หลังจากแต่งงานได้เพียงหนึ่งวันสามีของเธอก็เริ่มใช้สิทธิ์โดยมิชอบของตัวเองบีบบังคับให้เธอต้องลาออกจากที่ทำงานเก่าเพื่อย้ายมาทำงานในบริษัทฯ ของเขา
ทว่าตำแหน่งที่เขามอบให้นั้นกลับเป็นเพียงผู้ช่วยเลขาฯ เท่านั้น ซึ่งมันเป็นผลดีกับเธอ เพราะเธอจะได้ไม่ต้องเจอหน้าเขาบ่อย ๆ ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าก็ไม่ได้ถูกสานต่อไปไกลอย่างที่กลัว ทุกอย่างจบลงที่เขาเป็นฝ่ายพาตัวเองเดินออกไปจากห้องน้ำ แต่ก่อนไปก็ยังไม่วายทิ้งคำพูดให้ทิ่มแทงใจกันว่า
“พี่จะให้เวลาข้าวทำใจอีกนิดก็ได้ แต่อย่านานนักนะ ไม่อย่างนั้นพี่คงต้องหาคนมาทำหน้าที่นี้แทนข้าว”
นั่นคือสิ่งที่เขาทิ้งเอาไว้ให้คิดก่อนที่เขาจะอาบน้ำแล้วตรงดิ่งมาที่ทำงาน ทิ้งให้เธอหาทางมาเองท่ามกลางเสียงบ่นของพ่อและแม่สามี ซึ่งเธอก็ได้แต่ปลอบพวกท่านว่าไม่เป็นไร มากกว่านี้ก็ผ่านมาแล้ว กับอีแค่ต้องมาทำงานเองมันไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไรเลยสักนิด เพราะสิ่งที่กำลังเจออ
