ซีรีส์แอบร้อนคลั่งรัก

4

จากบ้านนอกมาอยู่เมืองใหญ่เพราะพี่สาวอยากให้มีงานทำเหมือนตัวเอง ไม่คิดว่าจะมาติดแหง็กเป็นแค่เมียบำเรอเศรษฐีมีเงินอย่างชัชอยู่แบบนี้

ชัชวางสายจากเมียทาสก่อนจะกดโทร. หาคู่หมั้นของตัวเอง พอปลายสายรู้ว่าใครโทร. มาก็ดีใจจนเนื้อเต้น

“พี่ชัชมีอะไรหรือเปล่าคะ” สุ่มเสียงที่บอกว่าดีใจไม่ได้ถูกปิดบังเลยสักนิด แม้ชัชจะอยู่ปลายสายเขาก็รับรู้มันได้เป็นอย่างดี

“ทำอะไรอยู่ ออกมาเจอกันหน่อยซิ”

“ที่ไหนคะ”

“เธอก็น่าจะรู้ว่าตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน” ชัชพูดจบก็วางสาย ปานวาดแทบกรีดร้อง การที่คู่หมั้นของตัวเองโทร. มาคือความสุขสุดยอดในชีวิตของเธอเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะชัชเป็นผู้ชายที่เฉยชาสุดๆ เท่าที่เธอเคยได้รู้จักมา

ที่เขาหมั้นกับเธอเพราะว่าเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ผู้หญิงคนอื่นจ้องจะจับเขา แต่เธอทำตัวเป็นน้องสาวที่ดี แอบรักเขาน่ะใช่ แต่ก็ไม่ทำให้เขาอึดอัด ยื่นข้อเสนอจะเป็นคู่หมั้นกำมะลอให้เขาเพื่อกันผู้หญิงคนอื่นออกไปจากชีวิตของเขา และเขาก็ยินดีเมื่อเธอไม่เคยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขาไม่ว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหน หรือนอนกับใคร

จวบจนเธอได้รับรู้ว่าเขาเลี้ยงผู้หญิงอีกคนเอาไว้ในแพนเฮ้าส์หรู พื้นที่ส่วนตัวที่เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนไปเหยียบย่าง นอกจากเธอที่ได้มีโอกาสไปเพียงไม่กี่ครั้ง ซึ่งต้องคิดจนหัวแทบแตกว่าจะใช้เหตุผลอะไรไปหาเขาดี

ปานวาดแทบลอยได้ เธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแบบเท้าแทบไม่ติดพื้น ก่อนจะหยิบชุดสวย ๆ มากมายมาทาบไปกับเนื้อตัว คืนนี้เธอต้องสวยให้ชัชตะลึงให้ได้

เธอแต่งตัวสวยทุกครั้งที่ต้องออกไปเจอเขา แต่ไม่เคยทำให้เขาสนใจได้เลย แต่คืนนี้เธอจะทำให้ตัวเองมีโมเม้นต์แบบนั้นบ้าง

“เธอแต่งตัวนาน รถติดหรือว่าอยู่ไกลจากผับถึงได้มาเอาจนป่านนี้” ชัชยกนาฬิกาเรือนหรูขึ้นดูก่อนจะมองหญิงสาวซึ่งเป็นคู่หมั้นตรงหน้าด้วยสายตาตำหนิ ทำเอารอยยิ้มของปานวาดหุบฉับ

“พี่ชัชอารมณ์ไม่ดีเหรอคะ” ปานวาดเอ่ยถามพลางนั่งลงตรงหน้าของเขาในห้องทำงานที่หรูหราเป็นส่วนตัว

เธอหน้าหดเหลือสองนิ้วที่เขาไม่สนใจการแต่งตัวของเธอเลย เธอเลือกเฟ้นชุดที่สวยเซ็กซี่กระชากใจ อีกทั้งยังบรรจงแต่งหน้าให้สวยเฉี่ยว แต่ความสวยของเธอไม่เคยเอาชนะใจของเขาได้เลย

“เธอไปที่บ้านแพนเฮ้าส์ของฉันทำไม” ประโยคคำถามที่ถูกยิงเข้าใส่ทำให้ปานวาดหน้าเหวอมากกว่าเดิม เขารู้ได้ยังไง หรือว่ายายเด็กนั่นแอบโทร. มาฟ้อง

“พี่รู้ได้ยังไงคะ”

“ไม่สำคัญหรอก สำคัญว่าเธอไปที่นั่นทำไม เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบให้ใครไปยุ่มย่ามกับพื้นที่ส่วนตัว”

“แต่พี่ให้นังเด็กนั่นยุ่มย่ามได้”

“สงสัยเธอคงลืมอะไรไปแล้ว” เขามองปานวาดอย่างประเมิน เธอกำลังสร้างปัญหาและเขาคงต้องกำจัดเธอออกไปให้พ้นหูพ้นตา ก่อนหน้านี้เขายังให้เธออยู่ในสถานะคู่หมั้นเพราะเธอเจียมเนื้อเจียมตัว และช่วยกันผู้หญิงที่อยากจับเขาออกไป รวมถึงยุติการจับคลุมถุงชนจากบิดาไปได้

“พี่ชัช เอ่อ... คือว่าปานขอโทษค่ะ” ปานวาดเสียงสั่น สถานะที่เคยตกลงกันกำลังสั่นคลอนเพราะเธอทำตัวก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขา

เธอทำดีกับเขามาตลอดหลายปี อยากที่จะให้เขาเห็นความดีบ้างก็แค่นั้นเอง แต่จู่ ๆ เขาก็เลี้ยงดูผู้หญิงอีกคน ที่ไม่มีฐานะ ไม่มีชาติตระกูล ไม่มีการศึกษาและทุกสิ่งทุกอย่างก็ต่ำต้อยกว่าเธอจนเทียบกันไม่ได้ แล้วแบบนี้จะไม่ให้หัวใจของเธอร้อนรุ่มได้อย่างไรกัน

“ให้โอกาสปานอีกรอบนะคะ ปานจะไม่ทำแบบนี้อีก” ปานวาดตรงเข้ากอดแขนของเขา แต่ชัชดันออกอย่างไร้เยื่อใย

เขาไม่เคยแตะต้องตัวเธอ เพราะเหตุผลก็คือไม่อยากให้เธอเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่อยากจับเขาจนตัวสั่น เขารู้ว่าเธออยากได้เขา แต่ถ้าเขาไม่ต้องการ ใช่ว่าใครจะได้ขึ้นเตียงกับเขาง่าย ๆ

เขาไม่เคยรักใครหรือแสดงออกโดยการให้ความสำคัญกับใครมาก เพราะนั่นจะเป็นจุดอ่อนให้โดนจัดการจากคนรอบข้าง รวมถึงบิดาบังเกิดเกล้า

“ก็ได้ ถือซะว่าเธอไม่เคยผิดสัญญาของเรา กลับไปได้แล้ว ฉันจะทำงาน” สรรพนามห่างเหินทำให้ปานวาดกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง คำเรียกแทนว่าพี่ที่ไม่มีอีกต่อไปแล้วทำให้เธอใจสั่นรัว เพราะนั่นเท่ากับชัชยิ่งไกลจากเธอเข้าไปอีก

เธอพยายามอยู่นานกว่าเขาจะเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาว และแทนตัวเองว่าพี่ แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว มันกลับไป ณ จุดเดิมที่เพิ่งเริ่มต้นความสัมพันธ์ จนปานวาดรู้สึกเหนื่อยล้าจนแทบก้าวขาไม่ไหว

ชัชเย็นชากับผู้หญิงทุกคน เหมือนกับว่าเขาไร้หัวใจ

เธอไม่ดีไม่สวยไม่เซ็กซี่ตรงไหน เขาถึงได้ไม่ชายตามองเธอในฐานะอื่นนอกจากน้องสาวบ้างเลย แทนที่จะกลับ ปานวาดกลับไปนั่งดื่มอยู่อีกมุมหนึ่งในผับแห่งนั้นจนเมามาย

เธอดื่มจนเมาแทบไม่ได้สติ รู้สึกเหมือนมีใครบางคนมาช่วยประคองออกไปจากผับ เสียงคุ้นเคยทำให้เธอขมวดคิ้ว หรือว่าจะเป็นชัชกันนะ

“พี่ชัช พี่ชัชใช่ไหมคะ” หรือว่าเขาจะเห็นความดีของเธอ ยอมมาขอโทษเธอโดยการพาเธอกลับบ้านกันนะ

ปานวาดยอมเดินตามชายหนุ่มคนนั้นออกไปแต่โดยดี เส้นทางที่ถูกพาไปไม่รู้ที่ใด แต่ขอให้เป็นชัช เธอก็ยินดีเสมอ ไม่ว่าเขาจะพาไปขึ้นเขาลงห่วยที่ไหน

“เมาเหมือนหมา” เชนบ่นไม่จริงจังนัก เขาเห็นว่ามีผู้ชายคนหนึ่งกำลังจะลวนลามปานวาด และลากเธอขึ้นรถไป จึงรีบเข้าไปช่วยเอาไว้ เกือบมีเรื่องกันแต่ดีที่การ์ดของผับพี่ชายมาช่วยเอาไว้

เชนดันร่างของเธอไปกับเตียงนอนกว้างบนคอนโดฯ หรูส่วนตัว เขามองร่างขาวเนียนเซ็กซี่ขยี้ใจชายของปานวาดแล้วเผลอไผล

ปานวาดคือตัวปัญหาของพี่ชายเขารู้ดี เชนขยับเข้าไปหาก่อนที่จะไล้แก้มสาวไปมาเบา ๆ เธอจับมือของเขาไปกอดรัด ก่อนจะร้องบอกว่าร้อน

“เฮ้ย! เธอทำอะไรของเธอนี่” เชนตกใจเล็กน้อยเมื่อหญิงสาวถอดเสื้อผ้าออกจากกายอย่างมึนเมา แถมยังจับมือเขาไปสัมผัสเนื้อตัวของเธออีก

เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนและตัวเองก็เมาไม่ต่างกัน อารมณ์คุกรุ่นในเรือนร่างพลุ่งพล่าน คืนนี้ไม่มีใครให้หิ้วกลับห้องนอกจากปานวาด ดังนั้นเธอต้องชดเชยให้เขา

เขาลูบไล้ผิวขาวเนียนละเอียดของเธอ ก่อนที่จะซุกหน้าเข้าไปหา ดุนดันริมฝีปากร้อนผ่าวกับปากสวย และเริ่มคลุกเคล้าเล้าโลม แนบชิดสนิทเนื้อ