4 - แฟนกัน NC18++
1916 คำ
- 4 -
แฟนกัน NC18++
ผมชะงักไปในทันทีเมื่อได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของเมลบี เธอมองผมด้วยแววตาหนักแน่นก่อนที่ร่างบางจะขยับเข้าหาและกอดคอของผมเอาไว้ ทำให้ร่างกายของเราใกล้ชิดกันจนรู้สึกถึงลมหายใจ
บอกตามตรงว่าตอนนี้หัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ อีกทั้งยังอธิบายไม่ได้ว่าตอนนี้ผมเป็นอะไรกันแน่
แต่ทว่า...
ริมฝีปากอวบอิ่มกดแนบชิดโดยไม่ทันตั้งตัว ขณะที่วงแขนเล็กก็กอดรัดร่างกายของผมเอาไว้แน่น ผมตกใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตอบรับกับสัมผัสของเธออย่าเต็มใจ มือสองข้างก็กอดตอบและคลอเคลียไม่ห่างจากผิวกายนุ่มที่มีเสื้อตัวบางกั้นกลางอยู่เท่านั้น
จนกระทั่งริมฝีปากของเราสองคนผละออกจากกันอย่างเชื่องช้า พลันทำให้สายตาสบประสานกันอย่างลึกซึ้งโดยไม่มีคำพูดใดเอ่ยเอื้อนออกมา ผมจึงกดริมฝีปากที่แก้มใสลงไปอีกครั้ง หลังจากนั้นก็เคลื่อนต่ำลงมาที่ซอกคอขาว จูบซับไปตามผิวกายหอมหวาน ราวกับต้องการตักตวงสัมผัสนี้ให้คงอยู่ในใจผมให้นานที่สุด
"อ๊ะ..." เสียงเล็กร้องขึ้นเบา ๆ เมื่อผมออกแรงดูดเม้มให้แน่นขึ้นจนเกิดรอยแดงจ้ำบริเวณเนินอกอวบ
เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่เป็นเพียงเสื้อยืดคอกว้างและกางเกงขาสั้นผ้าลื่นใส่สบาย แต่ทว่าพอมันอยู่บนตัวเธอกลับทำให้ผมรู้สึกว่ามันพิเศษที่สุด แต่ไม่ว่าเธอจะอยู่ในชุดไหนเธอก็สวยสำหรับผมเสมอ
ผมผละริมฝีปากออกเล็กน้อยก่อนจะเคลื่อนขึ้นไปทาบทับที่ต้นคอขาวเบา ๆ ปาดไล้และใช้ลิ้นเลียที่กรามเล็กก่อนจะวนไปยังติ่งหู และขบเม้มเบา ๆ อย่างหยอกล้อพลันให้คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงและกอดรัดผมให้แน่นขึ้น
"อื้อ"
"เมลแน่ใจใช่ไหม" ผมเงยหน้าขึ้นถามเธออีกครั้งให้แน่ใจ เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าผมจะเริ่มอดทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ผิวกายและกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากตัวเธอช่างเย้ายวนเชื้อเชิญผมเหลือเกิน และผมรับรองได้ว่าเพียงแค่เธอตอบตกลงผมก็พร้อมที่ปรนเปรอให้เธออย่างไม่ปรานี
เมลบีหน้าแดงซ่านมองผมด้วยแววตาสั่นไหว เธอกอดผมไว้แน่นก่อนจะพยักหน้ารับและหลบเลี่ยงสายตาไปอีกทาง นั่นจึงทำให้ผมกดริมฝีปากย้ำไปที่กลีบปากนุ่มอีกครั้งเพื่อเริ่มต้นบทรักในค่ำคืนนี้
ผมเหยียดกายขึ้นและช้อนคนตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนก่อนจะเดินตรงเข้าไปยังห้องนอนส่วนตัวของผม หลังจากนั้นก็จัดการวางเธอลงบนเตียงและตามทาบทับอยู่เหนือร่าง พร้อมกับเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกทีละชิ้น
"ตะ...เต เมลไม่เคยนะ อย่าทำให้เมลเจ็บได้ไหม"
เมื่อผมกำลังจะจัดการกับกางเกงขาสั้นและชั้นในของเธอออกจากร่างกายก็ทำให้มือเล็กจับหมับห้ามผมเอาไว้ เสียงหวานเอ่ยสั่นพร่าพร้อมด้วยสายตาที่มองผมราวกับลูกนกตัวน้อยน่าเอ็นดู...แล้วแบบนี้ใครจะอดใจไหว
"ครับผม" ผมยิ้มรับและกดริมฝีปากบางเบาทาบทับลงไปอีกครั้ง
บอกตามตรงว่าลึก ๆ ผมเองก็แปลกใจ ความจริงแล้วผมไม่ได้ยึดถือเรื่องพรหมจรรย์ของผู้หญิง และผมก็ไม่ได้แคร์ด้วยว่าผู้หญิงของผมจะผ่านใครมาบ้าง เพราะเรื่องแบบนี้มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมอย่างแน่นอน แต่พอรู้ว่าเธอยังไม่เคยก็ยิ่งทำให้ผมอยากถนอมเธอให้ดีที่สุด และอยากทำให้ค่ำคืนเป็นคืนประทับใจที่เธอเองก็มีความสุขกับมัน
ผมจัดการกับเสื้อผ้าของคนใต้ร่างออกจนหมด เธอยกมือขึ้นกอดตัวเองเอาไว้และเบี่ยงหน้าหนีด้วยความเขินอาย แต่ผมก็กอดรั้งร่างบางให้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนจนตอนนี้ร่างของผมและเธอเบียดชิดกัน
ผมเคลื่อนตัวลงไปด้านล่างและจับขาเรียวให้แยกออกจากกัน ส่งมือเข้าไปสัมผัสกับสิ่งสวยงามเบา ๆ และเกลี่ยไล้เรียกน้ำหวานที่ทำเอาคนตัวเล็กสะดุ้งโหยง
"อื้อ เต..."
"ไม่เป็นไรเมล ไม่เป็นไร" ผมจูบเบา ๆ ที่หน้าท้องแบนราบก่อนจะกดต่ำลงมาถึงดอกไม้สีหวานที่ปิดสนิท
นิ้วเรียวก็สัมผัสเบา ๆ ก่อนที่ผมจะกดจูบที่จุดอ่อนไหวและใช้ลิ้นกระหวัดเกี่ยวช้า ๆ หวังให้คนตัวเล็กผ่อนคลาย
"อื้อ! มะ...ไม่ ไม่ต้องทำให้เมล...อ๊ะ!"
เมื่อจุดอ่อนไหวถูกรุกล้ำก็ทำให้เธอสะดุ้งและรีบถดตัวหนี ผมเลยจับล็อกขาเรียวเอาไว้และจัดการให้ขาสองข้างพาดบ่าก่อนจะกดริมฝีปากไปยังกลีบดอกไม้และปาดไล้เรียวลิ้นเรียกน้ำหวานให้ไหลหลั่งออกมา
"อื้อ...พะ...พอแล้วอ๊า เต...อึก อ๊า!"
เมลบีกรีดร้องเมื่อผมเร่งจังหวะปลายลิ้นที่จุดอ่อนไหว ขณะที่มือก็จิกเกร็งไปตามแขนของผมและผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ยี่ไปหมด พลันเมื่อเสียงหวานร้องครางก็ยิ่งทำให้ผมเร่งจังหวะเพื่อส่งเธอให้ถึงฝั่งฝันด้วยลิ้นของผมเป็นอันดับแรก
"อึก...เต อ๊า!!!"
ร่างบางเกร็งกระตุกและปล่อยน้ำหวานเหนียวข้นออกมาเมื่อเสร็จสม ลมหายใจหอบเหนื่อยดังขึ้นแทนที่ก่อนที่ใบหน้าหวานจะซบอิงกับหมอนนุ่มทำให้ผมหยัดกายขึ้นและจูบซับที่เรือนผมนุ่มอย่างนึกปลอบประโลม
"รู้สึกดีไหมเมล"
"อื้อ"
เมลบีพยักหน้ารับและหันหน้ามองผมด้วยแววตาฉ่ำปรือ ผมเลยจับร่างบางให้นอนราบและเคลื่อนตัวไปอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของเธอก่อนจะกดจ่อแก่นกายที่ปากทางรัก
เมื่อจะเริ่มต้นบทรักผมเองก็ไม่ลืมที่จะหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่ ผมใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีในการจัดการกับแก่นกายของตัวเองหลังจากนั้นก็กลับมาสนใจกับสิ่งสวยงามตรงหน้าต่อ
ผมสัมผัสเบา ๆ ที่กลีบกุหลาบสีหวานก่อนจะดันความใหญ่โตไปที่ปากทางรักและโน้มตัวลงกดริมฝีปากดูดดึงเพื่อให้เธอผ่อนคลายกับความเจ็บปวดบริเวณกลางกาย
"อื้อ!" เสียงเล็กร้องขึ้นพร้อมด้วยมือที่จิกเกร็งกับแขนแกร่งทั้งสองข้างยามที่ผมดันแก่นกายเข้าไปในร่างกายของเธอ
"ผ่อนคลายนะเมล เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว" ผมเอ่ยบอกอย่างอ่อนโยน หวังให้คนใต้ร่างผ่อนคลายมากขึ้น
ผมขยับเอวเล็กน้อยเพื่อกดกลางกายให้เข้าไปในตัวเธอจนสุด ก่อนจะค่อย ๆ สอบสะโพกช้า ๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองปวดหนึบทรมานมากเกินไป ความคับแน่นตอดรัดทำให้ผมแทบคลั่ง รวมไปถึงร่างกายขาวเนียนที่ยั่วเย้าทำให้ผมอดใจไม่ไหวอยากจะตอกตรึงซ้ำ ๆ แต่ก็ต้องหักห้าม
"อ่า...เต อึก...!"
"เตจะทำเบา ๆ เมลอย่าเกร็งนะ"
ริมฝีปากหนากดจูบอย่างอ่อนโยนหวังจะปลอบประโลมไม่ให้คนตัวเล็กต้องเจ็บปวด ผมจับเอวบางเอาไว้ก่อนจะขยับเคลื่อนสะโพกเพื่อตอกตรึงแก่นกายเข้าหาร่างนุ่มช้า ๆ ตามจังหวะ
ปึก!
ปึก!
ร่างบางสั่นคลอนตามแรงที่ส่ง เคล้าไปด้วยเสียงครางหวานที่คลอเบา ๆ เรียกความต้องการของผมให้เพิ่มมากขึ้นเท่าตัว
"อ๊ะ...อึก! ตะ...เต อื้อ!"
"ครับ ว่าไงครับ" น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยแนบชิดกับแก้มใสแดงซ่าน ยามที่เธอร้องเรียกชื่อของผมกลับยิ่งทำให้ผมเร่งจังหวะมากยิ่งขึ้นเท่าตัว
ปึก!
ปึก!
เมื่อทุกอย่างเริ่มเข้าทางก็ทำให้ผมออกแรงเคลื่อนอย่างหนักหน่วง เสียงครางหวานก็พร่ำร้องราวกับต้องการให้ผมตอกย้ำลงไปซ้ำ ๆ และผมเองก็ไม่สามารถหยุดยั้งการกระทำได้อีกต่อไปแล้ว
"อ่า...เมล เมลสวยมากเลย"
ไม่ว่าจะตอนนี้หรือว่าตอนไหนเธอก็สวยที่สุดสำหรับผมเสมอ...
ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้อยู่ในฐานะแฟนของผม ผมเองก็จะรักและดูแลเธอให้ดีที่สุด อยากถนอมและพร่ำรักเธอให้มาก แต่ผมคงต้องใจร้ายกับเธอเวลาอยู่บนเตียงเพราะผมไม่สามารถผละออกจากร่างกายหอมหวานของเธอได้เลย
ยิ่งได้สัมผัสก็ยิ่งทำให้ผมหลงใหลและมัวเมา อยากกัดกินและคลอเคลียกับเธอซ้ำ ๆ ถ้าหากเป็นไปได้ก็อยากตักตวงความรู้สึกนี้ให้อยู่ในใจของผมให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
ปึก!
ปึก!
"อ๊า! เต...อึก มะ...เมล เมลอ่า..."
วงแขนเล็กโอบรัดร่างกายของผมไว้แน่นเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน ผมเลยออกแรงกดย้ำและตอกตรึงอย่างหนักหน่วงเพื่อส่งเธอให้ถึงจุดหมาย ขณะที่ริมฝีปากก็ดูดดึงที่อกอวบพลางตวัดเกี่ยวไล้เลียจนเปียกชื้นไปทั่ว
"อ่า...เตก็จะเสร็จเหมือนกัน"
ผมกดเสียงต่ำและจับเอวบางไว้ให้มั่นเพื่อส่งแรงกระแทกกระทั้นไปยังร่างกายเล็ก
ปึก!
ปึก!
ร่างบางสั่นสะท้านเคลื่อนไหวไปตามแรงกระแทก พร้อมทั้งเสียงครางที่ดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้องยามที่เราสองคนใกล้จะเสร็จสมในบทรักเร่าร้อนของค่ำคืนนี้
จนกระทั่ง...
"อ๊า...!"
"อ่า...ฮึ่ม!"
คนใต้ร่างเกร็งกระตุกและจิกข่วนตามตัวของผมเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับไปเมื่อครู่ หลังจากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นความหอบเหนื่อยที่ดังขึ้นแทนที่เสียงครางหวาน ๆ จากกิจกรรมรักอันแสนหนักหน่วง
ผมทิ้งตัวลงและกดริมฝีปากจูบซับตามเรือนผมและขมับเล็กของแฟนสาวอย่างหวงแหน วงแขนแกร่งก็โอบรัดและดึงรั้งเธอเข้าหาตัว หวังจะให้ความอบอุ่นให้เธอพักพิงและหลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทราไปพร้อมกัน
"เต..."
"ครับ"
"เราเป็นแฟนกันแล้วจริง ๆ ใช่ไหม"
ประโยคนั้นทำเอาผมหัวเราะออกมาและเคลื่อนมือมายีผมนุ่ม ๆ ของเธออย่านึกมันเขี้ยว
ทำขนาดนี้ถ้าไม่ใช่แฟนแล้วจะเรียกว่าอะไรเนี่ย ผู้หญิงคนนี้ทำให้ผมแปลกใจได้เสมอจริง ๆ
"ใช่สิเมล เราเป็นแฟนกันแล้ว"
"ดีจัง เป็นแฟนกันสักทีเนอะ" ใบหน้าหวานซบอิงที่อกแกร่งพร้อมกับกระชับวงแขนกอดรัดผมไว้แน่น
เมื่อกี้เธอว่าไงนะ...?
เป็นแฟนกันสักที อย่างนั้นเหรอ...?
"เมลหมายความว่าไงเหรอ"
"ก็เมลรอเตขอเป็นแฟนมาตั้งแต่วันแรกที่ให้เบอร์ไปแล้วเนี่ย รู้เปล่าว่ารออยู่น่ะ"
"อ้าว! เตก็คิดว่าเมลอยากคุย ๆ กันให้แน่ใจก่อนน่ะสิ ถ้ารู้แบบนี้เตพาเข้าโรงแรมตั้งแต่วันแรกแล้ว!"
"เต!"
"เตเจ็บนะเมล งั้นคืนนี้ไม่ต้องนอนเลย เตจะลงโทษ!"
มือเล็กฟาดที่แขนของผมอย่างแรงจนผมต้องรวบข้อมือของเธอเอาไว้และกดริมฝีปากลงไปทาบทับแทนการลงโทษ
หมับ!
"อะไรของเต...ว้าย!!!"
"โดนแน่เมล!"
- ผู้เขียน
