“ก็หมายความอย่างที่พูด ปล่อยด้วย”
“เป็นอะไรของเธอเนี่ยขิม”
“ฉันต่างหากที่ต้องถามว่านายเป็นอะไร?” ฉันตะคอกเฟิร์สที่เบือนหน้าหนีฉัน ใช่เขานั่นแหละเป็นอะไร ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะ และนี่จะยังมาหาเรื่องฉันอีก วันนี้วันเกิดฉันนะ ทำไมฉันจะต้องมานั่งเครียดด้วย สายตาฉันหันไปมองที่โต๊ะอาหารก็เบิกตาโพลงทันทีเมื่อบนโต๊ะมันมีอาหารและที่สำคัญ เค้กครีมสดก้อนโตวางเด่นอยู่ ฉันเบนสายตามองร่างหนาที่ไม่พูดอะไร
“คิดจะทำอะไรของนาย”
“ทำ? ฉันทำอะไร ก็แค่จัดงานวันเกิดให้ก็เท่านั้น”
“ไม่จริงหรอก นายออกไปกับผู้หญิงของตัวเอง แถมยังถือเค้กเซอร์ไพรส์ให้กันด้วย คิดว่าฉันโง่เหรอ”
“เธอพูดอะไรของเธอขิม” เฟิร์สทำหน้างุนงง เหอะ ทำมาตีหน้าซื่อ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าทำอะไรไป คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังฉันหรือไงกัน ฝันไปเถอะว่าฉันจะยอม ฉันเดินหันหลังหนีเขาอย่างหงุดหงิด ตัวเองไปเซอร์ไพรส์ผู้หญิงคนอื่นมาแล้ว และฉัน
