“อ่อ เพิ่งจะรู้นะว่าเธอเป็นคนใช้คนพี่ธาม... คนนี้” แพนพูดจากวนประสาทธามที่หอบหายใจฟึดฟัดจนตี้จับแขนแพนไว้และส่ายหน้าไปมา แต่มีเหรอว่าแพนจะหยุด เดินตรงไปเงยหน้าสบตากับธามและเอียงคอมองเขา
“พี่เนี้ย เหมาะกับยัยพวงหรีดดีนะ แต่ทำไมถึงชอบมายุ่งเรื่องที่ตี้เปลี่ยนตัวเองด้วยล่ะ...”
“ก็ไม่ได้อยากจะยุ่งหรอกนะ ถ้ายัยนี่ไม่ขอเงินฉันเรียนอยู่ทุกวันนี้ แม่ฉันส่งเสียให้มาเรียน แต่ดันแรดจะหาผัวซะงั้น”
“พะ พี่ธาม ไม่ใช่นะคะ...”
“มีแต่คนสมองต่ำๆ อ่ะนะที่คิดได้ แหม เสียดายความหล่อและความเพอร์เฟ็คของพี่จังนะพี่ธาม หล่ออย่างเดียวเนี้ยไม่ได้นะสมัยนี้ ต้องหล่อดูดี สุภาพบุรุษด้วยถึงถูกใจผู้หญิง”
“...”
“แต่อย่างพี่เนี้ย คงจะถูกใจหมาแมวแถวนี้มั้ง เพราะในปากเนี้ยสงสัยคงจะเพาะพันธุ์สุนัขไว้เยอะนะ”
“นี่เธอ!!”
“พูดจาแบบนี้ ไม่น่ารักเลยนะครับน้องแพน”
“!!!” แพนสะดุ้งกับลมหายใจร้อนๆ ที่รดอยู่ที่ต้นคอ หันหน้าไปก็พ
