คำโปรย- บทนำ
497 คำ
เมื่อเพลย์บอยตัวพ่อมาเจอกับทอมปลอมตัวร้าย ความวุ่นวายจึงบังเกิด รักหลอก ๆ หวังแค่ผลประโยชน์จึงเกิดขึ้น เรื่องราวของเขาและเธอจะจบลงที่ตรงไหน บนเตียง ระเบียง หรือโต๊ะทำงานล่ะคราวนี้
**************
“ถ้าอยากให้ช่วยก็จะช่วย แต่คนอย่างชวีไม่เคยช่วยใครฟรี ๆ”
“แล้วพี่ชวีต้องการอะไร”
“แกล้งเป็นแฟนกันสักหกเดือน”
“บ้าเปล่าเนี่ย สติ ๆ เฮีย ใครจะเชื่อว่าคนอย่างฉันจะเป็นแฟนเฮีย”
“ไม่เป็นก็ไม่ช่วยนะ ดูแล้วพ่อกับพี่ชายแกไม่ยอมหยุดแน่ ๆ”
“เป็นแฟนปลอม ๆ เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรใช่ไหม”
“ทำอะไร แกคิดจะทำอะไร”
“ก็...ก็ทำอย่างว่าไง”
“ไอ้เจ แกช่วยดูหน้าเฮียหน่อยดิ๊ เห็นหน้าแบบนี้ก็เลือกนะโว้ย สาว ๆ เฮียมีแต่แจ่ม ๆ แล้วดูแก นั่นนมหรือกระดาน”
-----
“นอนแล้วเหรอ” เจ้าของร่างเล็กบอบบางบ่นพึมพำก่อนจะบิดลูกบิดเข้าไปในห้อง พลางกวาดตามองโดยรอบไม่เห็นเขาอยู่ เลยตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว ก่อนจะเลื่อนประตูบานเลื่อน
“เจ...เจ” เสียงของเขาดังขึ้น เจนิตารีบเปิดประตูเข้าไปเพราะเสียงเขาไม่ดีเอาเสียเลย เหมือนคนกำลังทรมาน เขาเป็นอะไรหรือเปล่า
“เฮีย...เป็น...อะ...” ทันทีที่เจนิตาเปิดประตูเข้าไป ภาพชายหนุ่มเปล่าเปลือยกำลังสาวรูดตัวตนของตัวเองอยู่หยุดชะงักลงทันที
จังหวะนรกชัด ๆ !!
ผู้ชายร่างใหญ่โตกับเจ้าลูกชายที่กร่างอยู่ในมือ เขากำลังช่วยตัวเอง เพราะยายทอมตัวแสบให้จูบแต่ไม่ให้เอา แต่ของมันขึ้นแล้ว ทำอย่างไรได้ นอกจากทำให้มันสงบ แล้วภาพในจินตนาการเขาก็คือยายตัวดีที่ทำให้อารมณ์ขึ้น
ใครจะคิดว่าแม่ตัวดีในจินตนาการดันเปิดประตูเข้ามาเห็นภาพเขาในตอนนี้
เจนิตาถึงกับอึ้งงันกับภาพที่เห็น เพราะไม่เคยเห็นผู้ชายเปลือยกายจะจะมาก่อน ผู้ชายที่รูปร่างสมบูรณ์แบบ ส่วนนั้นของเขาอยู่ในอุ้งมือใหญ่ ความยาวของมันทำให้เธอกลืนน้ำลายลงคอ ยาวมาก
“ช่วยหน่อยสิ” คำขอด้วยเสียงพร่าสั่นของคนตัวโตทำให้ขาที่กำลังจะก้าวถอยหลังหยุดชะงัก เจนิตาลังเลว่าจะเอายังไงดี
“แค่มือก็ได้ นะ” คำอ้อนวอนของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรงขึ้น เจนิตาเม้มปากแน่น ก่อนจะเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้า ๆ
“เจ...” เสียงของเขาขาดห้วงเมื่อเธอนั่งลงตรงกลางระหว่างขาเขา มือบางกอบกุมตัวตนของเขา ทั้งสองสบตากันด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม ชายหนุ่มเท้ามือข้างหนึ่งบนโซฟา ส่วนมืออีกข้างเกี่ยวผมทัดใบหูขาวเนียนของเธอ
คนอะไร แค่ใบหูก็ทำเขาหยุดมือไม่ได้
- ผู้เขียน
