะเป็นใครก็ช่างเถอะ ขอแค่เขายอมช่วยเธอในเรื่องที่จะขอก็พอแล้ว…
“คุณคิมหันต์ให้มารับครับ”
“ระ…เหรอคะ” มีชายคนหนึ่งยืนรออยู่ และบอกเธอว่าคิมหันต์ให้มารับ หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบหลุดออกมาเมื่อรู้ว่าใกล้จะได้เจอเขาแล้ว
“ตามมาสิครับ”
เธอเดินตามผู้ชายคนนั้นเข้าไปข้างใน เดินมาได้สักพักก็มาถึงห้องที่คิมหันต์รออยู่ เธอก้าวเดินเข้าไปข้างในด้วยความกล้าๆ กลัวๆ
คิมหันต์ยืนหันหลังสูบบุหรี่ สายตามองออกไปนอกกระจกใสที่สามารถมองเห็นข้างนอกรวมถึงสะท้อนเจ้าของร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหลัง มุมปากหยักได้รูปผุดรอยยิ้มร้ายเมื่อเห็นว่าลิตามาหาอย่างที่พูดไว้จริงๆ
“ไม่คิดว่าจะมาจริงๆ” ริมฝีปากหยักได้รูปพูดกับลิตาที่ยืนอยู่ข้างหลัง
“เราจะคุยกันเรื่องที่ฉันมาหานายได้รึยัง”
“ดื่มด้วยกันก่อนสิ แล้วฉันจะยอมคุยเรื่องของเธอ”
ร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าอัพหันกลับมาหาลิตา ก่อนที่คนตัวโตจะเดินไปยังโซฟาแล้วหย่อนตัวนั่งลง ตวัดขาไขว้ห้างกัน สายตามองลิตาที่กำลังเดินมานั่งลงโซฟาไม่ละไปไหน
“ดูแลฉันสิ ดูแลฉันให้เหมือนลูกค้าคนนึง”
ลิตาเอื้อมมือไปขวดเหล้ามาเทลงแก้วว่าง โดยใช้มืออีกข้างปิดหน้าอกตัวเองเพราะคอเสื้อค่อนข้างกว้าง เวลาก้มจึงทำให้สามารถมองเห็นหน้าอกได้ คิมหันต์กระตุกยิ้มกับความหวงเนื้อหวงตัวของลิตา ยิ่งเธอทำอย่างนี้ ยิ่งทำให้เขาสนใจเธอมากขึ้น เพราะส่วนใหญ่ผู้หญิงที่เขาเจอมักตรงกันข้ามกับลิตาโดยสิ้นเชิง
“ย้ายมานั่งข้างๆ ฉัน” เสียงเข้มออกคำสั่งกับลิตา
เธอฝืนทำตามที่คิมหันต์บอกทุกอย่าง ไม่อยากทำเขาไม่พอใจเพราะกลัวโดนปฏิเสธการช่วยเหลือ เมื่อคืนสาดเหล้าใส่หน้าเขาพร้อมทั้งต่อว่าชุดใหญ่ทั้งที่เป็นลูกค้าระดับVVIP วันนี้เขาให้เธอมาหาก็ถือว่าบุญเท่าไรแล้ว นาทีนี้ยอมได้ยอมก่อน อย่างน้อยโอกาสที่เขาจะยอมช่วยเรื่องแม่ของเธอก็ยังพอมี
“ขยับหนี?” เขาเลิกคิ้วขึ้นสูงเมื่อลิตาขยับหนี เพราะเขาตั้งใจขยับเข้าไปใกล้เธอ
“ฉันกลัวนายนั่งไม่สบาย ก็เลยขยับออกนิดนึง”
“แทนตัวเองว่าลิตาเหมือนเมื่อคืน ดูน่ารักกว่านะ”
“จะแทนตัวเองว่าลิตาค่ะ”
“หึ แบบนี้ค่อยน่ารักขึ้นมาหน่อย…”
ลิตาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อโดนคิมหันต์โอบ ริมฝีปากสีระเรื่อเม้มเข้าหากันด้วยความประหม่า พยายามปล่อยตัวสบายๆ ไม่เกร็งกับการกระทำของอีกฝ่าย
“ชนแก้วกันหน่อยสิ” คิมหันต์โน้มใบหน้าเข้าไปพูดใกล้ๆ กกหูลิตา
หญิงสาวเลื่อนแก้วไปชนกับคิมหันต์ ท่าทางว่านอนสอนง่ายของลิตาทำให้ชายหนุ่มพอใจไม่น้อย แมวน้อยที่แยกเขี้ยวใส่เมื่อคืน ตอนนี้กลายเป็นลูกแมวไปเสียแล้ว ยิ่งลิตายอมง่ายๆ มันยิ่งทำให้เขาอยาก ‘เอาคืน’ เธอจากเรื่องเมื่อคืนมากเท่านั้น
“จะคุยเรื่องของลิตาได้รึยัง”
“จะรีบคุยไปไหนล่ะ ดื่มกันก่อนสิ”
“แต่ว่าลิตาอยากคุยก่อน ถ้าคุยกันเสร็จแล้ว ลิตาจะดื่มกับนาย…”
“เรียกฉันว่าเฮียคิมหันต์”
คิมหันต์โน้มใบหน้าเข้าไปพูดใกล้ๆ หูลิตา สรรพนามที่อีกฝ่ายต้องการให้เรียกทำหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ เลือดในกายวิ่งขึ้นมารวมกันบนใบหน้าจนรู้สึกร้อนผะผ่าว ชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นมาลูบไล้เรียวขาอ่อนขาวเนียน พานทำให้ลิตารู้สึกขนลุกซู่ตามไปด้วย
“เรียกเฮียคิมหันต์” คนตัวโตเน้นย้ำอีกรอบหลังจากเห็นว่าลิตาเอาแต่นิ่งเงียบ
“ฮะ…เฮียคิมหันต์” เธอเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“เก่งมาก…” มือหนาเลื่อนขึ้นมาลูบหัวลิตา ประหนึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงเมื่อทำตามคำสั่งแล้วโดนเจ้าของเอ่ยชม และให้รางวัลเป็นการลูบหัว
คิมหันต์ทำเหมือนเธอเป็น ‘สัตว์เลี้ยง’ ของเขา แม้ไม่ชอบแต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะตอนนี้มีเพียงเขาคนเดียวที่สามารถช่วยแม่ของเธอได้
ยอมได้ยอมไปก่อน…
“เรื่องเมื่อคืน ลิตาขอโทษที่ไม่ควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ดี พอดีช่วงนี้มีเรื่องให้เครียดนิดหน่อยน่ะค่ะ”
หลายวันมานี้เธอเครียดมากจริงๆ ทั้งเรื่องของแม่ ค่าเทอมน้องชาย เพราะแม่ป่วยเลยทำให้ภาระทุกอย่างมาตกอยู่ที่เธอคนเดียว ปกติเธอและแม่จะช่วยกันหาเงิน ทว่าตอนนี้กลับมีแค่เธอ
“เครียดเรื่องอะไร?”
“เรื่องแม่น่ะค่ะ ที่ลิตามาหาเฮียคิมหันต์ เพราะอยากขอร้องให้ช่วย ได้ยินเจ้นัตตี้บอกว่าปู่ของเฮียเป็นหุ้นส่วนกับโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เลยอยากขอให้เฮีย…ช่วยทำให้แม่ของลิตาได้ผ่าตัดได้ไหมคะ”
มุมปากหยักกระตุกยิ้มอย่างร้ายกาจ ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาปัดปอยผมลิตาไปทัดหู เริ่มลากไล้มือผ่านแก้มใสลงมายังคอระหงเรื่อยๆ หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายลงคอ ใจอยากขัดขืน ทว่ามีบางอย่างยับยั้งไม่ให้ทำอย่างนั้น
หากคิมหันต์จะช่วย รู้ดีว่าเขาไม่ช่วยเธอฟรีๆ
“อยากให้เฮียช่วยเหรอหืม?”
คำว่า ‘เฮีย’ ที่หลุดออกมาจากปากคิมหันต์ทำเอาหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ
“ค่ะ”
“ถ้าช่วย…จะให้อะไรเป็นการตอบแทนล่ะ”
“ละ…แล้วอยากได้อะไร” เธอทำใจมาแล้ว พอเดาคำตอบของคิมหันต์ได้ว่าคืออะไร ที่แน่ๆ เขาไม่ต้องการเงินจากเธอ
“มาเป็นของเล่นแก้เบื่อให้ฉันสิ แล้วจะช่วย”
เธอหันหน้าไปมองคิมหันต์ที่กำลังมองเธอด้วยแววตาร้ายกาจ ‘ของเล่นแก้เบื่อ’ เธอไม่ได้โง่จนไม่รู้ความหมายโดยนัยในสิ่งที่เขาพูด
“ถ้าตกลง พรุ่งนี้ฉันจะทำเรื่องผ่าตัดของแม่เธอให้”
เริ่มคิดหนัก และลังเลว่าควรเอายังไงต่อดี นาทีนี้ชีวิตแม่เธอสำคัญที่สุด แค่ ‘ของเล่นแก้เบื่อ’ อย่างมากแค่มีเซ็กซ์กับเขา ไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะมาถึง เธอไม่เคยต้องการเอา ‘ร่างกาย’ เข้าแลก ‘เงิน’ ทว่าวันนี้กลับมีความจำเป็นทำให้เธอ…ต้องเลือก
“จะเชื่อได้ยังไง ว่าไม่ได้โกหก”
“ฉันเป็นพวกพูดแล้วไม่เคยคืนคำ พูดคำไหนคำนั้น”
ลิตายังคงมีสีหน้าลังเล ไม่รู้ว่าจะเลือกอะไร
คิมหันต์หยิบเหล้าในขวดเทลงแก้วว่างของตน จากนั้นยกขึ้นกระดกดื่มอย่างใจเย็นท่ามกลางความลังเลของลิตา เขาไม่ได้เร่งเอาคำตอบ เพราะรู้อยู่แล้วว่าลิตาจะเลือกตอบแบบไหน
- ผู้เขียน
