เสียงดังอื้ออึงภายในสนามแข่งรถขนาดใหญ่ของสโมสรอันดับหนึ่งในเมืองเอ ร่างบางสูงโปร่งในชุดนักแข่งสีน้ำเงินเข้มเดินเยื้องย่างเข้ามายังที่ข้างสนามเพื่อเตรียมตัวในการลงแข่งรอบต่อไป หากแต่ครั้งนี้เป็นเพียงการซ้อมเท่านั้น เพราะการแข่งขันจริงๆ ยังเหลือเวลาอีกเกือบสองสัปดาห์
“เป็นไรวะ หน้านี่บึ้งเชียว”
ลู่เฉียว สาวห้าวแห่งสนามเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่อเห็นนักแข่งสาวที่เธอดูแลอยู่ทำหน้าเครียดๆ
“เปล่าพี่ ฉันแค่เครียดๆ”
หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยเฉี่ยวตอบก่อนที่จะเดินไปดูเจ้าเป่าเป้ลูกชายของเธอที่เธอพาลงสนามมานานนับเกือบห้าปี ตั้งแต่อายุ21ปี
“ไม่จริงอะ เธอไม่เคยทำหน้าเครียดแบบนี้เวลาที่มาสนามแข่ง มีอะไรไม่สบายใจเล่าให้พี่ฟังก็ได้นะ อีกสองอาทิตย์ก็จะถึงวันแข่งจริงๆแล้ว ถ้ายังไม่มีสมาธิและเครียดอยู่แบบนี้มีหวัง ผลงานออกมาไม่ดีแน่ๆ” สาวห้าวเอ่ยถามเยว่หรูด้วยความเป็นห่วง
“ขอบคุณค่ะพี่ลู่เฉียว แต่ฉันไม่
