32
“คนเราก็ไม่ได้ทำเป็นมาตั้งแต่เกิดไม่ใช่เหรอ ทุกคนก็ต้องมีครั้งแรกเสมอ ไม่ลองไม่รู้นะแต้ว เคยได้ยินคำพูดนี้หรือเปล่า ผิดเป็นครูน่ะ” เขาให้กำลังใจอีกครั้ง ปนัดดาดึงตัวออก ใช้มือปาดน้ำตาแล้วพูด
“แต้วจะทำได้จริงๆ เหรอพี่ภู แต้วกลัวว่าจะทำไม่ได้จังเลย” เธอยังกล้าๆ กลัวๆ ที่จะเริ่มต้นทำในสิ่งที่ไม่คุ้นเคย
“ต้องทำได้สิ พี่จะช่วยแต้วเอง”
“ขอเวลาแต้วทำใจสักหน่อยนะคะ กลัวว่าตัวเองจะทำได้ไม่ดี” เธอยังมีข้อต่อรอง
“ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่อย่าทำใจนานนะ เพราะเวลามันไม่เคยคอยใคร”
“ค่ะ แต้วจะพยายาม” เป็นครั้งแรกที่ปนัดดาคิดที่จะทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราว แต่กว่าจะลงมือทำก็ต้องใช้เวลาทำใจสักหน่อย ตามประสาคนไม่เคย
“แต่สิ่งแรกที่แต้วต้องทำคือ ตัดไอ้แมงดาให้ออกไปจากชีวิต” เขาวกมาข้อแรกที่บอกเธอ ปนัดดาทำหน้าไม่สู้ดีนัก เพราะเธอเองไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสิ่งแรกที่ต้องทำดี
“แต้วจะทำยังไงดีคะพี่ภู ถ้าไล่พี่
