พี่จ๋า...สอนเสียวให้หนูหน่อย บทที่2.
1500 คำ
เขมชวนคุย เขาพยายามสะกดสายตาแค่ใบหน้าหวานของเพื่อนสาวข้างห้อง เพราะหากมองลงต่ำ หัวจิตหัวใจที่เคยเต้นสงบๆ มันจะพาลสั่นเทา สาวน้อยคงเพิ่งตื่น เธอกำลังทำความสะอาดห้อง สังเกตได้จากอุปกรณ์ทำความสะอาดยังวางเกลื่อน เจ้าหล่อนเลยไม่รู้ตัวว่ากำลังอวดสัดส่วนให้เขาได้ชมแบบเต็มตา เสื้อยืดคอย้อยๆ ผ้าบ๊างบาง...มองเห็นเคล้าโครงร่างได้แบบจะๆ ตา โนมเนื้ออวบอัดกลางอก เต่งเต้าพุ่งชูชันดันเนื้อผ้าเป็นรูปรอย เอวคอดกิ่ว แผ่นท้องราบเรียบ ชวนให้ลมหายใจสะดุด เขมมองผ่านเพียงแวบเดียว ต้องรีบชักสายตากลับ เขาไม่อยากกลายร่างเป็นหมาป่าบ้ากามตอนนี้ให้ตนเองเสียเครดิต แต่...สิ่งที่เห็นนี่ การไม่มอง เป็นการทำได้อยากยิ่ง ระหว่างการสนทนา เขมจึงแอบชำเรืองไปที่นิ่มนวลบ่อยครั้ง
ส่วนนิ่มนวลเองก็มีอาการไม่ต่างอะไรกับเขมเลย สาวสด หัวใจเต้นระห่ำ มองความล่ำ ความโป่งนูนที่ดันเนื้อผ้าออกมาตาแทบถลนเช่นกัน พี่ชายข้างห้องคงกำลังออกกำลังกายยามเช้า เหงื่อของเขาชุ่มแผ่นหลัง เสื้อ กางเกงที่สวมอยู่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ และมันทำให้เครื่องเคราที่ควรเป็นความลับ...เปิดเผยขึ้นมา
กลางเป้าของเขม นิ่มนวลมองจนตาลาย ท่อนเนื้อที่แสดงถึงความเป็นชาย...พาดอยู่ข้างขา ขนาดความยาว ยาวเสียใจเธอต้องสูดลมหายใจแรงๆ แค่คะเน ยังใจสั่น และหากเห็นชัดกว่านี้ เธอคงได้ล้มทั้งยืน
“พี่กลับห้องก่อนนะ มีอะไรเคาะเรียกได้...วันนี้พี่ยังไม่ได้เริ่มงาน คงจะอยู่ห้องทั้งวัน”
เขมเอ่ยขอตัว เขาเดินขัดๆ หน่อยๆ ไม่ใช่อะไรหรอก ไอ้ลูกชายตัวดี ขยายใหญ่เสียจนไปเสียดสีกับผิวผ้า และมันทำให้เขาเสียววาบๆ จนเกือบครางออกมาให้นิ่มนวลได้ยิน
“ค่ะ...พี่เขมไม่ต้องลงไปซื้อข้าวนะคะ เดี๋ยวนิ่มทำเผื่อ...วันนี้นิ่มไม่มีเรียนเหมือนกัน”
เธออยากตอบแทนที่เขมซ่อมเครื่องซักผ้าให้ นิ่มนวลเลยถือโอกาสเลี้ยงข้าวเขาสักมื้อ
“พี่ต้องทานยาแก้ท้องเสียกันไว้มั้ยคะ”
เขมสัพยอกก่อนจะเปิดประตูเดินออกไป
“ชิ!!” สาวน้อยสะบัดค้อนให้แบบน่ารัก
เขมชะงัก เขายิ้มตาพราว...หัวใจที่แห้งผากชุ่มชื่นขึ้นมาทันใด
นิ่มนวลกระโจนขึ้นไปบนเตียงเล็กริมห้อง คว้าหมอนปิดหน้า แล้วกรีดร้องเสียงลั่น ฟาดแขน ฟาดขาไปบนที่นอนนุ่ม ดีดดิ้นเหมือนโดนทุบ แต่เปล่าเลย นี่คืออาการของผู้หญิงที่เจอคนถูกใจ เธอสะดุดรัก จังเบอร์!! เขมอยู่ในจำพวกผู้ชายที่...แค่สบตาก็อยากเสียตัว มีแรงดึงดูดแผ่ซ่านออกมาจากตัวเขา...ร่างกายเธอมีปฏิกิริยาสนองตอบ รูร่องกลางร่างดูดตุ๊บๆ น้ำเยิ้มๆ ที่เคยไหลเอ่อเวลามีอารมณ์ร้อนรุ่ม วันนี้กลับไหลเยิ้มออกมาแบบไม่มีสาเหตุ เธอรู้สึกถึงความเหนอะหนะกลางร่องสาว แม้จะไม่ได้ยื่นมือไปแตะต้องเลย
เขมอาบน้ำล้างตัว มานั่งเล่นนอนเล่นกลางห้อง หยิบโทรศัพท์มือถือมากเล่นเพลินๆ เปิดคลิปโป๊ดูจนเกิดอารมณ์ขึ้นมาหน่อยๆ ตามประสาหนุ่มไฟแรง เขาสอดมือรูดไล้ลูกชายสุดรักเล่นไปมาเบาๆ จนลืมคิดไปว่านิ่มนวลบอกจะเอากับข้าวมาส่ง เขารูดท่อนเนื้อกลางหว่างขาไปมาจนเสียวจี๊ด... เลยหลุบเปลือกตาลง ครางเสียงแผ่วๆ “โอววว...” นิ่มนวลดันประตูให้เปิดออก เธอถือถาดใส่จานข้าวเข้ามาด้วย สาวน้อยกะพริบเปลือกตาปริบๆ ยืนขาแข็งตรงปากประตูนั่นเอง
เขมรีบดึงเอวกางเกงขึ้น เขายิ้มแหยๆ รีบเดินไปปิดประตู และดันหลังสาวน้อยข้างห้องเขามาด้านใน
”เอ่อ...คือ” สาวน้อยหัวใจกระตุก ภาพเมื่อสักครู่ค้างอยู่ในหัว
ท่อนลำขนาดใหญ่ยาวและแข็งปั๋ง อยู่ในมือที่กำลังรูดขึ้นรูดลง เป็นภาพเรียกอารมณ์หงี่ ของสาวใสวัยเลือดลมพุ่งได้เป็นอย่างดี
รูเนื้อกลางร่างขมิบรัดตัวแรงๆ น้ำรักไหลเอ่อล้น เยิ้มแฉะร่องเสียว
“ขอโทษทีนะนิ่ม...” เขมเร่งร้อนเอ่ยขอโทษขอโพย
“มะ ไม่เป็นไรค่ะ”
นิ่มนวลตอบเสียงสั่น เธอหลุบเปลือกตาลง แต่ไม่สามารถสลัดสิ่งที่เห็นออกไปจากความทรงจำได้เลย
“นิ่มไม่เคยเหรอ?”
เขมกระแซะเขาใกล้ เขาคว้าถาดในมือสาวน้อย วางบนโต๊ะตัวที่ใกล้ที่สุด
“คือ...”
เสียงตอบสั่นพร่า ทั้งอาย ทั้งกล้า บวกกับความอยากรู้ทำให้นิ่มนวลไม่ปัดป้อง ตอนที่เขมออกแรงรั้งเธอไปนั่งบนโซฟาตัวเดิม ตัวเดียวกันกับที่เขากำลังทำอะไรบางอย่างอยู่นั่นเอง
“ผู้ชายน่ะ เป็นแบบนี้แหละ...มีอารมณ์ง่ายๆ” เขมพยายามอธิบาย เขาจับมือนิ่มนวลวางแหมะบนหน้าขา เฉียดกับท่อนลำแข็งปั๋งของตัวเองแต่คืบเดียว “ลองจับดูมั้ย?”
นิ่มนวลส่ายหน้าหวือ “ไม่เอามันน่ากลัวค่ะ” หล่อนปฏิเสธเสียงลนลาน
“ไม่น่ากลัวหรอก มันก็แค่ชิ้นส่วนในร่างกายแบบหนึ่ง”
เขมปลอบใจ รั้งเอามือนิ่มนวลไปจับลูกชายสุดรักไว้เสียเลย
สาวน้อยตัวแข็งทื่อ!!
วัตถุใต้อุ้งมือร้อนผ่าว ผิวนุ่มแต่กลับขรุขระไปทั้งท่อนลำ ขนาดและความยาวที่ได้สัมผัสตรงๆ ทำให้เธอลืมความเอียงอาย
เขมอ้าขา ปล่อยให้สาวน้อยข้างห้องสำรวจความใหญ่ยาวของตนเองตามสบาย เขาไล้มือเล่นกับผิวเนียนๆ นอกร่มผ้า จนทนระงับความอยากไม่ไหว...
“พี่ขอจูบหน่อยนะนิ่ม” เขมกล่าวเบาๆ แล้วก็ก้มลงไปประกบปาก ดูดริมฝีปากบางของนิ่มนวลเบาๆ รั้งร่างอวบอัดเข้ามากอด สอดมือขยำฟอนเฟ้นไปทั่วทั้งเนินอก สาวน้อยแหงนเงยขึ้นรับจูบ เขมแทรกลิ้นร้อนๆ เข้าไปด้านใน เกี่ยวกระหวัด รูดรัดปลายลิ้นเรียวเล็ก ดูดซับความหวานหอม และเริ่มรุกไล่แลกลิ้นกับเธออย่างเร่าร้อน นิ่มนวลกำท่อนเอ็นแข็งปั๋งแน่นขึ้น เธอบีบเล่นเบาๆ แต่กลับทำให้เขมครางซี้ดซ๊าดได้
“เดี๋ยวๆ ค่ะ” นิ่มนวลกระซิบห้ามเสียงปร่า เมื่อเขมถอนปากออกไปจากกลีบปากนุ่ม
“หืม...” ชายหนุ่มครางงึมงำ ซุกหน้าฟ้อนเฟ้นเนินทรวงอย่างเมามัน
เขมสะกิดตะขอบาร์ เขาพยายามจะถอดเสื้อของนิ่มนวล หญิงสาวขืนตัวไว้ เธอห่อหัวไหล่ “มันไม่ควรเป็นแบบนี้ค่ะ” เธอปรามเขมเสียงอ่อน สำนึกดีกระตุ้นเตือน
เขมยิ้มให้ เขากดจูบมุมปากสีระเรื่อ ยืดกายถอยห่าง เอนหลังพิงพนักโซฟา สูดลมหายใจลึกๆ เพื่อปรับอารมณ์ที่สูงปรี๊ด ให้กลับคืนมาเหมือนเดิม
นิ่มนวลยิ้มเซียวๆ เธอรีบเกี่ยวตะขอชั้นในกลับคืนที่เดิม
“นิ่มไปก่อนนะคะ”
หญิงสาวผุดลุกขึ้นยืน เธอกระโจนห่างจากเขม หนีไปตั้งหลักที่ห้องตัวเอง
“ยัยบ้า!! เธอกับเขาเจอกันยังไม่ถึงชั่วโมง ใจคอเธอนี่จะแบให้เขาแล้วเหรอ?”
นิ่มนวลทึ้งผมตัวเอง เธอโอดครวญเสียงอ่อยๆ ล้มตัวนอนกลิ้งไปมาบนพื้นห้อง
หลังจากสงบอารมณ์ลงได้ นิ่มนวลนอนหงายมองฝ้าเพดานด้วยสายตาเหม่อลอย ห้วงอารมณ์หวามที่เกิดขึ้น สำนึกดีชั่วของตนเองแทบจะหยุดทำงาน สิ่งแปลกใหม่ที่เผชิญหน้า...ทุกสิ่งมีแต่ความกระหายใคร่รู้ เธอตอบตามจริงแบบไม่แทงกั๊ก!! หากไม่รีบเผ่นมาเสียก่อน...เวลานี้เธอคงสุขซ่าน กับการสัมผัสกันและกัน
หญิงสาวกัดริมฝีปากร่าง รูเนื้อกลางร่างขมิบถี่ๆ
ความซ่านเสียวกัดกินผิวกาย จนอยากระริกระรี้...
‘พี่จ๋า...สอนเสียวให้หนูหน่อย’
นิ่มนวลคิดได้แค่นี้เอง...
“นิ่ม...ไหนแกว่าโตเป็นสาวแล้วไง...กลัวอะไรอีก!!”
หญิงสาวกระซิบว่าตัวเอง ที่อยากมีอิสระ ก็เพราะอยากมีประสบการณ์ตรงเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เหรอ เมื่อก่อนเกี่ยงนั่น เกี่ยงนี่ ก็เพราะยังหาคนถูกใจไม่เจอ เวลานี้ ตอนนี้...คนที่ถูกตา ต้องใจ ยืนอยู่ตรงหน้า จะมัวมาเกี่ยงอะไรอีก หากผู้ชายคนนั้นถูกใครบางคนคาบตัดหน้าไป...เธอจะเสียดายจนตาย...
นิ่มนวลกำหมัดแน่น ยกขึ้นและดึงเข้าหาตัวเอง “เอาว่ะ!!” หัวใจเต้นรัว กับการตัดสินใจ...จะทอดสะพานเสริมใยเหล็ก อ่อยแบบฟูลครอส!! กับการสละจิ้น!!
เมื่ออารมณ์คุคลั่งสงบลง เขมลุกจากที่นั่ง เดินมารับประทานข้าวเช้าที่สาวข้างห้องเอามาให้ และเป็นที่มา ที่ทำให้เขาเกือบจะได้เมีย...ผัดกระเพาหมูราดบนข้าวสวย ไข่ดาวทอดกรอบ...กับแตงกวาหั่นแว่น ไม่ต่างอะไรกับร้านอาหารตามสั่ง หน้าตาผ่าน รสชาติคงต้องลองชิม
- ผู้เขียน
