ระหว่างรับประทานอาหาร ฟรานซิสเล่าโครงการและงานต่างๆ ที่เคยทำมาให้ทั้งสองฟัง รินดาดูสนใจงานของฟรานซิสเป็นพิเศษ ยังบอกให้เขาช่วยแนะนำในการเลือกซื้อกล้อง เพราะเธอกำลังคิดจะเรียนถ่ายภาพเช่นกัน
“จะเรียนทำไม เดี๋ยวท้องไส้ก็ไปไหนไม่รอด” ป้องณวัฒน์พูดกับรินดาด้วยความหมั่นไส้เป็นภาษาไทย
“คนท้องไม่ใช่คนป่วย” เธอเถียง แต่ชายหนุ่มกลับยิ้มกว้าง
“คุณยอมท้องใช่ไหม เราจะแต่งงานกัน” ป้องณวัฒน์ทำกระดี๊กระด๊า
“เปล่า ฉันแค่จะอธิบายให้คุณฟังแค่นั้น ว่า...คนท้องไม่ใช่คนป่วย ชิ...”
ชายหนุ่มสวมกอดเอวของรินดาไว้แน่นต่อหน้าต่อตาฟรานซิสและทุกคน ก่อนจะหอมแก้มเธอดังๆ
ฟอด...
“อายเขาไหม คนมองเยอะแยะ แล้วนี่ก็ที่ทำงานคุณ เด็กๆ หมดศรัทธากันพอดี”
“ช่างปะไร คนรักกันก็ต้องแสดงออก”
“ยี้...รักกะผี อะไร”
“พูดไม่เพราะเลย”
“อะแฮ่ม...” เสียงกระแอมของฟรานซิสดังขึ้น เมื่อเห็นทั้งคู่หยอกล้อกันอย่างน่ารัก
“อะไรติดคอ เอาก
