บทที่ 2

1105 คำ
“ไม่มีเงิน ก็ไม่ต้องไป บ้านกำลังจะถูกยึด เงินไม่มีซื้อข้าวสารกรอกหม้อ แกยังมีกะจิตกะใจไปเที่ยวอีกหรือ ลีน่า! พ่อไม่มีเงินให้แกเอาไปถลุงเล่นแล้ว ได้ยินไหม” ปกรณ์ตวาดกลับ ก่อนจะวกมายังเรื่องคอขาดบาดตาย ที่เขากำลังเครียดปวดหัวแทบระเบิด และคิดไม่ตกว่าจะแก้ไขปัญหาอย่างไร   “พ่อเลี้ยงตรินต้องการเงินต้นคืนทุกบาททุกสตางค์ ถ้าเราไม่มีเงินไปให้เขา...เขาจะยึดบ้านของเรา คราวนี้แกจะเอาที่ไหนซุกหัวนอน” “คุณพ่อ คุณแม่ก็คิดสิคะ คิดหาทางออกกับเรื่องนี้” อลีน่าสั่งเสียงเข้ม กำลังหงุดหงิดเรื่องที่ตนเองจะไม่ได้ไปเที่ยวยุโรปกับเพื่อนๆ กลุ่มไฮโซ ที่รับปากกันเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้วว่าจะเดินทางในอีกเจ็ดวันข้างหน้านี้ “ทางออกอยู่นี่ไง ลีน่า พ่อเลี้ยงตรินต้องการหลาน และต้องการให้ลีน่าแต่งงานกับลูกชายของเขา แล้วพ่อเลี้ยงตรินจะยกหนี้สินให้กับพวกเรา” เมื่อบิดาวกกลับมาเรื่องแต่งงานกับพ่อเลี้ยงบ้านนอกอีกหน อลีน่าถึงกับเต้นแรงเต้นกา กรีดร้องโวยวายตอบเสียงดังลั่นห้อง “แต่งงานใช้หนี้? กรี๊ดดด ลีน่าไม่แต่งเด็ดขาด ลีน่าไม่เอาไอ้บ้านนอกเนื้อตัวเต็มไปด้วยกลิ่นสาบวัวมาเป็นผัวแน่ๆ บอกตามตรงค่ะว่าลีน่าเอาไอ้พ่อเลี้ยงบ้านนอกคนนั้นมาเป็นผัวไม่ลง” “ดี ถ้ายังงั้นก็ปล่อยให้เขายึดบ้านไป จากนั้นเราก็ไปเช่าห้องเล็กๆ อยู่ด้วยกัน” ผู้เป็นพ่อประชดกลับ ใบหน้าแดงเพราะความโกรธจัด “ทำไมต้องให้ลีน่าแต่งงานใช้หนี้ด้วย ทำไมไม่หาเงินด้วยวิธีอื่นเพื่อไปใช้หนี้ให้เขา คุณพ่อ คุณแม่ไปยืมเงินคนอื่นมาใช้หนี้พ่อเลี้ยงตรินสิคะ” “ลีน่า!” ผู้เป็นพ่อตวาดเสียงดังกับความคิดตื้นๆ ของลูกสาว “จะให้พ่อบากหน้าไปยืมเงินใคร ตอนนี้พวกเพื่อนๆ เขารู้กันทั่วว่าพ่อถังแตก ใครจะกล้าให้ยืมเงิน อย่าว่าแต่ให้ยืมเลย แค่ไปขอพบ พวกเขายังปฏิเสธไม่ยอมให้พ่อเข้าไปพบเลย แล้วแกคิดหรือว่าพ่อจะยืมเงินนับสิบๆ ล้านจากพวกเขาได้” “ถ้ายังงั้นคุณพ่อก็คิดหาวิธีอื่นสิค่ะ” “พ่อบอกไปแล้วว่า พ่อเลี้ยงตรินต้องการหลาน และต้องการให้ลูกสาวของพ่อแต่งงานกับลูกชายของเขา เพื่อเป็นการล้างหนี้สินทั้งหมด” พอบิดาเอ่ยบอกซ้ำถึงความต้องการของพ่อเลี้ยงตริน และนั่นก็ทำให้อลีน่าฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ในทันที ก่อนจะเสนอความคิดกับบิดาว่า   “พ่อเลี้ยงตรินอยากให้ลูกสาวของคุณพ่อแต่งงานกับลูกชายของเขา แล้วทำไมคุณพ่อไม่ส่งลูกสาวอีกคนของคุณพ่อให้ไปแต่งงานล้างหนี้ล่ะคะ” “ลีน่ากำลังหมายถึง...” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามไม่เต็มเสียงนัก และไม่ทันได้เอ่ยถึงลูกสาวอีกคนที่เขาแทบลืมไปแล้วว่ามีลูกคนนี้อยู่ อลีน่าก็เอ่ยตอบว่า “ใช่ค่ะ ลีน่าหมายถึงนังพิมพ์มาดา” น้ำเสียงที่เอ่ยถึงน้องสาวต่างมารดาเต็มไปด้วยความจงเกลียดจงชัง และยิ่งนึกถึงใบหน้าของอีกฝ่ายก็ยิ่งเผยความเกลียดชังให้เห็นผ่านทั้งสีหน้าและแววตา “จะให้พ่อไปพูดกับพิม เพื่อให้พิมไปแต่งงานแทนลีน่ายังงั้นหรือลูก” ปกรณ์เอ่ยถามราวกับไม่เห็นด้วยในความคิดนี้ “ก็คุณพ่อบอกเองไม่ใช่หรือคะ ว่าพ่อเลี้ยงตรินต้องการให้ลูกสาวของคุณพ่อแต่งงานกับลูกชายเขา เพื่อเป็นการล้างบางหนี้สินทั้งหมด นังพิมก็เป็นลูกของคุณพ่อเหมือนกัน ทำไมไม่ส่งนังพิมให้ไปลงนรกแทนลีน่าล่ะคะ จริงไหมคะ คุณแม่” เสนอความเห็นไปแล้ว ในตอนท้ายอลีน่าก็ไม่ลืมหันไปขอเสียงสนับสนุนจากมารดาด้วย นวลพรรณรีบเออออห่อหมกตามลูกสาว เพราะนางเองก็ไม่ได้อยากให้ลูกสาวไปแต่งงานกับคนบ้านนอก ไม่อยากให้ลูกสาวเอาชีวิตไปทิ้งอยู่ที่ฟาร์มแห่งนั้น หากมีวิธีอื่นที่จะล้างหนี้ของครอบครัวได้ นางก็พร้อมสนับสนุนอย่างเต็มที่ นางเกลียดพิมพ์มาดาและแม่ของเธอไม่ต่างจากที่ลูกสาวของนางเกลียด เพราะแม่ของพิมพ์มาดาใช้ความสาว ความสวยมายั่วยวนสามีของเธอ กระทั่งตั้งท้องมีพิมพ์มาดาเกิดมาเป็นมารอีกคน “จริงด้วยค่ะ คุณพี่มีลูกสาวสองคน แล้วทำไมคุณต้องให้ลีน่าเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้แต่เพียงคนเดียว คุณควรส่งลูกสาวอีกคนของคุณไปแต่งงานเพื่อล้างหนี้” “พิมพ์มาดา? คุณจะให้ผมส่งพิมพ์มาดาไปแต่งงานในครั้งนี้” ปกรณ์ถามภรรยาด้วยความไม่มั่นใจ หัวสมองเต็มไปด้วยความคิดจะเข้าไปพูดกับพิมพ์มาดาอย่างไรให้พิมพ์มาดายอมทำตามคำขอร้องของเขา เพราะก่อนหน้านี้เขาแทบจะไม่เคยไปเยี่ยมเยียน ทั้งๆ ที่บ้านพักของลูกสาวอยู่ห่างออกไปไม่ถึงห้าสิบเมตรด้วยซ้ำไป “นะคะ คุณพ่อ ส่งนังพิมพ์มาดาไปเป็นเครื่องสังเวยให้กับคนบ้านนอกพันธุ์นั้นเลยค่ะ” อลีน่ากระตุ้นให้บิดาทำตามที่เธอและมารดาเสนอไป ปกรณ์นิ่งเงียบไปหลายนาทีเพื่อตัดสินใจ กว่าจะเอ่ยตอบออกมาได้ในที่สุด “ก็ได้ พ่อจะส่งพิมให้ไปแต่งงานแทนลีน่า” “ดีค่ะ คุณพ่อ นัง เอ้ย! น้องพิม ควรทำหน้าที่ของลูกที่ดี เพื่อตอบแทนบุญคุณของพ่อบ้างค่ะ” อลีน่าหันไปคลี่ยิ้มกับมารดา เมื่อมีคนมารับเคราะห์แทนตัวเธอแล้ว พิมพ์มาดาสมควรถูกส่งไปแต่งงานกับพ่อเลี้ยงบ้านนอก ที่วันๆ เอาแต่คลุกอยู่กับวัวตัวโตๆ ไม่ใช่เธอ ที่ต้องไปแต่งงานในครั้งนี้ ก่อนหน้านี้ อลีน่าไม่เคยยอมรับว่าพิมพ์มาดาเป็นลูกของพ่อเธอ และนวลพรรณ ไม่เคยยอมรับว่า พิมพ์มาดา เป็นลูกของสามีนาง แต่ในวินาทีนี้ แม่ลูกทั้งสองต่างก็รีบยกยอให้พิมพ์มาดาเป็นคนในครอบครัว เพื่อส่งให้พิมพ์มาดาไปทำหน้าที่แต่งงานเพื่อล้างหนี้แทนอลีน่า ผู้เป็นพ่อไม่เอ่ยพูดอะไรออกมา นอกจากเดินออกจากห้องนั่งเล่นตรงไปยังบ้านพักหลังเล็กของพิมพ์มาดา เพื่อกล่อมลูกสาวให้ทำหน้าที่เมียล้างหนี้ให้กับพ่อเลี้ยงหนุ่ม ผู้เป็นเจ้าของฟาร์มเพาะพันธุ์วัวเนื้อที่ดีและใหญ่ที่สุดในประเทศไทย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม