คณินขับรถกลับบ้านตอนเช้าตรู่พร้อมภรรยาใหม่ สภาพทั้งคู่อิดโรยและเหนื่อยอ่อน แต่คนที่แย่กว่าคือโยษิตา เธอนั่งเฝ้าข้างเตียงลูกสาวทั้งคืนแบบไม่ยอมห่าง แม้คณินจะคอยปลอบอยู่ข้างๆ ก็ไม่ทำให้โยษิตาสบายใจขึ้นแม้แต่น้อย แต่เป็นเพราะเรื่องงานทำให้โยษิตาและคณินต้องตีรถกลับบ้านตั้งแต่ตีห้าเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน
ใจหนึ่งก็อยากอยู่เฝ้าลูกแต่งานวันนี้สำคัญมาก อีกอย่างคุณหมอก็บอกว่าเพนนีปลอดภัยแล้ว โยษิตาชั่งใจอยู่นานกว่าจะตัดสินใจกลับมากับคณินได้
คณินชักสีหน้าประหลาดใจตอนลงจากรถมาเปิดประตูรั้วบ้านโดยมีโยษิตานั่งหลับอยู่ในรถ เขาเห็นรถเก๋งไม่คุ้นตาจอดอยู่ แต่ก็ไม่ได้แตกตื่นอะไรมาก ถอยรถเข้าบ้านเสร็จหันไปปลุกภรรยา โยษิตาถามเรื่องรถนั่นเหมือนกันแต่คณินก็ส่ายหน้าบอกไม่รู้
เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในบ้านก็ต้องชะงัก เพราะเงาคนที่นอนอยู่บนโซฟาท่ามกลางความมืดสลัว ระหว่างนั้นก็รู้สึกได้ว่ากลิ่นของบ้านให้ความรู้สึกสะอ
