ตอนที่ 11 ว่าที่สามี

1233 คำ
เธอฉีกเช็คของผมออกเป็น 2 ซีกทันทีพร้อมกับทำสีหน้าเยาะเย้ยผมด้วย นั่นจึงทำให้อารมณ์โมโหของผมพุ่งถึงขีดสุดจนฉุดไม่อยู่เลย " เธอมันผู้หญิงสกปรกและเห็นแก่เงินที่สุด เธอมันน่าขยะแขยง"ผมพุ่งไปบีบคางเธออย่างแรง แต่เธอก็ใช้สันมือขึ้นมากระแทกที่ใต้คางผมอย่างแรงเหมือนกันจนผมต้องปล่อยมือเธอทันทีเพราะสิ่งที่ผมโดนมันเจ็บมาก "โอ้ยยย ยายบ้านี่ทำบ้าอะไรเจ็บนะโว้ย" ผมร้องโวยวายออกมาเลย "ฉันไม่ใช่ลูกน้องหรือขี้ข้าของนาย แต่ฉันกำลังจะเป็นสะไภ้ของ ขจรไพศาล แล้วก็กำลังจะเป็นเมียของนายด้วย ถ้าขืนนายยังมาทำร้ายร่างกายฉันอีกฉันจะเอานายถึงตายเลย คอยดู" ยายบ้านั่นชี้หน้าผมก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไป "โธ่เว้ย แม่ง!!!!" ผมระเบิดอารมณ์ พร้อมกับกวาดข้าวของบนโต๊ะกระจายแตกเต็มห้องไปหมด ผมกำหมัดเอาไว้แน่นเลย เพราะตั้งแต่ผมโตมายังไม่เคยมีใครหน้าไหนกวนตีนผมและมีชีวิตรอดเลยซักคน แต่ยายนี่กลับมีแม่ผมถือหาง ซึ่งผมไม่สามารถทำอะไรเธอได้เลย โอ้ยยย อยากจะบ้าตายโว้ย ผมเดินลิ่วมาที่ ผับ ก่อนจะลากเด็กใหม่ที่พึ่งมาทำงานขึ้นไปที่ห้องวีไอพี ผมใช้มือกระชากผมของเธอขึ้นมาด้วยอารมณ์โมโห "กรี้ดดดด นายขา หนูเจ็บค่ะนาย " เธอกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ซึ่งยิ่งผมได้ยิน อารมณ์ผมยิ่งพุ่ง ผมไปหยิบกรรไกรที่วางอยู่ที่พื้นขึ้นมาก่อนจะตัดเสื้อผ้าของเธอและลากยาวไปจนมันขาดออกจากกัน จากนั้น ผมก็ระเลง กัดเธอไปทั่วร่างกายเลย ผมกัดจนเลือดของเธอออกและติดมากับปากผมเลยนะ ผมยิ่งเห็นเลือดผมก็ยิ่งสะใจ จากนั้น ผมก็กระแทกมังกรเข้าไปในแก่นกายของเธอแบบไม่ได้เล้าโลมใดๆ แล้วด้วยขนาดที่ยาวและใหญ่ถึง 9 นิ้ว ก็คิดดูเอาละกันครับว่าเธอจะทรมานแค่ไหน แล้วผมก็จับหัวเธอติดกับพนัง เวลาผมกระแทกหัวเธอก็จะกระแทกผนังไปด้วย เสียงร้องไห้ของเธอดังควบคู่ไปกับเสียงกระแทก แล้วไม่นานผมก็ชักมังกรออกพร้อมกับเลือดที่ไหลลงมาเต็มขาของเธอนองพื้นเลย ผมใช้เท้าเขี่ยเธอที่นอนแบบไม่มีเรียวแรงให้ไปให้พ้นๆ ก่อนจะเรียกไอ้โอให้มาเก็บกวาด " นาย อีกแล้วหรอครับ ผมว่านายควรระงับอารมณ์บ้างนะ" ไอ้โอพูดเตือนสติผม ซึ่งผมรู้นะว่าผมทำเกินไป แต่ผมก็เป็นแบบนี้จะให้ผมทำไงละ "มึงหุบปากไปเลยไอ้โอ กูรำคาญ"ผมเบือนหน้าหนีมันพร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบเพื่อระบายความเครียด ผมกลับเข้ามาที่บ้านในตอนเช้า ซึ่งผมก็เห็นแม่กับป๊ากำลังนั่งดูอะไรกันก็ไม่รู้ในโน๊ตบุ๊ค ผมจึงเดินเข้าไปนั่งที่โซฟา ใกล้ๆท่าน ก่อนจะถอนลมหายใจออกมาให้ท่านได้รู้ แต่ท่านก็ไม่สนใจผมเลย ผมจึงถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า นานนะกว่าท่านจะหันมา นึกว่าผมจะหมดลมตายก่อนซะแล้ว " แกเป็นอะไรหะ !! ถอนหายใจอยู่นั่นแหละ พ่อตายรึไง" แม่หันมาตวาดผมด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกได้เลยว่ารำคาญ นี่ลูกนะทำไมไม่สนใจกันเลยอ่ะ แถมใช้คำพูดไม่น่ารักอีก ผมก็น้อยใจเป็นนะ " หอม ป๊ามันไม่เกี่ยวดิ" ป๊ารีบเอามือไปโอบกอดแม่เอาไว้ คู่นี้เขาก็ประมาณนี้แหละครับ "ก็ดูมันดิ ถอนหายใจออกมาตลอดเลย ก็นึกว่ามีใครตาย" " แม่ก็ประชดหนูตลอดเลย หนูกลุ้มใจจริงๆนะ" "กลุ้มเรื่องอะไรละ บอกป๊ามาซิ"ป๊าหันมาถามผมด้วยคำพูดที่ห่วงไย เห็นมั้ยครับ คนรักลูกต้องแบบนี้ดิ ไม่ใช่อะไรก็ใช้กำลังตลอดแบบแม่อ่ะ "ก็หนูไม่อยากแต่งงานอะป๊า หนูไม่ได้รักยายบ้านั่น ป๊าช่วยบอกแม่ทีได้มั้ยอ่ะ ว่าอย่าทำแบบนี้เลยนะ ยกเลิกงานแต่งนะป๊า บอกแม่ให้หนูหน่อยนะ" ผมพยายามเอาตัวเข้าไปหาป๊า อย่างน้อย แม่ก็น่าจะฟังป๊าซักนิดนึงแหละ "เรื่องนี้ป๊าไม่ยุ่ง แกคุยกับแม่เองเหอะ" ป๊าส่ายหัวทันทีแถมยังโบ้ยไปให้แม่อีก ซึ่ง แม่ก็หันมามองผมนะ ก่อนจะยื่นกระดาษใบเล็กๆมาให้ " อะไรครับ" "ร้านที่แกจะต้องพาหนูผักบุ้งไปลองชุดแต่งงานไง " " แม่" " หยุดเรียกชื่อฉันซ้ำๆซากๆได้ละ รำคาญ ฉันตกลงค่าสินสอดกับครอบครัวหนูผักบุ้งไปเรียบร้อยแล้ว แล้วถ้าแกไม่แต่ง ก็ออกไปจากบ้านฉันเลย ฉันจะได้รับหนูผักบุ้งมาเป็นลูกสาวแทนลูกชายโง่ๆแบบแก" แม่กระแทกเสียงใส่ผม ก่อนจะกลับไปคุยกับป๊าและทำหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อะไรครับเนี้ย แม่จะไล่ลูกชายแท้ๆออกจากบ้านแต่จะรับคนนอกมาเป็นลูก ตกลงผมใช่ลูกปะเนี้ย ผมจึงจำใจเดินกลับขึ้นมาบนห้อง ที่จริงผมอยากจะอาละวาดให้ห้องแตกไปเลยนะ แต่ติดตรงที่ ผมกลัวแม่จะถือลูกซองขึ้นมายิงกบาลผมเอาอะดิ ไม่เสี่ยงดีกว่านะ ผมคงหลีกเลี่ยงงานแต่งงานไม่ได้แล้วจริงๆ ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้ผมก็จะแต่งตามคำสั่งของแม่ แต่ผมจะทรมานยาย18 มงกุฏนั่นให้ช้ำใจจนต้องรีบขอหย่าผมเร็ววันเลยคอยดู ผมให้ไอ้โอไปรับยาย18 มงกุฏมาที่ร้านพรีเวดดิ้งซึ่ง ผมบอกไปว่าเดี๋ยวผมตามไป แต่ผมกลับพาพีชไปกินไปเที่ยวดูหนัง และทำกิจกรรมอื่นๆ จนเวลาล่วงเลยผ่านไป 3 ชั่วโมง ผมจึงหยิบมือถือโทรหาหล่อนทันทีเพื่อเยาะเย้ย "ว่า มีอะไรไม่ทราบคะว่าที่สามี" เธอรับสายผมก่อนจะเป็นฝ่ายกวนผมขึ้นมาก่อน อะไรกันทำไมน้ำเสียงฟังดูไม่เสียใจเลยวะ " ก็ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็แค่จะโทรมาบอกว่า รอหน่อยนะ พอดีฉันติดธุระต้องพาพีชมาเที่ยวนะรอไหวมั้ยละ ถ้าไม่ไหว ยกเลิกงานแต่งยังทันนะ" ผมจับมือพีชขึ้นมาหอมก่อนจะยักคิ้วให้เธอ เพราะผมสะใจที่แกล้งให้ยาย18 มงกุฏรอเก้อได้ " ใครบอกว่าฉันรอนาย ฉันไม่ได้รอนายเลยนะ ฉันให้พี่โอลองชุดแทนนายเรียบร้อยแล้ว ส่วน พรีเวดดิ้ง ฉันก็ให้เขาถ่ายรูปพี่โอแล้วค่อยมาตัดต่อใส่รูปหน้านายลงไปทีหลัง นายไม่ต้องห่วงฉันเลย ทุกอย่างเพอร์เฟคแน่นอน งานต้องออกมาดี เพราะพี่โอ หุ่นดีเว่อร์ เชื่อฉัน"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม