ตอนที่ 1 ปากดี
805 คำ
เหงื่อที่ไหลลงมาเต็มหน้าเต็มตัวของฉัน มันบ่งบอกได้ถึงความเหนื่อยล้า เพราะฉันพยายามขับมอไซค์หางานตลอดทั้งวัน แต่มันก็มีแต่งานที่ให้เงินน้อยทั้งนั้นมันไม่พอที่ฉันจะเอาไปเลี้ยงคนที่บ้านหรอก ส่วนไอ้งานที่ได้เงินเยอะนะเหรอ มันก็เป็นงานที่เปลืองเนื้อเปลืองตัวสุดๆทั้งนั้นและฉันก็จะไม่มีวันไปทำงานอย่างว่าพวกนั้นเด็กขาด เพราะฉันมีศักดิ์ศรีมากพอ ฉันจึงต้องดิ้นรนหางานที่มันจะเหมาะกับฉันแบบแทบพลิกแผ่นดินแบบนี้ไง
ปรี้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงแตรรถดังสนั่นหวั่นไหว มันจึงทำให้ฉันที่ขับรถนำหน้ารถคันที่บีบแตรเสียหลักล้มลงทันที บอกเลยนะเจ็บสุดๆ เพราะหัวฉันมันมีเลือดไหล คงเพราะหัวไปกระแทกฟุตบาธแน่ๆ ไหนจะเนื้อตัวที่มีแผลถลอกอีก ไอ้บ้าเอ้ย ขับรถภาษาอะไรวะเนี้ย
ฉันลุกขึ้นมาปัดเนื้อตัวที่เปื้อนฝุ่นพร้อมกับหันไปมองรถคันนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ จากนั้นฉันก็เดิ่นดุ่มๆไปที่ไอ้รถคันนั้น และเอามือไปทุบกระจกรถไอ้พวกบ้านี่อย่างแรงเลย นี่ถ้ามีค้อนคงทุบกระจกแตกไปละ
ปึง!!!!!ปึง!!! ปึง!!!!! เสียงทุบรถของฉันดังลั่น
" เฮ้ยคุณ ขับรถภาษาอะไรวะเนี้ย แล้วจะไม่ลงมาดูกันหน่อยรึไง"
ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงโมโห แต่คนข้างในก็ยังนิ่งเฉย โห นี่มันคนที่ไร้มารยาทและน้ำใจสุดๆเลยนะทั้งๆที่ตัวเองทำคนอื่นเดือดร้อน ยังมีหน้ามานั่งนิ่งได้อีกฉันจึงทุบกระจกรถแรงขึ้น แต่คนข้างในเหมือนจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลย
“ได้ดิ จะเอาแบบนี้ใช่ปะ ได้เลยนะ”
ฉันมองซ้ายมองขวาเพื่อหาอาวุธแต่มันไม่มีไง ไม้ซักอันก็ไม่มี แต่ก็นะคนเราโมโหอ่ะ อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละนะตอนนี้ เราจึงเดินไปหยิบหมวกกันน็อคที่หน้าตะกร้าหน้ารถขึ้นมาก่อนจะหวี่ยงไปที่กระจกข้างรถคันนั้นเต็มแรงเลย แล้วกระจกก็แตกทันตาฉันเลยด้วยฉันจึงใช้หมวกผลักกระจกอีกครั้งมันจึงหลุดเข้าไปด้านในทันที
" นายจะเอายังไง"
ฉันขึ้นเสียงใส่ผู้ชายคนนั้นทันที ที่เห็นหน้า ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาไม่ได้ทำให้อารมณ์ฉันเย็นลงได้เลยแหมก็คนมันเจ็บมั้ยหน้า หน้าหล่อก็ไม่ได้ช่วยอะไรแล้วนะสถานการณ์แบบนี้
"เธอทำบ้าอะไรเนี้ย มาทำลายรถฉันทำไมวะ”
ไอ้หน้าหล่อมันขึ้นเสียงใส่ฉัน คือยังมีหน้ามาขึ้นเสียงอีกเหรอ
“แล้วนายละ ขับรถภาษาอะไรทำคนอื่นเดือดร้อน แล้วยังไม่ลงมาดูแบบเนี้ย”
“นี่เธอ เธอล้มลงไปเองนะ แล้วยังมาใช้นิสัยต่ำๆแบบนี้กับฉันอีกหรอ หรือเธอว่าเป็นพวก 18 มงกุฎ ล้มเองแล้วทำท่า เรียกร้องเอาเงิน"
เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ พร้อมกับดวงตาที่มองฉันแบบดูถูกกันสุดๆ แบบนี้ควักลูกตาออกมาเลยดีมะ ไอ้พวกชอบดูถูกคนอื่นเนี้ย
"เดี๋ยวแม่ก็ควักลูกตาออกมาซะเลย บอกเลยนะถ้าคนขับรถของนายไม่บีบแตรฉันจะล้มมั้ยละ พูดโง่ๆนะนายเนี้ยมีสมองปะ หรือว่าไม่มี เอ๊ะ หรือว่ามี แต่ลืมเก็บไว้บ้าน หรือไม่ก็ร่วงทิ้งไปกลางทาง"
เรากัดฟันพูดเพราะกำลังระงับความโกรธสุดๆอยู่
"หึ!!!! ปากดีจริงๆเลยนะเธอ"
แล้วนายบ้านี่ก็เอามือมาบีบปากฉันอย่าแรง เรียกว่าแรงจนหน้าฉันจะหักคามือมันเลยก็ได้ แต่ใครจะยอมละคนอย่างฉันไม่มีทางยอมคนแบบนี้เด็ดขาด ฉันจึงใช้หมัดสวนกระแทกไปที่เบ้าตาของมันแบบเต็มๆเลย
ปั๊ก!!!!!!!!!!!!!
"โอ้ยยยยยยย ยายบ้านี่ ฉันเจ็บนะ"
เสียงร้องอย่างกับควายโดนเชือดดังขึ้น ผู้ชายบ้าอะไร โดนต่อยแค่เนี่ยร้องซะแต๋วแตกเลย
" อ๋อ ที่แท้ ก็แอ๊บแมน แล้วจะแอ๊บทำไมตั้งนาน งั้นฉันจะถือว่าคราวนี้เป็นคราวซวยของฉันแล้วกัน ฉันไม่ถือ ส่วนกระจกรถนาย ก็ถือว่านายซวยเหมือนกัน จบนะ"
ฉันรีบเดินไปคร่อมมอไซค์แล้วก็ขับออกมาทันที นี่มันเป็นวันซวยอะไรของฉันวะ งานก็หาไม่ได้ เงินที่มีก็จะหมด แถมยังต้องมาเลือดตกยางออกอีก บ้าบอที่สุด
- ผู้เขียน
