“พี่เจ ฮึก! พี่เจคะ”
วาเลนไทน์นั่งลงที่ข้างเตียงคนไข้ก่อนเอ่ยเรียกเจบีด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา รอยแผลจากการถูกยิงที่ลำตัวด้านข้าง เพราะมันยังพันแผลไว้โดยที่มีเสื้อคลุมไว้เท่านั้น
“วาเลนไทน์ หนูมาได้ยังไง โอ๊ย!!!”
“พี่เจอย่าลุกค่ะ นอนลงก่อน พี่ยังไม่หายนะคะ” วาเลนไทน์เอ่ย
“แล้วนี่หนูมาได้ยังไงครับ” เจบีเอ่ย
“บินมาค่ะ”
“พี่รู้แล้วครับว่าหนูบินมา แต่ทำไมหนูถึงบินมาไกลแบบนี้คนเดียวครับ” เจบีเอ่ย
“หนูเป็นห่วงพี่ หนูได้ข่าวว่าพี่ถูกยิง หนูอยู่นั่นหนูไม่มีความสุขเลยค่ะ ฮึก!”
“มานี่มา มาให้พี่กอดให้ชื่นใจหน่อยครับ”
เจบีรั้งข้อมือแฟนสาวให้เดินไปนั่งลงงาตักเขาบนเตียงคนไข้ กอดจะรวบกอดเธอไว้พรางหอมแก้มเธอซ้ำๆด้วยความคิดถึง
“พี่คิดถึงหนูจังเลย คิดถึงใจแทบขาด” เจบีเอ่ย
“หนูก็คิดถึงพี่”
“หนูบินมาแบบนี้มันอันตรายรู้มั้ยครับ” เจบีเอ่ย
“หนูมานี่แม่รู้ค่ะ แม่รู้เรื่องของเราหมดแล้วค่ะพี่เจ”
“ห๊ะ!
