@เช้าวันจันทร์
"น่าจะไม่มีอะไรแล้วนะ" ลินินพึมพำออกมาเบาๆมือเรียวหิ้วกระเป๋าใส่เสื้อผ้าใบเล็กไว้ในมือ มันเป็นกระเป๋าใบเล็กๆที่ไม่ได้มีอะไรมากนอกจากชุดอยู่บ้าน ชุดนอน เอกสารประจำตัวเธอและครีมบำรุงผิวเล็กๆน้อยๆ
ส่วนชุดทำงานไม่มีเลยไม่ใช่ว่าไม่มีในตู้เสื้อผ้าเลย เพียงแต่สิงหราชบังคับไม่ให้เธอเอาไป เพราะเขาบอกว่ามีแต่เก่าๆโทรมๆ
ถึงมีแต่เก่าๆโทรมๆแล้วยังไงก็ในเมื่อเธอก็มีอยู่แค่นี้ สุดท้ายเธอก็ต้องแอบเอาใส่กระเป๋าไปสองสามชุด
"เฮ้อ...ไม่อยากไปเลย" ลินินถอนหายใจออกมาหนักๆด้วยความหนักใจ ก่อนที่จะพึมพำเบาๆออกมาอีกครั้ง เธอไม่ได้อยากไปทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาของสิงหราชสักนิด
แต่จะมางอแงตอนนี้ก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว มือเรียวเปิดประตูออกจากห้องด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง ก่อนที่จะต้องพ่นลมหายใจออกมาหนักๆอีกครั้ง เมื่อเจอกับสาลี่ที่ยืนกอดอกดักรอเธออยู่หน้าห้อง
"ดูเหมือนฉันจะประมาทคู่แข่งอย่างเธอมากเกิ
