แทนที่ชายหนุ่มจะล่ามโซ่ให้ใยบัวกลับกายเป็นใยบัวที่รวบแขนของชายหนุ่มแล้วล่ามโซ่เอาไว้
"ไอ้ปรานมึงขาดใจตายแน่"
แม้ใยบัวจะมึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แต่ทันทีที่เธอได้ขึ้นมาคุมเกมส์รักในครั้งนี้เธอกลับปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศออกมาอย่างเร่าร้อนจนชายหนุ่มถึงกับกระตุกโซ่เหมือนเสือที่คลั่งเหยื่อ
กึก!
ปราน: ปล่อยฉันเถอะใยบัวฉันไม่ไหวแล้วอ่าห์~
ใยบัว: อื้อ~ อีกนิดนะคะคุณปรานอ่าห์~
สุดท้ายชายหนุ่มก็ถึงกับพ่ายแพ้เพราะใยบัวขย่มจนความเป็นชายปลดปล่อยน้ำรักออกมา เมื่อใยบัวแกะโซ่ออกชายหนุ่มก็รวบแขนทั้งสองข้างของใยบัวขึ้นเหนือหัวก่อนจะดึงโซ่ลงมา
แม้ชายหนุ่มจะดูซื่อไม่ทันเกมส์ของใยบัวแต่วันนี้แววตาของชายหนุ่มกลับเปลี่ยนไป อาจจะเป็นเพราะชายหนุ่มได้ซึมซับอารมณ์ความเร่าร้อนของใยบัวไปบ้าง
ใยบัว: ทำไมเซ็กซี่จังคะ
ปราน: เซ็กส์จัดด้วยล่ะ
ชายหนุ่มไม่รอช้าจับความเป็นชายยัดเข้าไปด้วยความหิวกระหาย จากนั้นใยบัวก็แทบไม่ได้พักหายใจเพราะชายหนุ่มดันขาทั้งสองข้างของใยบัวขึ้นแล้วกระหน่ำจนใยบัวแทบขาดใจ
อื้อออ~ เสียวว~
ใยบัว: คุณปรานอ่าาา เบาๆๆอ่าห์
ปราน: ชอบรุนแรงนักใช่ไหม! อ่าห์~ ชอบยั่วโมโหผมใช่ไหมใยบัวซี๊ดดด~
ใยบัว: แรงๆอ่าห์ ทำโทษหนูแรงๆเลยค่ะคุณปรานขา~
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
ซู่!!!
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
ไม่มีคำว่าปราณีอีกต่อไปเพราะชายหนุ่มได้เปิดโลกอีกด้านของตัวเองพร้อมกับปลดปล่อยมันออกมาจนหมดแรง
เมื่อชายหนุ่มแกะโซ่ออกก็รีบหยิบยามาทารอยแดงที่ข้อมือของใยบัว แม้ที่ข้อมมือของตัวเองจะมีรอยเหมือนกันก็ตาม
ใยบัว: รักหนูไหมคะ
ปราน: ยังไม่ชัดเจนอีกหรือไง
ใยบัว: หนูอยากได้ยินค่ะ
ปราน: รักสิ รักมากด้วย
ใยบัว: คืนนี้คุณปรานดูผ่อนคลายเยอะเลยนะคะ
ปราน: ฉันก็ผ่านผู้หญิงมาไม่น้อยนะ แต่กับเธอเหมือนได้เปิดโลกอีกใบเลยใยบัว ฉันมีความสุขมาก
ใยบัว: หนูดีใจนะที่คุณปรานรับความต้องการของหนูได้
ปราน: ก็เล่นเอาแย่เหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ
ใยบัว: หนูนอนก่อนนะคะรู้สึกเหมือนจะอักเสบเลย
ปราน: เดี๋ยวเช้าฉันไปซื้อยาให้แล้วกัน นอนพักเถอะเด็กดื้อ
จุ๊บ~
วันต่อมา
บ้านคุณโปรด
เสียงหัวเราะคิกคักของข้าวหอมดังออกมาจากในครัว ทำให้โปรดที่เดินลงมาถึงกับแปลกใจ
โปรด: ข้าวหอมเธอเป็นอะไร
ข้าวหอม: แด๊ดดี้คะ เราหาเวลาว่างไปเหมืองแร่กันดีไหมคะ
โปรด: ไปทำไมใยบัวท้องหรอ?
ข้าวหอม: เปล่าค่ะ หนูอยากไปทาบทามใยบัวไว้ก่อนยังไงลูกชายเราก็เอาหนูใยบัวมาอยู่ด้วยแล้ว
โปรด: ถ้าปรานมันจะไปก็ไปฉันยังไงก็ได้ ทำให้มันถูกต้องก็ดีเหมือนกัน แล้วนี่ยัยปอยยังไม่ตื่นหรือไง
ปอย: ตื่นแล้วค่ะคุณพ่อ
ข้าวหอม: วันนี้แม่จะพาไปทำความรู้จักกับใยบัวแฟนของพี่ชายเรา
ปอย: อายุเท่าหนูหรอคะ
โปรด: ใช่
ปอย: ว้าาา พี่ชายมีเมียเด็กหรอเนี่ย
โปรด: แม่เราก็เด็กกว่าพ่อนะปอย...
ข้าวหอม: ฮ่าๆๆๆๆ เรื่องเรียนพ่อจัดการให้เราเรียนที่เดียวกับใยบัวนะ ตั้งใจเรียนล่ะรู้ไหม
ปอย: รู้แล้วค่ะคุณแม่ คุณพ่อคุณแม่ว่าหนูกับใยบัวจะเข้ากันได้ไหมคะ
โปรด: นิสัยเหมือนกันขนาดนี้ แค่ใยบัวกับแม่พ่อกับพี่เราก็ปวดหัวแล้ว มาเจอเราอีกคนสงสัยต้องตายแน่ๆ
ข้าวหอม: พูดถึงเรื่องตาย ป่านนี้หนูใยบัวจัดการเจ้าปรานหรือยังนะ
โปรด: ปรานเป็นอะไรข้าวหอม
ข้าวหอม: ก็แค่สอนท่าไม้ตายให้ใยบัวไปค่ะ
โปรด: ตายไอ้ปราน! มึงตายแน่!!
ปอย: ฮ่าๆๆๆๆๆ
โปรด: ปอยเราห้ามมีแฟนจนกว่าจะเรียนจบเข้าใจไหม ให้พ่อได้อยู่กับเรานานๆหน่อยรู้ไหมลูก
ปอย: อ่าววว
ข้าวหอม: คิกๆๆ มีแฟนได้แต่ต้องรู้จักป้องกัน เปลี่ยนจากการห้ามมาเป็นสอนการป้องกันไม่ดีกว่าหรอคะแด๊ดดี้
โปรด: ห้ามมีแฟน!!!!
ตัดมาที่ปรานหลังจากที่จัดหนักจัดเต็มกับใยบัวไปก็ตื่นมาเกือบเที่ยง เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าใยบัวลุกมาทำอาหารจัดโต๊ะรอเรียบร้อยแล้ว แถมยังทำงานบ้านให้ตนอีก
ปราน: น่ารักจัง คราวหลังไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ฉันจ้างแม่บ้านมาทุกอาทิตย์อยู่แล้ว
ใยบัว: ให้หนูได้ทำเพื่อคุณปรานบ้างเถอะค่ะ
ปราน: หืมมม นี่เธอกินยาลืมเขย่าขวดมาหรือไงทำไมจู่ๆถึงได้พูดดีกับฉันฮะ
ใยบัว: หนูก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรขนาดนั้นหรอก คุณปรานก็ดีกับหนูขนาดนี้จะให้หนูมานั่งเจ้าคิดเจ้าแค้นตลอดก็ไม่ใช่
ปราน: น่ารักจังไหนดูซิทำอะไรให้ฉันกินบ้าง
เมื่อชายหนุ่มเดินมาดูก็ถึงกับร้องว้าวเมื่ออาหารที่ถูกวางบนโต๊ะคือเมนูโปรดของตัวเองทั้งหมด
ปราน: แม่ฉันบอกมาใช่ไหมว่าฉันชอบกินอะไร
ใยบัว: ใช่ค่ะ คุณแม่ส่งลิสรายการอาหารมาตั้งแต่เช้าเลยฮ่าๆๆ
ปราน: ว่าแล้ว วันนี้แม่ฉันคงพาน้องสาวมาให้เธอรู้จัก อย่าพากันดื้อล่ะรู้ไหม
ใยบัว: ฮ่าๆๆ หนูดูเป็นเด็กดื้อขนาดนั้นเลยหรอคะ
ปราน: ดื้อมากกกก
ใยบัว: ชิ!
ปราน: โอ๋ๆๆๆ มาทานข้าวกันเถอะใยบัว
ใยบัว: ค่ะเดี๋ยวหนูตักข้าวให้นะ
ชายหนุ่มถึงกับนั่งยิ้มก่อนจะตักกับข้าวให้ใยบัว ตั้งแต่รู้จักกันมาก็มีวันนี้นี่แหละที่ใยบัวกลายเป็นเด็กแสนดีจนชายหนุ่มกลายเป็นคนคลั่งรักไปเลย