บทที่10

1284 คำ

“อ้อนกับนาย สรุปแล้วเป็นอะไรกันแน่ พวกพี่จะได้วางตัวให้ถูก” จะคนรัก นางบำเรอ หรือเด็กเส้นก็ควรเลือกมาสักอย่าง ไม่ใช่ทำแบบนี้ บอกตามตรงว่านางกับพวกทำตัวไม่ถูกไปหมดแล้ว น้องน่ารัก แถมยังเป็นกันเองมากด้วย นางกลัวว่าถ้าเผลอไปทำตัวสนิทมากเข้ามันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ หากอีกฝ่ายถูกจองไว้ด้วยสถานะที่สูงกว่านั้น ก็ควรบอกกันตรงๆ จะได้วางตัวได้ถูก “พี่นิด! หมายถึง...” “นี่อย่าบอกนะว่าเราไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย ข่าวลือมันไปไกลมากแล้วนะอ้อน” เมื่อเธอส่ายหน้าให้ อีกฝ่ายก็พลั้งพรูถึงสิ่งที่รู้มาให้ฟังอย่างไม่คิดปกปิด ทุกอย่างมันเริ่มขึ้นจากเย็นวันนั้น วันที่เธอเผลอสะดุดก้อนหินจนลื่นล้มหัวเข่าแตก เป็นคุณรามที่ปรี่เข้ามาหาเธอเป็นคนแรก ก่อนที่เขาจะช้อนอุ้มเธอขึ้นโดยไม่แคร์สายตาใครต่อใครที่มองมา ซ้ำยังหันไปสั่งให้คนงานให้ช่วยกันมาขนกองหินเจ้าปัญหาพวกนั้นไปทิ้งให้พ้นสายตา อย่าให้เขาได้เห็นมันเป็นครั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม