แต่ไม่ว่าจะกระสันเสียวกับรสสวาทที่กำลังถูกปลุกเร้ามากเพียงใด หญิงสาวก็ต่อสู้กับคลื่นเสน่หา ปฏิเสธเสียงแข็งพร้อมกับมองค้อนคนตรงหน้าด้วย
“กินบ่อยๆ เดี๋ยวก็เบื่อหรอกค่ะ”
“ไม่เบื่อหรอกน่า ยาหยี คุณก็รู้ว่าผมหลงรสสวาทของคุณมากแค่ไหน”
ริมฝีปากร้อนรุ่มทำท่าจะกดจุมพิตลงไปบนเรียวปากอิ่มอีกครั้ง แต่พิมพ์มาดาเบือนหน้าหนี จึงพลาดเป้าไปโดนพวงแก้มเนียนแดงปลั่งแทน แต่ไม่ว่าจะกดจุมพิตในส่วนใดของเรือนร่างอรชร ก็สามารถสร้างความอิ่มเอิบกำซ่านใจให้กับเขาได้เหมือนกัน
“พ่อเลี้ยง พอเถอะค่ะ ฉันหิวข้าวแล้วนะคะ”
เมื่อพิมพ์มาดาทำตาละห้อย ขณะเอ่ยห้าม ซ้ำยังได้ยินเสียงท้องร้องจ๊อกๆ ดังขึ้นมาด้วย พ่อเลี้ยงวริทธิ์จำต้องยอมปล่อยร่างบางในที่สุด
“ก็ได้ครับ ผมจะรอกินคุณคืนนี้นะครับ” พ่อเลี้ยงเอ่ยยิ้มๆ ยอมทำตามคำขอร้องของคนที่หิวข้าวจนท้องร้องประท้วง
“พ่อเลี้ยงจะเอาไข่ลวกกี่ฟองคะ”
เมื่อถูกปล่อยตัวให้เป็นอิสระ
