เจ็บกี่ครั้งก็ยังเป็นเธอ

สำนึกผิดสะกดยังไง

บทที่9) สำนึกผิดสะกดยังไง

"ร้อยนึงครับ" เมื่อละสายตามาจากกระจกมองข้างของรถมอเตอร์ไซค์คันเก่งแซนดี้ถึงพึ่งจะได้มาสังเกตเห็นว่าพนักงานชายของปั๊มน้ำมันนี้นั้นหน้าตาดีมากแค่ไหน

"นี่ค่ะ ไม่ต้องทอน" แซนดี้ขยิบตาใส่เด็กหนุ่มรุ่นพี่อย่างหยอกเอินขณะยื่นแบงค์สีเทาไปเพื่อจ่ายค่าน้ำมัน

"มีแฟนหรือยังคะ"

"ไม่...ไม่มีครับ" พนักงานออกอาการเหลอหลาอย่างทำอะไรไม่ถูกเมื่อจู่ๆก็มีเด็กสาวรุ่นน้องนั้นเข้ามาถามในสิ่งที่ชวนให้คนไม่เคยมีใครอย่างตัวเองนั้นรู้สึกกระดากอาย

"ไม่มี แสดงว่าจีบได้ ใช่ไหมเอ่ย" แซนดี้หัวเราะคิกคักอย่างนึกสนุกสนานในท่าทีที่ดูโง่ๆของหนุ่มพนักงานคนนั้น

"ว่าไงคะ จีบได้หรือเปล่า"

"คะ...คือ"

"แหม..ถามไม่ตอบมันน่าน้อยใจจังเลย" แซนดี้แสร้งตีหน้าเศร้าก่อนจะยกสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของตัวเองออกมา

"งั้นช่วยถ่ายรูปกับแซนดี้หน่อยจะได้ไหมคะ แซนดี้อยากจะร่วมเฟรมกับคนหล่อๆ อย่างพี่..สักครั้ง"

"ดะ...ได้ครับ" มีคนสวยๆ เข้ามาขอถ่ายรูปจนถึงที่ขนาดนี้ ไม่ถ่ายด้วยก็โง่เต็มแก่แล้ว!

"หึ ไอ้ผู้ชายหน้าโง่ สำหรับฉันพวกแกมันก็มีค่าแค่แต้มๆ หนึ่งเท่านั้นแหละ" ใช้จริตมารยาเพียงไม่นาน ในที่สุดแซนดี้ก็ได้ทั้งรูปคู่ ลายเซ็นและเบอร์โทรของหนุ่มคนนั้นเพื่อเพิ่มแต้มในสมุดล่าแต้มของตัวเองได้อย่างง่ายดาย

Charlie Bakery

"รอมึงลุกออกมาเข้าห้องน้ำก่อนเถอะ แม่จะตบให้คว่ำเลยอีแก่" แซนดี้ดักรอสาวสวยที่กำลังนั่งหยอกล้อกับผู้ชายที่ตัวเองหมายปองอยู่จากมุมหนึ่งของร้านเบเกอรี่ชื่อดังด้วยความรู้สึกอยากจะกระโจนไปถีบหน้าสวยๆของผู้หญิงคนไหนให้เสียโฉมไปข้างนึง

กล้าดียังไงถึงเข้ามาวุ่นวายกับผู้ชายของเธอ!

"ดีดี้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะไฟท์เตอร์" และแล้วช่วงนาทีที่แซนดี้ปรารถนาก็เดินทางมาถึง เมื่อร่างอวบอั๋นนั้นกำลังย้ายสะโพกออกมาจากที่นั่งเพื่อตรงไปเข้าห้องน้ำที่อยู่หลังร้านเบเกอรี่

"ดีดี้ หน้าผีสิไม่ว่า" ปากบางแบะคว่ำก่อนจะรีบกระโดดจากเก้าอี้ตามหลังหญิงสาวที่ชื่อดีดี้ไปติดๆ

"มองไรอะ" ดีดี้หันมาถามเด็กหญิงที่คาดว่าจะเป็นรุ่นน้องของตัวเองอย่างไม่สบอารมณ์เพราะแซนดี้นั้นได้ยืนถลึงตาใส่ตัวเองมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว

"มองคนหน้าด้าน" แซนดี้ว่าอย่างเอาเรื่องก่อนจะเดินไปล็อกประตูทางเข้าของห้องน้ำ

"ไหน" ดีดี้ที่ถูกไฟท์เตอร์ว่าจ้างมาอีกทีแสร้งทำเป็นถามก่อนจะทำท่าหันซ้ายทีขวาทีอย่างจงใจกวนประสาท

"ไม่เห็นจะมีเลยคนหน้าด้านที่แกว่า แต่ถ้าเป็นเด็กเหลือขออ่ะ ไม่แน่!"

"มึงว่ากูเป็นเด็กเหลือขอเหรอ! อีแก่หนังเหี่ยว!"

"เหี่ยวน้อยกว่าแม่ที่บ้านมึงก็แล้วกันอีเด็กเปรต ปากดีแบบนี้ขอกูตบสั่งสอนหน่อยเถอะวะ!"

เพี๊ยะ!

"อ๊ะ!" แซนดี้ที่ได้ทำการตั้งกล้องถ่ายวิดิโอเอาไว้แสร้งถลาไปตามแรงตบเพื่อทำเหมือนกับว่าดีดี้ทำร้ายร่างกายของเธอก่อนและเธอก็แค่ 'ป้องกันตัว'

ปั๊ก!

"กรี๊ด!" ร่างอวบอั๋นของดีดี้กระดอนไปตามแรงถีบจากเด็กหญิงรุ่นน้องอย่างแซนดี้ เป็นเหตุให้หัวของเธอมีของเหลวสีแดงฉานไหลทะลักออกมาหลังจากที่มันกระแทกเข้ากับขอบอ่างล้างมือจนเต็มแรง

"จำไว้ อย่าแม้แต่จะคิดที่จะกลับมาวุ่นวายกับผู้ชายของกูอีก" แซนดี้ยกเท้าขึ้นขยี้แผลสดใหม่ของคนใต้ร่างอย่างหยามเหยียดก่อนจะสะบัดก้นออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกสบายใจอย่างอธิบายไม่ถูก

"ฮือๆ" เสียงหวานแสร้งว่าสะอื้นหนักขณะที่จงใจเดินผ่านโต๊ะที่ไฟท์เตอร์นั่งอยู่ "ฮือๆ แม่จ๋า"

"แซนดี้!" ไฟท์เตอร์ที่ตั้งใจทำให้หญิงสาวเจ็บช้ำน้ำใจด้วยการอัพรูปคู่กับผู้หญิงที่ตัวเองว่าจ้างมาต้องตกใจแทบสิ้นสติเมื่อเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงสะอื้นนั้นแล้วพบว่าแก้มเล็กๆของแซนดี้นั้นเกิดเป็นรอยฝ่ามือแดงเถือกไปเกือบครึ่งหน้า

"อย่ามายุ่งกับแซนดี้นะคนใจร้าย! มีเมียอยู่แล้วทำไมต้องมาหลอกแซนดี้ด้วย" ที่เขาว่ามารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนนั้นก็คงจะไม่เกินจริงสำหรับสรินยาซึ่งในตอนนี้มีน้ำตาแห่งความมารยาหลั่งไหลออกมาเพื่อเรียกคะแนนความสงสารอย่างไม่ขาดสาย

"ดีดี้!" ไฟท์เตอร์ที่เคยคิดว่าตัวเองชนะเกมในตานี้อย่างขาดลอยเผลอกัดฟันกรอดด้วยความโมโหที่ดีดี้นั้นได้ทำในสิ่งที่นอกเหนือจากข้อตกลงของเขา

"ปล่อยแซนดี้นะ!" ริมฝีปากเล็กแสยะยิ้มร้ายกาจออกมาแว๊บหนึ่งก่อนจะแกล้งสลัดแขนแกร่งของชายหนุ่มให้หลุดพ้นออกไปจากตัวเธอ

"กลับไปหาเมียของพี่เถอะค่ะ!"

"แซนดี้ พี่ไม่มีเมีย" ไฟท์เตอร์ลูบแก้มเล็กที่ยังคงเกิดเป็นรอยแดงด้วยความสงสาร ครั้งนี้เขาคงทำเกินไปจริงๆ

"มะ...ไม่เชื่อ"

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่เพื่อนสมัยเรียนของพี่ เราไม่มีอะไรเกินเลยกัน พี่แค่บังเอิญพบกับเธอก่อนจะเข้ามาในร้านเบเกอรี่" สิ่งที่เขาพูดไปล้วนเป็นเรื่องจริงทุกประการ ก็บอกไปแล้วยังไงละว่าเขาแค่จะแกล้งเธอเฉยๆ ไม่ได้คิดเหมือนกันว่าผลที่ตามมามันจะรุนแรงมากถึงขนาดที่ว่าแซนดี้ต้องได้รับบาดเจ็บ

"แล้วนี่แซนดี้มายังไงครับ เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ" คนที่ตามไม่ทันมารยาหญิงเอ่ยถามออกมาอย่างรู้สึกผิดกับการคิดทำอะไรที่มันพิเรนท์ของตัวเอง

"แซนดี้กลับเองได้!" เสียงหวานว่าอย่างกระแทกแดกดันก่อนจะหมุนตัวออกจากวงแขนหนาและพลิกข้อเท้าของตัวเองด้วยความจงใจ

"ว้าย!"

"หนูแซนระวัง!" ไฟท์เตอร์ถลาเขามารับร่างบางที่กำลังเดินหนีเขาไปในทันทีที่สังเกตได้ว่าแซนดี้เสียหลักและกำลังจะล้มหงายหลังลง

"อย่ามายุ่งกับแซนดี้" มือเล็กปัดแขนของคนที่หวังจะเข้ามาช่วยเหลือพัลวัล ก่อนจะยืดตัวเต็มความสูงด้วยความทุลักทุเลเพราะเธอกำลังเจ็บขาจริงๆ

"โอ๊ย!"

"อย่าดื้อหนูแซน" ไฟท์เตอร์ช้อนร่างอรชรขึ้นมาไว้ในท่าเจ้าสาวก่อนจะวางตัวเธอลงบนเบาะรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองอย่างระมัดระวัง

"เจ็บมากไหม"

"..." แซนดี้เลือกที่จะไม่ตอบ เพราะในตอนนี้เธอกำลังแอบฉีกยิ้มด้วยความสะใจอยู่นั่นเอง

"พี่ขอโทษนะครับ ยังไงเดี๋ยวพี่พาแซนดี้ไปหาหมอเพื่อเป็นการไถ่โทษที่เพื่อนของพี่ทำร้ายร่างกายของเราดีกว่าเนอะ"

"..."

"ทนเจ็บหน่อยนะครับคนดี แปบเดียวก็ถึงโรงพยาบาลแล้วนะครับคนเก่ง" ไฟท์เตอร์ว่าอย่างเอาอกเอาใจเพราะไม่อยากให้หญิงสาวต้องรู้สึกแย่ไปมากกว่าที่กำลังเป็นอยู่

"โอ๋เอ๋นะครับคนดี"

โรงเรียนธัญศิลาวิทยา

"หูยอีแซนดี้ กูเห็นละเจ็บแทนอะเอาจริง" วีวี่ถึงกับใบหน้าเบี้ยวเหยเกด้วยความรู้สึกชาวาบตรงบริเวณใบหน้าเมื่อดูคลิปวิดิโอมาถึงช่วงที่ผู้หญิงของไฟท์เตอร์นั้นได้ประทับฝ่ามือลงมาบนแก้มเพื่อนของพวกเธอ

และคลิปวิดิโอที่ว่านั้นก็คือคลิปที่ถูกแซนดี้บันทึกเอาไว้ในวันที่เธอกำลังปะทะคารมกับเพื่อนสาวคนสนิทของไฟท์เตอร์นั่นเอง

"บราโว่!" ก่อนจะลุกขึ้นมือให้กับแซนดี้เมื่อดูวิดิโอมาถึงช่วงที่หญิงสาวได้กระโดดเข้าถีบร่างอวบอั๋นนั้นกระเด็นไปกระแทกอ่างล้างมือจนเลือดแดงฉานไหลออกมาท่วมหัวสีบรอนซ์ของหญิงสาวคนนั้น

"หึ มันรู้จักกูน้อยไป" แซนดี้ว่าอย่างจองหองขณะยกชานมไข่มุกเจ้าดังขึ้นมาดูดเพื่อดับไฟแห่งความอาฆาตที่กำลังกัดกินหัวใจของเธอ

"แล้วอย่างนี้ระหว่างมึงกับพี่ไฟท์เตอร์จะเอาไงต่อวะอีแซนดี้" วีวี่ที่รอให้แซนดี้ดูดชานมไข่มุกเสร็จยกมือขึ้นเท้าคางรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

"พี่น้องของมันมีอีกตั้ง5คน เชื่อเถอะว่ามันต้องมีสักคนที่จะต้องเผชิญกับความเจ็บปวดปางตายที่กูนี่แหละจะเป็นผู้ยัดเยียดให้กับมันเอง" แซนดี้ตอบอย่างโกรธแค้น หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นมันทำให้เธอคิดอะไรขึ้นมาได้หลายๆอย่าง

นั่นก็คือแท้จริงแล้วไฟท์เตอร์นั้นไม่ได้มีเจตนาที่จะอยากได้ตัวเธอไปไว้ในครอบครองอย่างที่เธอนั้นคิดเอาไปเอง สังเกตได้จากการที่เขาจงใจปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายตามมาตลอดและจงใจที่จะทำให้เธอเป็นบ้าด้วยการบอกว่าตัวเองไม่ว่างและอัพรูปคู่กับผู้หญิงอีกคนอย่างจงใจ

สรุปง่ายๆเลยก็คือเขาก็แค่จะผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอแล้วผ่านเลยไปหลังจากที่ย่ำยีร่างกายและหัวใจของเธอจนมันแหลกสลายจนไม่เหลือชิ้นดีนั่นเอง

ทั้งๆที่รู้ตัวว่าไฟท์เตอร์นั้นตั้งใจที่จะกระทำกับเธอเหมือนกับที่เธอนั้นเคยกระทำต่อผู้ชายมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอ

ทั้งๆที่รู้ดี...ว่าที่สิ่งตัวเองเคยกระทำลงไปในวันที่ผ่านมานั้นมันได้สร้างความเจ็บปวดใจให้แก่คนอื่นมากมายแค่ไหน ทั้งๆที่ชอบที่จะได้เห็นคนอื่นนั้นร้องไห้และเสียใจที่ถูกตัวเองทิ้งไป

แต่พอมาถึงคราวที่ตัวเองจะกลายมาเป็นผู้ที่ถูกกระทำขึ้นมาบ้าง เธอ...รับไม่ได้ และจะไม่มีวันยอม

เธอจะไม่มีวันยอมเป็นคนที่มาร้องไห้เสียใจเพราะกลายเป็นคนที่ถูกผู้ชายทิ้งเป็นอันขาด หากจะมีใครสักคนที่พ่ายแพ้และเสียใจเมื่อสมรภูมิรักในครั้งนี้ต้องจบลง

คนๆนั้นจะต้องเป็นเขาหรือไม่ก็คนในครอบครัวของเขา แต่จะต้องไม่ใช่เธอ!

เพราะเธอไม่ยอม และจะไม่มีวันยอมที่จะต้องกลายเป็นคนที่ต้องมานั่งร้องไห้เสียใจเพราะผู้ชายไม่รัก! ไม่มีวันเด็ดขาด!

-ตัด-

อิซันกับยัยซันนี่อย่าเอาแต่ทำงานค่ะ ช่วยสละเวลามานั่งสั่งสอนลูกสาวของพวกแกด้วยจ้า😒

ัมัลลิกา

(เขียน)