14

1894 คำ

เวลา 17:42 น. เจคอปพานางฟ้าคนสวยเดินเรียบชายฝั่งทะเลด้านหลังบ้านพักไปเรื่อย ก็มีร้านอาหารริมหาดเปิดอยู่หลายร้าน ซึ่งแต่ละร้านก็มีนักท่องเที่ยวนั่งดื่มและรับประทานอาหารกันสนุกสนาน ท่ามกลางสายลมอ่อนๆ และเสียงเพลงที่ขับกล่อมอย่างไพเราะ “เรานั่งร้านนี้กันไหมครับ?” คนที่กำลังอินเลิฟหนักหันไปถามสาวข้างกายที่ใส่เสื้อยืดสีขาวสะอาดตากับกางเกงยีนต์ขาสั้นสีซีด ตามด้วยรองเท้าคีบสีทับทิม ซึ่งเข้ากับการแต่งตัวของตนเอง ที่ใส่เสื้อยืดตัวใหญ่สีขาวกับกางเกงยีนต์สีซีดและรองเท้าคีบน้ำตาลอ่อน แลดูคล้ายกับคู่รักทั่วๆ ไป “ค่ะ” มารีอาฉีกยิ้มบางๆ ที่อีกฝ่ายเลือกร้านที่คนน้อยกว่าทุกร้านที่เดินผ่านมา แต่ไม่ว่าเขาจะเลือกร้านไหน ผู้คนก็ยังคงจับจ้องมายังเขาอยู่ตลอด มันทำให้เธอรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก คนที่เดินไปสั่งอาหารกับเครื่องดื่มเอง โดยให้นางฟ้าคนสวยนั่งรออยู่ที่โต๊ะ เดินกลับมานั่งที่ฝั่งตรงข้ามแล้วเอ่ยถามด้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม