ระหว่างทางที่ทั้งสองคนขับรถมาไม่มีการสนทนาใดๆเลย ในรถเงียบมากๆจนจะได้ยินเสียงลมหายใจเข้าออก ฝากรักพยายามหายใจเบาๆเพราะกลัวคนตัวโตได้ยินเสียง เธอลอบมองคนตัวโตเป็นระยะๆ เพราะกลัวว่าคริสโตเฟอร์จะไม่ไปส่งที่ร้านขายดอกไม้ ส่วนคนตัวโตปลายตามองคนตัวเล็กเป็นระยะๆเช่นกัน
" กลัวเหรอ หึหึ?" คริสโตเฟอร์ถามคนตัวเล็กเพราะฝากรักกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ มือเล็กกำเข้าหากันเขาสังเกตได้ทันที ว่าคนตัวเล็กข้างๆเกิดอาการวิตกกังวล ฝากรักเป่าลมออกจากปากเล็กเบาๆ
" นายนั้นแหละต้องกลัวฉัน หึหึ" ฝากรักพูดออกเสียงเหี้ยม พร้อมกับหัวเราะเหมือนพวกชนะแต่นั้นเธอคิดผิด เพราะเธอคิดว่าเขากลัวเธออ๊วกใส่เหมือนเมื่อวานตอนเย็น คริสโตเฟอร์ส่ายหน้าเล็กน้อย ขบกรามแน่นๆ
" เลิกกับมันซะ" คริสโตเฟอร์สั่งคนตัวเล็กเสียงเยือกเย็นพลางปลายตามองปฏิกิริยาของฝากรักว่าเธอจะทำยังไง ฝากรักถอนหายใจแรงๆ พลางหันหน้ามองออกไปด้านนอก เพื่อคิดว่าจะตอบค
