EP. 32 ชดใช้ทั้งชีวิต
แสงสว่างสาดส่องเข้ามาถึงกลางห้อง ลมอ่อน ๆ ในยามเช้าพัดผ่านเข้ามา และค่อย ๆ เปลี่ยนจากห้องที่มืดมิดให้สว่างจ้าอีกครั้ง
"พู่ว ๆ ๆ" คนตัวเล็กเดินถือแฟ้มบาง ๆ และปัดเป่าควันบุหรี่ที่เคยคละคลุ้งไล่ออกไปตามกระแสลมที่ผ่านเข้ามา ทั้งห้องดูโล่งสบายตามากขึ้น
ผมยันตัวลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับสะบัดหัวตัวเองเล็กน้อย ไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนดื่มไปหนักแค่ไหน แต่มันปวดหัวแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว
"อ้าว...ตื่นแล้วเหรอคะ" ข้าวฟ่างได้ยินเสียงผมขยับตัวลุกขึ้นเธอก็หันหน้ากลับมามองทันที
"ก็เสียงดังขนาดนี้ จะหลับได้ไง" ผมเงยหน้าขึ้นต่อว่าเธอไปอย่างหัวเสียเพราะมันคือเรื่องจริง คนทั้งเมาทั้งแฮ้ง เธอยังมาเดินทำความสะอาดผ่านไปผ่านมาใครมันจะนอนต่อได้กัน
"อ๋อ...ขอโทษทีนะคะ...พอดีฉันแค่อยากจะช่วยทำความสะอาดห้องให้คุณก็เท่านั้น" ข้าวฟ่างหน้าเสียทันทีที่ผมพูดออกไปแบบนั้น
"วุ่นวาย" ผมสบถพร้อมกับลุกขึ้น
