“เรากลับมาพูดเรื่องลูกสาวเจ้าเมืองกันต่อ”
“ไม่คุย ข้าไม่อยากคุย”
“ก็ได้ เจ้าไม่ต้องพูด ฟังข้าและเห็นด้วยอย่างเดียวก็พอ”
“นี่ท่านจินกำลังบังคับข้าอยู่นะ แล้วท่านก็ปล่อยข้าได้แล้วข้าอึดอัด” เสิ่นเยว่เอ๋อร์เริ่มทุบหน้าอกของมู่หยางจิน เมื่อนางพยายามดิ้นแต่เขาก็ยังไม่ยอมปล่อย
“เลิกทุบได้แล้ว หากไม่เลิก เจ้าได้ทายาแก้ฟกช้ำที่หน้าอกของข้าแน่” เสิ่นเยว่เอ๋อร์เลิกทุบเขาทันที นางจินตนาการถึงกล้ามอกของท่านจินที่ได้สัมผัสอยู่ในตอนนี้และรู้ว่าแข็งแรงเพียงใด นางไม่อยากเห็นมันจริงๆ และไม่อยากทายาที่หน้าอกของเขาด้วย
“ข้าไม่ได้ชอบอี้ซูเม่ยจริงๆนะ”
“ถึงกับจำชื่อของนางได้ ยังมาบอกว่าไม่ได้ชอบนางอีก” เสิ่นเยว่เอ๋อร์พูดตัดพ้อเสียงเบา นางรู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ ที่ท่านจินจดจำชื่อผู้หญิงคนอื่นได้แบบนี้
“ข้าไม่ได้ชอบนางจริงๆ”
“แต่เซียวเฉินบอกว่าท่านไปรับรองแขกคนสำคัญ”
“เจ้าเซียวเฉินอีกแล้วหรือ ต่อไปเจ้าต้องบ
