“ไม่ต้องทำมาเป็นไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรอกรีอา” มินนี่เอ่ยเยาะคนที่ทำเป็นนิ่งเฉย ไม่ทุกข์ไม่ร้อนใดๆ กับพูดของเธอ
“หากลูกค้าตัดสินใจได้แล้ว ยกมือเรียกได้นะคะ เดี๋ยวดิฉันจะเข้ามารับออเดอร์ค่ะ” มารีอาฉีกยิ้มบางๆ ให้ ก่อนจะขอตัวไปดูลูกค้าอีกโต๊ะที่กำลังยกมือเรียก
“อีนี่! กล้าเดินหนีฉันเหรอ” มินนี่ลุกขึ้นยืนตะโกนด่าเสียงดังอย่างโมโห ที่อีกฝ่ายกล้าเดินหนีตน
“คุณจะสั่งอาหารแล้วเหรอคะ” มารีอาหันกลับไปถามด้วยสีหน้านิ่งๆ
“แกอายเหรอที่ถูกผู้ชายทิ้งน่ะ” มินนี่ถามกลับเสียงดัง เพราะอยากให้อีกฝ่ายอับอาย ทุกๆ สายตาที่กำลังจับจ้องมาในตอนนี้
“นี่เวลางานนะคะ รบกวนลูกค้าช่วยมีมารยาทหน่อยค่ะ ไม่งั้นจะให้ รปภ. มาเชิญออกไปจากร้าน” สายสุณีที่ทนไม่ไหวรีบเข้ามาเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงสภาพ
“อีณี! มึงอย่ามาเสือก” มินนี่หันไปชี้หน้าด่าอย่างลืมตัว
“ช่วยพูดจาให้สุภาพด้วยนะคะ คุณมินนี่ คุณเองก็เป็นถึงลูกสาวของท่านพลเอก
