แถมตอนนี้ก็ไม่อยากจะโทรไปหามันด้วย กลัวว่าจะทำงานแล้วไม่มีเวลาคุยกับฉัน แต่เอาเถอะ หลับไม่หลับก็ต้องหลับเอาก็แล้วกัน ดูดิว่าเวลาอยากจะหลับ จะหลับหรือเปล่า? Zzz
อาการปวดท้องยังคงเล่นงานฉันอย่างรุนแรง ถึงแม้จะหลับลงเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นแบบนั้น ฉันลืมตาขึ้นมามองไปทั่วห้องก็พบว่าห้องมืดสนิท นี่... กี่โมงแล้วเนี่ย? ว่าแล้วฉันก็พยุงตัวเองไปเปิดไฟ และมองนาฬิกาที่ข้างผนังก็พบว่าเกือบจะสองทุ่มแล้ว?
ดะ เดี๋ยวนะ?! เฟิร์สออกไปซื้อยาให้ฉันตั้งแต่เช้า แต่นี่มันสองทุ่มแล้ว เขาหายไปไหนกัน? ไหนว่าจะซื้อยามาให้ฉันกิน ไงถึงได้หายหัวแบบนี้ล่ะ ฉันหลับตาลงมืออีกข้างก็กุมท้องตัวเองทันทีอย่างปวดร้าว จู่ๆ น้ำตาก็เล็ดไหลออกมาจากหางตาของฉัน ปกติฉันไม่เคยร้องไห้เพราะเรื่องแบบนี้เลยนะ แต่นี่มันอะไรกัน? ฉันยกมือปาดน้ำตาของตัวเองทิ้งออกไป
แกร๊ก
“มาแล้วฉัน... ขิม”
“ไปตายซะ!”
“ขิม”
“ไปตายซะ ไ
