หัวใจสองภาค
2753 คำ
หลังจากทั้งห้าได้ทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อย พายัพก็มาส่งสุชาดา หน่อย มิคกี้ ส่วนเกรทไปกับพายัพ เพราะอยู่คนละที่กับทั้งสามคน
“เดี๋ยวเราเข้าไปซื้อของก่อนนะ”สุชาดาพูดขึ้น เพื่อเปิดทางให้หน่อยกับมิคกี้ได้อยู่ใกล้ชิดกัน
“ซื้ออะไร”หน่อยถาม
“ไม่ต้องถามหรอกเป็นของใช้ผู้หญิง”
“ตามใจ”
“ถ้างั้นเราไปกันเถอะ”มิคกี้พูดขึ้นและหันมายิ้มให้หน่อย
เมื่อทั้งสองเดินเคียงคู่กัน ในส่วนของหน่อยก็รู้สึกเกร็งๆ แต่มิคกี้กับรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุข
“วันนี้หน่อยสนุกไหม”มิคกี้พูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
“ก็สนุกดีนะ แต่ก็เกรงใจมิคกี้ ต้องออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง”
“ดีจังเลย ต่อไปเรียกมิคกี้นะ อย่าเรียกว่านาย เรียกมิคกี้ดูสนิทกันมากกว่า”
“ฮือ”หน่อยพยักหน้า
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก เรามีเงินเลี้ยงเพื่อนๆได้”
“แต่ก็เกรงใจอยู่ดี วันหลังเดี๋ยวเราจะเลี้ยงมิคกี้บ้างนะ แต่เราคงไม่มีเงินมากพอไปเลี้ยงทีห้างหรอก อาจจะทำอะไรกินกันในห้องสามคน”
“ใครอีกคน”มิคกี้มีท่าทีสงสัย
“อ้าว สุชาดาไง”
“สองคนไม่ได้เหรอ”
“ทำไมล่ะ”
“ไม่รู้เราอยากกินกับหน่อยสองคนแค่นั้น”มิคกี้รู้สึกไม่ค่อยชอบสุชาดาที่เริ่มสนิทกับพายัพพ่อของเขาในอนาคต
“ไม่ได้หรอก สุชาดาเป็นเพื่อนเรา”
“หน่อยก็มาทำอะไรกินที่ห้องเราก็ได้”
“ห้องมิคกี้มีอุปกรณ์ทำครัวเหรอ”หน่อยมองหน้ามิคกี้ เพราะเขาไม่แน่ใจในตัวมิคกี้ เพราะจากภาพลักษณ์ภายนอก ดูไม่ค่อยไม่น่าเชื่อถือเรื่องนี้
“มีครบเลยแหละ หม้อหุงข้าว กะทะไฟฟ้า ตู้เย็น”
“แล้วมิคกี้ไม่ได้ทำอะไรกินบ้างเหรอ”
“ทำไม่เป็นสักอย่าง ก็รอให้หน่อยไปทำให้ดีไหม”
“ก็ได้ไว้วันว่างกันค่อยไป”
“วันนี้เลยก็ได้”
“พึ่งกินมาไม่ใช่เหรอ”
“ฮือ ไม่ใช่ให้ไปทำวันนี้ แต่ให้ไปดูห้องเราก่อนไง เผื่อวันหลังมาทำหน่อยจะได้เตรียมโน้นนี่นั่นถูกไง”
“มิคกี้ใช้คำแปลกอีกแล้ว โน่นนี่นั่นนี้ อะไร”
“ไม่แปลกหรอก ถ้าหน่อยอยู่กับเราไปนานๆก็จะเข้าใจเราเองนั่นแหละ
“ฮือ จะพยายามเข้าใจนะ”
“ถึงห้องเราแล้ว เข้าไปข้างในกัน”
เพียงมิคกี้เปิดประตูเข้าไปภายในห้อง หน่อยถึงกับตะลึงเพราะห้องของมิคกี้นั้นใหญ่กว่าของเขาพอสมควร และมีเครื่องใช้ครบทุกอย่าง แม้แต่คอมพิวเตอร์ที่ใหม่ไฉไล
“ห้องมิคกี้สวยมาก ห้องของเราเล็กไปถนัดตาเลย”
“ถ้าเล็กก็มาอยู่กับเราก็ได้นะ”มิคกี้แกล้งหยอกหน่อย
“ไม่หรอก เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นมาอยู่ด้วยกันจะอึดอัดเปล่าๆ มิคกี้น่าจะชวนเกรทมาอยู่ด้วยนะ”
“ชวนแล้วแต่เกรทไม่มา เพราะพ่อของเกรทจะให้อยู่กับญาติ”
“อ๋อ”
มิคกี้เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำและเทใส่แก้ว เพื่อที่จะเอาให้หน่อยดื่ม
“ดื่มน้ำก่อน”
“ขอบใจ”เมื่อหน่อยรับแก้วน้ำมาแล้ว เขาจึงนั่งลงบนเก้าอี้ โดยมีมิคกี้เข้ามานั่งใกล้ๆ
“ดื่มเบียร์ไหม”มิคกี้จ้องหน้าหน่อยด้วยสายตาเปล่งประกาย
“ไม่หรอก เราไม่ดื่มเบียร์”
“เสียดายจังเลย”
“ถ้างั้นเรากลับแล้วนะ เดี๋ยวต้องไปทำรายงานต่อ”หน่อยลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินออกจากห้อง แต่มิคกี้จับมือไว้
“ถ้าต้องการพิมพ์งานมาใช้ที่ห้องเราได้นะ”
“ไม่เอาหรอกเกรงใจ”
“เป็นเพื่อนกันแล้วจะเกรงใจทำไม”
“ก็ได้ถ้ามีงานด่วนจะมาใช้บริการ แต่วันนี้เราต้องไปแล้วนะ”
มิคกี้ปล่อยมือของหน่อย และยืนมองหน่อยเดินอออกจกาห้องไปด้วยสีหน้าที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ค่ำคืนนี้เป็นอีกค่ำคืนหนึ่งที่มิคกี้มีความสุข เพราะเกรทเพื่อนรักที่เขาคิดว่าเป็นแฟนจะมานอนที่ห้องด้วย สาเหตุที่เกรทมาที่ห้องของมิคกี้ เพราะเกรทต้องทำรายงานส่ง จึงมาใช้คอมพิวเตอร์และเครื่องปริ้นที่ห้องของมิคกี้
ในระหว่างที่เกรทพิมพ์งานอย่างใจจดใจจ่อ ส่วนมิคกี้ก็นอนบนเตียงมองเกรทนั่งพิมพ์เอกสาร และก็เริ่มคิดแผนการณ์ว่าจะเผด็จศึกเกรทได้อย่างไร เพราะตั้งแต่รู้ว่าเป็นฟนกันเขายังไม่เคยได้ทำอะไรเกินเลยไปมากกว่ากอดและหอมแก้ม
“เสร็จหรือยัง”มิคกี้ทำเสียงอ่อนหวาน
“เสร็จพอดีเลย”
“เมื่อยไหมเห็นนั่งตั้งนาน”
“เมื่อยซิ ปวดหลังเป็นบ้าเลย”
“นวดให้ไหม”
“นวดเป็นเหรอ”เกรทหันหน้ามามอง
“ไม่เป็นหรอก แต่อยากทำให้”
มิคกี้ลุกขึ้นออกจากเตียงมาอยู่ด้านหลังของเกรท และเขาก็เริ่มบีบนวดที่ไหล่ของเกรท ส่วนเกรทก็รู้สึกสบายต้นคอและไหล่พอสมควร
“ใช้ได้ไหม”
“ก็พอไหวนะ”
“ถ้างั้นพอแค่นี้แหละ”มิคกี้หยุดนวดและเดินกลับไปนั่งที่เตียงนอนตามเดิม
“แหม นวดนิดเดียวเอง”เกรทบิดขี้เกียจนิดหน่อยและเดินไปนั่งข้างๆมิคกี้
“นี่ก็ดึกแล้วนอนกันเถอะ”มิคกี้พูดขึ้น
“ห้าทุ่มแล้ว พรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้าด้วย นอนก็ดีเหมือนกัน”เกรทมีท่าทีตกใจเมื่อเขาดูนาฬิกาที่ติดไว้ข้างฝา
มิคกี้จึงถือโอกาสขยับตัวเข้าไปในสุด ส่วนเกรทก็ล้มตัวลงนอนข้างมิคกี้ แต่ก่อนเกรทก็นอนกับต่อซึ่งเป็นมิคกี้ในปัจจุบัน เขาก็รู้สึกเฉยๆไม่ได้คิดอะไรแม้แต่น้อย แต่พอในครั้งนี้เขาได้นอนใกล้มิคกี้ ความรู้สึกจากเฉยๆแบบเมื่อก่อนได้เปลื่ยนไป กลายเป็นความประหม่าเกร็ง ตื่นเต้นและกลัวว่ามิคกี้จะทำอะไรอีกต่อจากนี้
“เป็นอะไรนอนตัวแข็งเลย”มิคกี้ถามเพราะผิดสังเกต ช่วงเวลาก่อนหน้านี้เขาก็เห็นเกรทเป็นปกติดี แต่ในค่ำคืนนี้เกรทดันมีท่าที่แปลกออกไป
“เปล่าเราคงง่วงนอน”เกรทรีบหลับตาลงในทันที
ในส่วนของมิคกี้นั้นเขาไม่สามารถที่จะหลับตาลงได้ในทันที ยิ่งเขามองเกรทแล้ว ทำให้เขาเกิดอารมณ์ความต้องการขึ้นมาทันที มิคกี้จึงขยับร่างเข้าไปหาเกรททีละน้อยและโอบกอดเกรทในทันที
เกรทรู้สึกอุ่นเมื่อวงแขนของมิคกี้ได้สัมผัสเนินอกของเขา ถ้าเป็นเมื่อก่อนเกรทจะสะบัดทิ้งทันที แต่ในครั้งนี้เขากับนิ่งเฉย จึงทำให้มิคกี้ได้ใจมากขึ้น เขาจึงเลื่อนมือลงต่ำลงและสอดมือเข้าไปในเสื้อ และค่อยๆเลื่อนๆขึ้นไปบี้หัวนมของเกรท ซึ่งในช่วงเวลานี้เกรทไม่รู้จะทำอย่างไรดี
ใจหนึ่งอยากให้มิคกี้ทำต่อ อีกใจอยากดึงมือมิคกี้ให้ออกห่าง ซึ่งในช่วงเวลานี้นี่เองที่มิคกี้ฉวยโอกาส มือที่อยู่ใต้เสื้อก็บีบหัวหัวนมของเกรทเบา พร้อมกับขยับใบหน้าใช้ริมฝีปากบรรจงจูบที่แก้มของเกรท เพียงสัมผัสแรกเท่านั้นเกรทลืมตาขึ้นมองมิคกี้ทันที
“พอได้แล้วนายจะทำอะไร”
“ก็ทำอย่างที่คนเขารักกันเขาทำกันไง”
“เราไม่ทำ เราเป็นเพื่อนกันนะ”
“เพื่อนที่ไหนมานอนกอดกันแบบนี้”มิคกี้พูดจบประกบปากเกรททันที
เกรทพยายามดิ้นแต่มิคกี้ใช้ปลายลิ้นตวัดเข้าไปภายในปากของเกรท ส่วนมือก็ลูบไล้แผ่นอกของเกรท จนทำให้เกรทเกิดความเคลิ้มในรสสัมผัส จากที่ดิ้นนิดหน่อยเกรทจึงปล่อยกายปล่อยใจให้ลอยไปกับสัมผัสของมิคกี้
มิคกี้ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปได้ เขาสัมผัสเกรทอย่างดูดดื่ม หลังจากนั้นมิคกี้ถอนริมฝีปากออกและมาไซร้ซอกคอของเกรท ซึ่งในเวลานี้มิคกี้เสียวสะท้านไปทั่วร่าง จนเปล่งเสียงออกมาอย่างแผ่วเบา ยิ่งทำให้มิคกี้ได้ใจเขาจึงถลกเสื้อของเกรทออก แต่เกรทไม่ยอมให้ถอด
“ถ้าไม่ถอดจะทำได้ไง”
“นายจะทำอะไร”
“อย่าไร้เดียงสาไปหน่อยเลย”
มิคกี้ไม่รอช้าอีกต่อไปเขาถลกเสื้อของเกรท ออกจนพ้นศีรษะโดยมีเกรทช่วยทำให้สำเร็จง่ายขึ้น เพียงมิคกี้เห็นเกรทเปลือยท่อนบนใจเขาแท่บละลาย มิคกี้จึงรีบก้มลงใช้ริมฝีปากสัมผัสที่นมของเกรททันที เขาใช้ปลายลิ้นตวัดไปมา ส่วนอีกข้างหนึ่งบี้ขยำอย่างนิ่มนวล
เกรททำอะไรไม่ถูก เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับสัมผัสแบบนี้ เกรทไม่เคยคิดเลยว่าต่อที่มีมิคกี้อยู่ในร่างจะกล้าทำอย่างนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถหักห้ามความต้องการของตัวเองได้
มิคกี้สลับข้างเปลื่ยนมาสัมผัสนมอีกฝั่งของเกรท มิคกี้งอมทั้งดูดจนเกรทเสียวทั่วร่าง แต่เกรทก็ยังนอนนิ่งไม่ไหวติง เพราะเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร นอกจากนอนนิ่งๆให้มิคกี้ได้เชยชมเรือนร่างของเขาเพียงอย่างเดียว
มิคกี้ก็รู้สึกอดแปลกใจไม่ได้ทำเกรทถึงนอนนิ่งอย่างเดียว เพราะคนรักกันไม่น่าจะทำเช่นนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะคิดอะไรต่อจากนี้ได้อีกแล้ว เพราะอารมณ์พิศวาสได้พามิคกี้ไปไกลแสนไกลที่จะกลับมาคิดเรื่องเล็กน้อย
มิคกี้ขยับลงมาเรื่อยๆใช้ลิ้นสัมผัสจนถึงหน้าท้อง ไล้เลียวนรอบสะดือ หลังจากนั้นเขาก็ดึงกางเกงเกรทลง แต่เกรทดึงขึ้นมาดั่งเดิม
“อย่านายจะทำอะไร”
“เราก็จะทำอย่างที่เราเคยทำกันไง”
“เราไม่เคยทำอะไรอย่างที่นายทำกับเราตอนนี้”
“อ้าว เราไม่ได้เป็นแฟนกันเหรอ”มิคกี้ขยับตัวลุกนั่ง
“แฟนบ้าบออะไร”
“นายไม่ได้รักเราเหรอ”มิคกี้จ้องมอหน้าเกรท
“คือ เรา “เกรทอ้ำอึ้ง เมื่อก่อนเกรทไม่ได้รักต่อตัวจริง แต่ตอนนี้เขากลับมีใจให้มิคกี้ในร่างต่อ
“นั่นไง นายไม่กล้าพูด แสดงว่านายรักเราแล้วใช่ไหม”มิคกี้อมยิ้ม
“ก็”เกรทยังสับสนในตัวเองอยู่ไม่น้อย เขาจึงไม่พูดอะไรต่ออีก
“ไม่เป็นไรหรอก เมื่อก่อนนายไม่ได้รักเรา แต่ตอนนี้นายรักเราแล้วใช่ไหม ถ้าใช่เราก็มาทำกันต่อเลย”
“คือเราอายน่ะ”
“ไม่ต้องอายหรอก ถ้างั้นเราจะแก้ผ้าก่อนนะ เพื่อทีนายจะได้เห็นของเราก่อน จะได้ไม่อายเราอีก”
เมื่อมิคกี้พูดจบเขาก็ถอดเสื้อออก หลังจากนั้นเขาก็ดึงกางเกงออกจนเผยเห็นท่อนเอ็นที่ไม่ใหญ่มาก แต่แข็งดั่งภูผาตั้งชูชัน
“นายมันบ้าไปแล้ว”เกรทรู้สึกอาย แต่ก็ยังมองท่อนเอ็นของมิคกี้อยู่ ถึงแม้เมื่อก่อนทั้งเกรทและต่อคนเดิม จะเคยใช้มือช่วยตัวเองหลังจากดูหนังโป๊เสร็จ แต่ความรู้สึกของเกรทนั้นก็ไม่ได้ตื่นเต้นเร้าใจขนาดนี้
“นายอมให้เราได้ไหม”มิคกี้ขยับร่างเข้าไปใกล้ๆเกรท
“ไม่เอาจะอ๊วก”เกรทเบนหน้าหนี
“ถ้างั้นเราขอเอาข้างหลังนายได้ไหม”
“ไม่เอาเจ็บ”
“โน้นก็ไม่เอานี่ก็ไม่เอา แล้วจะเอาอย่างไง”
“ก็ไม่ต้องเอาไง”
“ก็ได้ ถ้างั้นช่วยเราอย่างหนึ่งได้ไหม”
“อะไร”
“ใช้มือช่วยให้เราหน่อย”มิคกี้นอนลงข้างๆเกรท
“มือนายก็มีก็ทำเองซิ”ลึกๆเกรทอยากที่จะทำทุกอย่าง แต่ใจยังไม่กล้าพอ และข้อสำคัญมันเร็วเกินไปที่จะมีความสัมพันธ์แบบนั้น
“ผลัดกันก็ได้ ถอดกางเกงเลยเดี๋ยวเราทำให้นายก่อน”
“คือ”เกรทอ่ำอึ้ง
“นี่มันก็ดึกมากแล้วนะ อารมณ์ค้างพอดี”
“เราไม่กล้า”
“มาเดี๋ยวถอดให้”มิคกี้ลุกขึ้นอีกครั้ง และจับกางเกงของเกรทดึงลงอย่างไว จนถึงปลายเท้า
“นายมันบ้าไอ้โรคจิต”เกรทตวาดใส่มิคกี้
“จะพูดอะไรก็พูดไป”มิคกี้นั้นไม่ได้สนใจท่อนเอ็นของเกรทแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่เขาสนใจนั้นเป็นบั้นท้ายของเกรทมากกว่า
เกรทใช้มือปิดท่อนเอ็นของเขาไว้ มิคกี้จึงถือโอกาสจับร่างของเกรทพลิกคว่ำทันที พร้อมกับนั่งคร่อมไว้
“ไม่เอาเรากลัวเจ็บ”เกรทพยายามพลิกร่างนอนหงายอีกครั้ง
“เรื่องมากจริง”มิคกี้เหนื่อใจเกินไปเขาจึงล้มตัวลงนอน เล่นท่อนเอ็นของตัวเองต่อหน้าเกรท
ในส่วนของเกรทก็นอนมองมิคกี้เล่นน้องชายของตัวเองอย่างมีความสุข จนท่อนเอ็นของเขาแข็งตั้งชู่ซันตามมิคกี้ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่มิคกี้หันมามองเห็น
“ก็ทำแบบเราซิจะได้เสร็จๆแล้วจะได้นอนกันซักที”ในช่วงเวลานี้มิคกี้เสียวท่อนเอ็นจนเกินห้ามใจ
ส่วนเกรทยังกล้าๆกลัวแต่อารมณ์พิศวาสของเขาได้เตลิดไปแล้ว เกรทจึงจับท่อนเอ็นของเขาสาวขึ้นลงตามมิคกี้ที่ล่วงหน้าไปก่อนหน้านี้
“นายจะไม่อมให้เราหรือให้เราเอาข้างหลังจริงๆเหรอ”มิคกี้หันมามองเกรท
“คือ เรายังไม่พร้อม”
“ก็ได้ เราไม่ชอบบังคับจิตใจใคร ถ้านายพร้อมเมื่อไรก็บอกเราด้วย ตอนนี้ขอใช้มือตัวเองช่วยไปก่อน”
มิคกี้หันมาจดจ่อกับท่อนเอ็นของตัวเองอีกครั้ง มิคกี้สาวขึ้นลงอย่างรวดเร็ว เพราะความเสียวซ่านของเขาเริ่มที่จะไปถึงจุดหมายปลายทาง ไม่นานนักน้ำในกายของมิคกี้ก็พุ่งกระฉูดจนถึงใบหน้าของเขา มิคกี้หลับตาพริ้มยิ้มอย่างสบายอารมณ์
ในส่วนของเกรทก็เร่งจังหวะตามมิคกี้ไม่นานนักน้ำในกายของเกรทก็พุ่งกระฉูดเต็มหน้าท้องของเขา
มิคกี้ได้ยินเสียงครางของเกรทเขาจึงลืมตาขึ้น และมองเกรทแล้วอมยิ้ม หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนเกรทก็มองมิคกี้ไม่วางสายตา เพราะท่อนเอ็นของมิคกี้ยังแข็งตั้งตระหง่าเหมือนเดิม เกรทมองมิคกี้จนเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เกรทครุ่นคิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ด้วยใจที่หวั่นไหว ใจหนึ่งเขาก็อยากทำแต่อีกใจหนึ่งก็ยังไม่อยากทำ เกรทยังสองจิตสองใจเขาจึงลังเลที่จะมอบกายให้มิคกี้
“ไปอาบน้ำได้แล้ว”มิคกี้พูดขึ้นหลังจากออกจากห้องน้ำ
หลังจากที่เกรทเขาไปในห้องน้ำแล้ว มิคกี้ก็ใส่กางเกงตัวเดียวนอนลง และใช้มือก่ายหนาผากด้วยความสงสัย ว่าทำไมเกรทถึงไม่ยอมเป็นของเขา หรือว่าเกรทไมได้รักเขา มิคกี้ครุ่นคิดอยู่นานจนเกรทออกมาจากห้องน้ำ และนอนลงข้างๆตัวเขา
“นายไม่รักเราเหรอ”มิคกี้ถาม
“แล้วนายล่ะ”เกรทถามเกลับ
“ตอนแรกไม่ได้รักหรอก เราแค่เข้าใจผิดว่าเราเป็นแฟนกัน”
“ก็เราบอกนายหลายครั้งแล้วนี่ว่าไม่ใช่”
“ก็ไอ้ไก่มันบอกนี่ว่าเราเป็นแฟนกัน”
“นายพูดอย่างกับไม่ใช่ตัวนายอย่างนั้น”
“เราก็เป็นเรานี่แหละนอนดีกว่า ถ้านายยังไม่พร้อมวันหลังก็ได้”
“นายยังไม่ได้ตอบเราเลยว่ารักเราไหม”
“ตอนนี้รักแล้ว ทำไมจะไม่รักล่ะ นอนเหอะ”มิคกี้พลิกร่างตะแครงนอนกอดเกรทที่นอนหงายและนิ่ง พร้อมกับครุ่นคิดเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา
- ผู้เขียน
