ตอนที่ 17 หรือว่าชอบ
ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มเมื่อเห็นหญิงสาวในชุดสีขาวสะอาดตาเดินถือถาดน้ำเข้ามาทางที่ตัวเองนั่งอยู่ ต่อให้วันนี้หมดเงินไปเป็นล้านเพราะซื้อแทบเล็ตให้กับบ้านเด็กกำพร้าก็รู้สึกว่าคุ้มค่าแล้ว
“ขอบคุณมากเลยนะทัพ เด็กที่นี่มีแท็บเล็ตเรียนหนังสือได้ก็เพราะความใจดีของทัพเลย” หญิงสาวที่มีรอยยิ้มเหมือนแสงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ผลิคลี่ยิ้มกว้างออกมาอีกครั้ง เธอคือคุณครูสอนเด็ก ๆ ที่นี่
“แค่ไอบอกทัพก็พร้อมช่วยอยู่แล้ว ที่ผ่านมาเอาแต่ปฏิเสธกันไง” เขาบอกก่อนจะหยิบน้ำในแก้วขึ้นมาจิบไปพลาง ลอบมองใบหน้าสะสวยคนที่ตัวเองอยู่ใกล้ทีไรก็หัวใจสั่นแปลก ๆ
ไอริน หรือคุณครูไอของเด็ก ๆ หันไปยิ้มให้คนด้านข้าง เธอเกรงใจเพราะนำทัพมักจะยื่นมือมาช่วยเหลือตัวเองอยู่ตลอด
“ก็ไอเกรงใจ”
“เพื่อนกัน ไม่ต้องเกรงใจ” นำทัพเอ่ย เขารู้จักกับไอรินช่วงเรียนมหาลัยที่ต่างประเทศ เมื่อสองปีก่อนครอบครัวเธอล้มละลายโชคด
