เหล่าองครักษ์ได้แต่ขยับออกจากรถม้าไปเล็กน้อย แต่เพราะเป็นผู้ฝึกวรยุทธจึงมีประสาทสัมผัสที่ดีมาก เสียงต่างๆ ในรถม้าทำให้พวกเขานึกภาพตามได้ไม่ยาก แต่เพราะไม่อยากหัวหลุดจากคอจึงทำได้เพียงเบนความสนใจของตนไปที่อื่น
“อื้อ”
เสียงในรถม้าหยุดลงท่ามกลางความโล่งใจของบรรดาลูกน้องรอบด้าน แต่ยังไม่ทันได้หายใจหายคอเสียงทุ้มแหบพร่าก็ตะโกนออกมาอีกครั้ง
“กลับจวน!”
คนขับรถม้าได้แต่รับคำด้วยความสับสน สงสัยว่าผู้เป็นนายคงเปลี่ยนใจอีกแล้ว แต่เหล่าองครักษ์ถึงกับมองหน้ากันเลิ่กลั่กเพราะเสียงด้านในกำลังเริ่มบทรักร้อนแรงอีกครั้ง
“ท่านพี่…อื้อ”
ร่างบางขยับโยกอยู่บนตัวชายหนุ่มในท่าหันเข้าหากัน พวกเขากอดจูบลูบไล้และขย่มจนคราบของเดิมไหลออกมาเปรอะเปื้อนเบาะไปหมด
จ๊วบ จ๊วบ
พั่บ พั่บ พั่บ
ฟางเสวี่ยเจี๋ยร่อนเอววนเป็นวงกลมบดกายให้แท่งร้อนมันเสียดสีไปทั่วผนังด้านในของเธอ แขนขาวโอบรอบคอพลางสอดมือเข้าไปขยุ้มกลุ่มผมสีน้
