I LIKE YOU :: CHAPTER 2 [70%]
1287 คำ
“ดีนะที่ฉันหาเธอเจอ ทำไมถึงไม่อยู่ในสายตาฉันวะขิม!”
“ก็ฉันเห็นนายกำลังเรียนอยู่กับครูสอนฟิตเนต อีกอย่างฉันคิดว่าถ้าได้ออกแรงต่อยมวย อาจจะทำให้ฉันหายก็ได้นี่นา...” เฟิร์สส่ายหน้าไปมา ก่อนจะทุบขาตัวเองด้วยสีหน้าไม่พอใจ ขาหมอนี่คงจะชาจริงๆ สินะ ว่าแล้วฉันก็ลุกไปจับขาหมอนั่นยกขึ้นทันที
“เว้ย ทำบ้าอะไรยัยจิ๋ม?”
“นวดให้ไง ที่ทำให้นายเจ็บแบบนี้” ฉันแยกเขี้ยวใส่เขา ก่อนจะนวดขาให้หมอนี่ แต่ทว่ากล้ามเนื้อเฟิร์สเนี่ย... มันแข็งอะไรขนาดนี้วะ! ฉันกดแรงลงไปแต่กลับทำให้ฉันเหนื่อยแทนเลย
“นะ นายไปกินควายตายที่ไหนมาห๊ะ ขาแข็งชะมัดเลย”
“คนเล่นกีฬานี่นา ฉันไม่ชอบปล่อยให้ตัวเองน้ำหนักขึ้น...”
“แค่นี้ยังหุ่นดีไม่พอหรือไง?”
“ใช่ ผู้ชายอย่างฉันต้องดูดีและหล่อมาก ในสายตาสาวๆ”
“เหอะ”
“เธอล่ะ ไม่เห็นเหรอว่าฉันหล่อแค่ไหน” เฟิร์สก้มใบหน้าลงมา ในขณะที่ฉันกำลังนวดขาให้เขา มันเป็นจังหวะที่ฉันเงยหน้าพอดีเลยปะเข้ากับใบหน้าหล่อที่กำลังส่งยิ้มให้อยู่ ฉันตกอยู่ในภวังค์สายตาของเขาอีกครั้ง ก็รีบผลักใบหน้าหล่อไปทันทีอย่างแรง
“โอ๊ย เจ็บนะ ยัยจิ๋มเล็ก!”
“นี่ฉันชื่อขิมนะไอ้บ้า แล้วเรียกทำไมเนี่ย จิ๋มเล็กๆ เคยเห็นของฉันหรือไง? ถึงได้รู้ว่ามันเล็กอะ!”
“ไม่เคย แต่ก็อยากรู้เหมือนกันว่า... เล็กจริง หรือใหญ่จริง”
“อะ ไอ้บ้า ทะลึ่ง!” ฉันฟาดมือไปที่แขนล่ำของเขาทันที แต่อีตาบ้าเฟิร์สก็เอาแต่หัวเราะอยู่แบบนั้น ลามกที่สุดเลย ฉันถึงได้บอกไงว่าสมัยเรียนฉันกับหมอนี่ถึงเป็นไม้เบื่อไม้เมากัน และยัยกะเทยทึกปิงเนี่ย ไปพาหมอนี่มาอยู่กับฉันทำไม! ให้ตายเหอะ ลำพังเครียดเรื่องอาการหลับของตัวเองแล้วต้องมาเครียดทะเลาะต่อปากต่อคำกับหมอนี่อีก... เหนื่อยจริงๆ เลยเกิดเป็นยัยขิมเนี่ย
“พอเลย กลับกันได้แล้ว พามาออกกำลังกายก็ไม่ได้ผล งั้น... เอางี้ วันนี้พาไปเที่ยว”
“ไม่ไป ไม่อยากไปหลับอีก”
“เถอะนา คราวนี้ถ้าเธอหลับนะ ฉันยอมให้เธอตบฉันเลย”
“จริงนะ...”
“ล้อเล่น ไปเถอะ ทฤษฎีที่ฉันจะช่วยเธอ ยังมีอีกเยอะนะ ลองไปเรื่อยๆ” เฟิร์สลุกขึ้นและยื่นมือมาตรงหน้าฉันเพื่อฉุดให้ฉันลุกขึ้นยืน แต่ฉันก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างระอากับอาการของตัวเอง
พรึบ!
“อะไรของนาย?”
“อมยิ้มรสมะนาว รสโปรดฉันเลยนะ... กินซะสิ ฉันให้”
“ฉันไม่ใช่เด็กนะ”
“เอาไปเถอะ ฉันไม่เคยให้อมยิ้มใครนะ เธอคือคนแรกที่ฉันยอมเสียสละให้ เอาไป... แกะให้แล้ว อ้าปาก”
“ฉันไม่... อื้อ ไอ้อ้า!” ฉันตีไหล่หนาทันทีอย่างแรง เพราะหมอนี่ยัดอมยิ้มเข้าปากฉัน ชิ แต่รสชาติของอมยิ้มรสมะนาวมันทำให้ฉันตื่นตัวจริงๆ นะ รสเปรี้ยวอมหวาน โหย เข็ดฟันชะมัด
“อร่อยไหม คราวหลังจะแบ่งให้กินอีกนะ ยัยจิ๋ม” เฟิร์สหันมามองฉันและวางมือไปที่ศีรษะของฉันทันที จนฉันได้แต่เงยหน้ามองใบหน้าด้านข้างที่ไม่สนอะไร แต่กลับพาฉันขึ้นรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ที่หมอนี่ซื้อมาสดๆ ร้อนๆ เมื่อเช้า ฉันนั่งซ้อนท้ายเขาก่อนจะวางมือไปที่ไหล่หนา มองไปที่ต้นคอขวาที่มีรอยสักเป็นรูปทรงคล้ายๆ นาฬิกาทรายสองอันติดกัน ตอนนั้นที่เรียนอยู่ หมอนี่ยังไม่ได้สักนี่นา
“นายสักตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย?”
“ก็หลังจากไปเรียนที่เมืองนอก... มีอะไร?”
“เปล่า แค่สงสัยว่าทำไมสักเป็นแค่ลายเส้นสีดำ เหมือนทรงนาฬิกาทรายสองอันติดกันล่ะ? มีความหมายเหรอ?” ฉันมองเฟิร์สที่ยักไหล่อย่างกวนๆ ก่อนจะสวมหมวกกันน็อคและขับรถออกไปทันที จนฉันแยกเขี้ยวใส่เขา อยากจะทุบหัวให้แบะซะ! ถามแค่นี้ทำไม่ตอบ
เฟิรส์พาฉันมาที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ก่อนจะเดินล้วงกระเป๋ากางเกง นำฉันไปร้านเสริมสวยแห่งหนึ่ง และแน่นอนว่าฉันได้แต่งุนงงว่าหมอนี่เข้าร้านเสริมสวยด้วยเหรอ? แต่ใบหน้าหล่อกลับหันมายิ้มให้ฉัน และตรงไปคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ยิ้มพลางส่งสายตามามองฉัน จนฉันหันไปมองด้านหลังตัวเอง... แบบว่าบางที เขาอาจจะมองคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันก็ได้นี่นา ไม่อยากหลงตัวเองว่าสวยอะไรทำนองนี้ง่ะ โฮะๆ ร่างสูงของเฟิร์สเดินตรงมาฉัน แต่ด้วยความสูงของหมอนี่ เลยทำให้ฉันต้องเงยหน้ามองเขา ให้ตายเหอะ คนอะไรสูงชะมัด! และคนอะไรเตี้ยชะมัด (ฉันเอง)
“ไปได้แล้ว”
“ไปไหน?”
“ไปทำผมไง วันนี้เธอจะต้องเปลี่ยนลุคบ๋องๆ ของเธอได้แล้ว...”
“จะบ้าเหรอไง! ฉันไม่ทำอะไรทั้งนั้น นายอย่ามาบังคับฉันนะ มาช่วยเรื่องอาการของฉัน ไม่ได้ให้มาเปลี่ยนแปลงตัวฉันนะ” ฉันตะคอกเฟิร์สที่ถอนหายใจออกมา ก่อนจะดึงมือฉันไปนั่งที่หน้ากระจกทันที สายตาของฉันมองตัวเองในกระจก ก็พบว่าใบหน้าของตัวเองก็ไม่ใช่ว่าดูไม่ดีนะ ทรงผมที่ยาวประบ่าก็โอเค แค่ว่ามันตรงเรียบโดยที่ฉันไม่ค่อยสนใจสักเท่าไหร่ เฟิร์สจับไหล่ฉันไว้ทั้งสองข้าง ก่อนจะก้มใบหน้าลงมาข้างๆ ใบหน้าของฉัน
“ไม่ได้ให้เปลี่ยนตัวเอง แค่เพิ่มเติมความเป็นผู้หญิงให้เธอนิดหน่อยเองนะ”
“แล้วฉันไม่เป็นผู้หญิงหรือไงเล่า”
“เป็น แต่เธอมัวแต่สนใจเรื่องอาการหลับทุกที่ของตัวเอง จนลืมดูแลตัวเองไปด้วยต่างหาก”
“...”
“เอานา หรือไงไม่กล้าอะดิ กลัวทำออกมาแล้วหน้าตาจะแย่กว่าเดิมหรือไง?”
“นี่! อย่ามาดูถูกกันนะ”
“ก็พิสูจน์สิ ถ้าทำออกมาแล้วทำให้ฉันอึ้งได้นะ ฉันจะยอมให้เธอจูบฉันหนึ่งที ดีมะ?”
“จะบ้าหรือไง ใครเขาอยากจะจูบกับนายกัน ไอ้หื่น” เฟิร์สหัวเราะออกมา ก่อนจะยีผมฉันแต่ฉันปัดมือหนาออกไป เฟิร์สเดินไปนั่งที่โซฟารับแขก สาวสวยสองคนก็เดินมาหาฉันก่อนจะจัดการรวบผมฉัน แถมยังบอกด้วยว่าจะเปลี่ยนสีผมของฉันที่เป็นสีดำให้เป็นสีอื่นด้วย ความจริงฉันไม่รู้จะเปลี่ยนสีอะไร พี่ช่างทำผมก็เลยเลือกให้ฉันเป็นสี Mocha Brown เป็นสีน้ำตาลอ่อน ฉันก็ไม่เคยย้อมผมเลยนะในชีวิต แต่ถ้าเปลี่ยนแล้วออกมาดีก็ดีไป ถ้าไม่ดีก็ตายอนาถอยู่ที่ร้านเนี่ยล่ะ!
ระหว่างที่ทำผมไป ฉันก็เกิดอาการง่วงนอนขึ้นมาอีกครั้ง เพราะการทำผมมันต้องนานอยู่แล้วใช่ปะ ดังนั้นฉันก็เลยเผลอหลับไปในขณะที่พี่ๆ กำลังทึ้งผมฉันกันอย่างเมามันส์ จนกระทั่งฉันตื่นขึ้นมาก็กวาดสายตามองไปที่กระจก ก็ตกใจทันทีกับคนในนั้น
“เว้ย ใครกันเนี่ย?”
“อ้าวตื่นแล้วเหรอคะ เสร็จพอดีเลย น้องน่ารักดีนะคะ...”
“นะ หนูเหรอ?”
- ผู้เขียน
