ลักหลับ NC++
3816 คำ
"เมื่อไหร่เธอจะเลิกอ่อยเพื่อนฉัน?" อคินถามเมลดาอย่างหัวเสีย
"ฉันไม่ได้อ่อยนะ เขามาคุยกับฉันเอง" เมลดาพยายามแกะมือที่ถูกคนตัวสูงกำเอาไว้แน่น
"อ้อ...จะบอกว่าตัวเองสวยจนใครๆก็สนใจไปหมดงั้นสิ"
"โอ้ย...เจ็บนะ...ฟังไม่รู้เรื่องหรอก็บอกว่าไม่ได้อ่อย"
"ไม่เชื่อ!"
"อือ...ฉันอ่อย...พอใจหรือยัง...ชวนทะเราะอยู่ได้" เมลดาสะบัดมือออกจากพันธนาการของคนตัวสูงอย่างหัวร้อนแล้วเดินไปที่ลานจอดรถทันที
"หนูเมล จะกลับเเล้วหรอจ๊ะ" ทิพวรรณถามเมลดาที่กำลังรีบร้อนมุ่งหน้าไปยังลานจอดรถ
"เอ่อ...ค่ะคุณแม่ พอดีเมลนัดเพื่อนไว้น่ะค่ะ" เธอยิ้มบางๆให้ก่อนจะยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
"จ่ะกลับกันดีๆนะลูก ตาคินดูแลน้องดีๆล่ะอย่าพาน้องไปเถลไถลที่ไหนนะ"
"กลับดีแน่ครับแม่ ไม่ให้ไปเถลไถลที่ไหนแน่นอนครับ" เขาตอบคนเป็นแม่ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถอย่างหงุดหงิดใจที่ถูกเมลดาต่อล้อต่อเถียงเขาเเถมยังดูไม่สนใจคำพูดของเขาอีก หึ่ย!
บรึ่นนนนน!
รถสปอร์ตคนหรูเคลื่อนตัวออกมานอกคฤหาสน์หลังงามด้วยความเร็วจนคนร่างเล็กตกใจ เพราะไม่ชอบความเร็วที่มันเเรงทะลุนรกแบบนี้
"ขับเบาๆไม่ได้หรือไง จะรีบไปไหน?"
"รีบไปจัดการกับเธอไง คนแบบเธอต้องเจอคนแบบฉันถึงจะสมน้ำสมเนื้อกัน"
"จะให้พูดอีกกี่ครั้งว่าฉันไม่ได้อ่อย ถึงจะเชื่อ!"
"..."อคินไม่ตอบแต่กลับยิ่งเหยียบคันเร่งให้เร็วกว่าเดิม จนคนตัวเล็กรู้สึกกลัว แต่เพราะปากเเข็งไม่ยอมพูดกับเขา จึงได้เเต่นั่งหลับตาตัวเเข็งทื่อ มือเล็กทั้งสองข้างกำไว้แน่น จนคนที่ขับรถอยู่สังเกตุเห็นว่าคนตัวเล็กกลัวจริงๆเลยผ่อนให้เบาลง
ภายในรถเงียบสะงัด ไม่มีใครเอ่ยบทสนทนาขึ้นเลย เหลือไว้เพียงเสียงแอร์รถยนต์ที่เปล่ารดผิวกายทั้งคู่ให้รู้สึกหนาว เพียงไม่นานนักทั้งคู่ก็มาถึงคอนโดของเมลดา
เมลดาไม่พูดอะไรเมื่อถึงก็รีบลงจากรถของอคินโดยไม่กล่าวลากันสักคำ ก็ใครจะไปอยากคุยกับคนที่เอาแต่ฟังเสียงของตัวเองแบบนั้นล่ะ อีกอย่างเธอไม่ได้ผิดอะไรเลยด้วยซ้ำ อยู่ๆก็มาโทษปาวๆว่าเธอไปอ่อยเพื่อนเขาซะนี่ มันใช่เรื่องที่ไหน
เมื่ออคินเห็นว่าร่างเล็กนั้นโกรธที่เขาไม่ฟังเธอเลย ก็ต้องกลับมาครุ่นคิดกับตัวเองอีกครั้ง ว่านี่เขาเองหรือเปล่าที่เป็นคนงี่เง่า
@ไอริสตาร์ คลับ
สถานที่เดิมๆกลิ่นอายเดิมๆ ที่เธอคุ้นเคยเพราะพักหลังๆจากที่เคยรวมตัวกันทุกวันศุกร์กลับต้องมาเจอกันเเทบทุกวัน ก็มีเเต่เรื่องให้เครียดนี่นา เเล้วนี่อะไรแทนที่เธอจะได้แต่งตัวสวยๆก็ทำไม่ได้เพราะไม่ว่าจะแผ่นหลังขาวเนียนของเธอก็ถูกประทับรอยแดงเต็มไปทั่วทั้งหลัง ส่วนขาก็ใส่สั้นไม่ได้เพราะนั่นก็ถูกประทับตั้งแต่โคนขาไปจนถึงหน้าขาเลย เซ็งจริงๆ นี่ชีวิตเธอจะต้องเจอเรื่องงี่เง่าแบบนี้ไปอีกนานเเค่ไหน ตั้งเเต่มีอคินเข้ามา ชีวิตเธอไม่เคยสงบสุขอีกเลย เธอได้เเต่คิดกับตัวเอง
ร่างบางในชุดเรียบร้อยแต่กลับใส่เเล้วดูเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก เมลดาใส่เสื้อคอเต่าสีดำเเขนกุดที่รัดรูปจนเห็นรูปร่างสวยงามชวนมอง เข้ากันกับกระโปรงหนังสีน้ำตาลเงาที่ยาวพอดีเข่า ผมดัดลอยสีน้ำตาลเข้มยาวสยายมาถึงกลางหลัง ถึงแม้วันนี้เธอจะไม่ได้โชว์หลังโชว์อก หรือนุ้งสั้นๆอย่างที่เคยใส่ ก็ยังมีสายตาของหนุ่มๆที่คอยจับจ้องมาที่เธอไม่วางตาเหมือนเช่นทุกครั้ง
"เมล...ทำไมวันนี้เเกแต่งตัวเรียบร้อยจัง จะไปสมัครงานหรอแก" วิสกี้เอ่ยทักเพื่อนสนิท ที่แต่งตัวเรียบร้อยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"อยากเปลี่ยนแนวน่ะ นุ้งสั้นบ่อยเเล้ว" จะให้บอกความจริงได้ยังไงล่ะ น่าอายจะตายไป เธอคิด
"แต่ฉันว่าเมลมันแต่งแบบนี้ก็เซ็กซี่ไปอีกเเบบนะ น่าค้นหาดีออก" ไอริสชมเพื่อนรัก และดูเหมือนว่าชุดนี้จะถูกใจใครบางคนที่นั่งอยู่อีกโซนนึงอย่างพออกพอใจจนเผลอกระตุกยิ้มออกมา
"เเล้วยัยอันอันล่ะ" เมลดาถามหาเพื่อนอีกคนเพราะปกติเห็นมาก่อนเธอ แต่วันนี้กลับยังไม่มา
"เดี๋ยวก็มา เห็นบอกว่าวันนี้มากับรุ่นพี่"
"ฮัลโหลเพื่อนๆ นินทาฉันอยู่หรือเปล่า?"ยังพูดไม่ทันขาดคำ เจ้าตัวก็โผล่มาพร้อมกับผู้ชายร่างสูง ผิวขาว หน้าตาดูดี ดูสะอาด แต่งตัวเรียบร้อยแล้วดูเหมือนว่าจะสุภาพด้วย "เอ่อ...นี่พี่หมอเฟิร์สรุ่นพี่ฉันเอง" อัญรินทร์แนะนำชายร่างสูงให้รู้จักกับเพื่อนๆ
"โหอีอัน เดี๋ยวนี้รู้จักกับหมอเลยหรอ ไม่เบานะยะ" วิสกี้เเซว "ว่าแต่พี่เฟิร์สมีแฟนหรือยังคะ ถ้ายังกี้โสดนะคะ" วิสกี้เเนะนำตัวเองพร้อมส่งสายตาปิ้งๆให้คุณหมอ ส่วนหมอเฟิร์สก็เอาแต่ยิ้มเขิน
เพราะถูกเเซวจนหน้าแดงก่ำ
"โสดครับ" คุณหมอยิ้มหวาน
"พี่หมอนี่วิสกี้ นี่ไอริส เเละนี่เมล เพื่อนอันเองค่ะ...เอ่อ...เพื่อนจะตามมาอีกใช่ไหมคะ มากี่คนอันจะได้สำรองที่นั่งเผื่อ"
"เอ่อ...น่าจะมาอีก2คนครับ..."หมอเฟิร์สตอบพร้อมกับปรายสายตาไปมองไอริสที่เอาแต่นั่งกดโทรศัพท์ไม่สนใจใคร ส่วนอีกคนก็นั่งกระดกเหล้าอย่างเอาเป็นเอาตายประหนึ่งว่าพรุ่งนี้จะไม่ได้กินมันลงไปอีกเเล้ว
"เชิญนั่งค่ะพี่หมอ" เมลดาผายมือเชิญผู้มาใหม่ให้นั่งลง แล้วหันมาดื่มต่อ
"เอ้าๆ เมล แกไปหิวกระหายมาจากไหนวะนั่น สงสารตับบ้าง" ไอริสที่เพิ่งเงยหน้ามาจากโทรศัพท์ปรามเพื่อน
"เครียด ช่วงนี้มีแต่เรื่อง ขอหน่อยนะ" เมลดาไม่ฟังยกน้ำสีเหลืองอำพันซดทีเดียวหมดแก้ว
"ตามสบายเลยค่ะพี่ อยากได้อะไรเพิ่มสั่งกับพนักงานได้เลยนะคะ เดี๋ยววันนี้ไอเลี้ยงเอง" ไอริสหันไปบอกกับผู้มาใหม่อย่างเป็นมิตร ส่วนหมอเฟิร์สนั้นก็ยังคงมองไอริสอยู่ไม่พัก
"ขอบคุณครับน้องไอริส" หมอกล่าว ก่อนจะหันไปกระซิบกับอัญรินทร์ "คนนั้นมีแฟนหรือยัง"
"ยัง...ยัยนี่ไม่ค่อยสนใจผู้ชายสักเท่าไหร่ พี่หมอสนใจหรอคะ" อัญรินทร์ถามพร้อมกับทำหน้าจับผิด
"อื้อ...น่ารักดี" หมอเฟิร์สตอบเขินๆ
"แล้ว เพื่อนพี่เมื่อไหร่จะมา"
"เดี๋ยวก็มาเเล้ว นั่นไงเดี๋ยวพี่ไปเรียกมันก่อนนะ" เฟิร์สลุกพรวดไปตามเพื่อนๆอีก2คน
"แหม ไอ้เฟิร์ส มาก่อนเลยนะมึง" ชายหน้าตี๋นามว่าฟินซ์กล่าวทักเพื่อน
"เออ แล้วไหนบอกจะมาพร้อมพวกกูวะ" หนุ่มหน้าหวานอย่างคิวถาม
"อยากรีบมาเจอสาวๆก่อนพวกมึงไง เดี๋ยวไม่ทันพวกมึงอีก" เฟิร์สตอบเพื่อน
"เจอเเล้วเป็นไง มีคนสวยๆบ้างป้ะ มึงถูกใจคนไหนบอกกูหน่อยนะจะได้ไม่เล่นคนเดียวกัน" ฟินซ์ถาม
"เออใช่" คิวเสริม
"ไอริส ส่วนที่เหลือไม่รู้แต่น้องอันอันรุ่นน้องกูก็น่ารักนะ"
คุยกันนานสองนาน ทั้ง2หนุ่มก็พากันเดินไปนั่งที่โต๊ะซุปเปอร์วีไอพีของร้านที่จองไว้โดยมีสาวๆทั้ง4คนนั่งกันอยู่ พอมาถึงสายตายของฟินซ์กลับไปสะดุดตาที่เมลดาที่นั่งซดเหล้าอย่างกับน้ำเปล่า
คนมาใหม่แนะนำตัวให้สาวๆได้รู้จักก่อนจะนั่งลงตรงที่ว่างที่เหลืออยู่ โดยแน่นอนว่าหนุ่มตี๋แบบฟินซ์เลือกที่จะนั่งข้างๆเมลดา ส่วนคิวนั่งข้างๆ
วิสกี้สาวสวยสุดเซ็กซี่ที่แต่งตัวล่อโจรล่อจะเข้
อัญรินทร์หุบยิ้มทันทีเพราะไม่มีใครนั่งข้างๆตนเลย อะไรกัน นี่ฉันไม่ได้ผู้คนเดียวเลยหรอเนี่ย เธอบ่นอุบอิบในใจ
"ชนแก้วหน่อยครับน้องเมล" เมลดาเงยหน้าขึ้นมองคนข้างๆที่ไม่รู้ว่ามานั่งตอนไหน เพราะเจ้าตัวตอนนี้ก็เริ่มเมาได้ที่เเล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยกแก้วมาชนเเล้วกระดกเข้าปากไปทันที ฟินซ์เห็นดังนั้นก็ขยับร่างสูงนั้นเข้าไปใกล้ๆเมลดามากขึ้น ในใจคิดไว้เเล้วว่ายังไงคืนนี้ก็ต้องได้คนนี้กลับไปด้วยแน่ๆ
"แหม พี่ฟินซ์ นั่งไม่ห่างเมลเลยนะ" อัญรินทร์เเซวรุ่นพี่หนุ่มหน้าตี๋ แต่ในใจลึกๆแล้วก็อยากจะให้เพื่อนพลาดท่าเสียตัวให้กับชายหนุ่มคนนี้ อัญรินทร์รอบมองอคินไปยังโต๊ะวีไอพีที่อยู่ห่างจากที่เธอนั่งไม่ไกลแล้วก็ต้องแสยะยิ้มออกมา เพราะตอนนี้เจ้าตัวขมวดคิ้วจนเป็นปมเเล้ว คงอยากจะเข้ามาลากคอรุ่นพี่ที่ชื่อฟินซ์เป็นแน่ เธอมั่นใจ
อึก อื้อ
เมลดารู้สึกมึนหัว พะอืดพะอม หนักอึ้งไปที่หัว จึงรีบวางแก้วลงเเล้วรุกพรวดขึ้นเเล้วรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที อัญรินทร์เห็นดังนั้นก็รีบส่งสัญญาณให้ฟินซ์รีบตามไปดูเเล
"ถ้าเป็นไปได้ ลากกลับบ้านไปเลยยิ่งดี" ฟินซ์พยักหน้าตอบรับเเล้วขยิบตาให้อัญรินทร์อย่างพอใจ
หลังจากที่ร่างบางทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก็ล้างปากล้างหน้าเพื่อให้อาการดีขึ้น แต่นี่ก็คงจะช่วยให้มันรู้สึกดีขึ้นแค่นิดหน่อย ใบหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปเยอะจนเกินไป มันทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้าสวยหวานนั้น เธอเริ่มรู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก ปกติเธอจะคอแข็งมากๆ สงสัยเธอน่าจะกินเข้าไปเยอะกว่าทุกครั้งบวกกับดื่มถี่ๆเลยทำให้มีอาการแบบนี้กับเธอ ไม่นานนักร่างบางก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
พลั๊ก ตุ๊บ พรึ่บ
"ว๊าย.." ร่างบางที่เดินออกมาไม่ทันมอง ชนเข้ากับร่างสูงของใครบางคนอย่างจังจนเธอเซถลาล้ม แต่กลับถูกขว้าเอวบางเอาไว้จนหน้าของเธอไปกระแทกที่แผงอกกำยำของคนตรงหน้า
"เกือบล้มเเล้ว น้องเมลเมาแล้วนะครับเนี้ย" ฟินซ์นั่นเองที่คว้าร่างเธอเอาไว้
"เอ่อ...พี่ฟินซ์?"
"ครับ...ไปนั่งสูดอากาศข้างนอกก่อนไหม จะได้ดีขึ้น" ชายหนุ่มเสนอคนร่างเล็กที่ยังเอาหน้าซุกอยู่ที่แผงออกของตนเพราะหัวเริ่มหนักจนต้องหาที่พิง
"ไม่เป็นไร เมลไหว เมลอยากดื่มอีก" เธอตอบเสียงยานคราง
"พอแล้วครับ เมามากเเล้วน้า" เสียงนุ่มทุ้มสุภาพแต่เเฝงไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายที่จ้องจะเคลมคนตัวเล็กทุกครั้งที่มีโอกาศ
"..." เมลดาไม่ตอบแต่พยักหน้างึกๆ จนฟินซ์ค่อยๆพยุงเธอให้ออกไปทางหน้าคลับ
อีกด้านของอคิน...
อคินนั่งจ้องมองเมลดาที่มีชายหนุ่มแปลกหน้าอย่างไม่วางตา มือหนากำแน่นอย่างโกรธจัด เเต่จะให้ลุกไปกระชากร่างของไอ้หนุ่มนั่นมาต่อยมันก็คงจะไร้เหตุผล แค่ตอนนี้เขาก็ดูแย่ในสายตาของเมลดาจะเเย่เเล้ว ยิ่งทำอะไรแบบนั้นคนตัวเล็กนั่นจะต้องโมโหเขาเป็นแน่ เขาตัดสินใจลุกไปสูบบุหรี่ด้านหลังร้านเพื่อคลายความเครียด พอรู้สึกดีขึ้นก็กลับมานั่งที่ตัวเองเเล้วยกแก้วที่มีน้ำสีเหลืองอำพันกระดกอย่างใจร้อน สายตาคมกวาดมองไปยังโต๊ะเดิมอีกครั้งแต่ครั้งนี้กลับไม่มีร่างของเมลดาอยู่เเล้ว แถมไอ้หนุ่มนั่นก็หายไปด้วย อะไรกันเนี้ย เขาพลาดเเค่แปบเดียวเอง เผลอไม่ได้
"แกเป็นอะไรของเเกวะ คิน" จัสตินกล่าวถามเพื่อนที่ทำท่าทางแปลก ร้อนรนพิกล
"เดี๋ยวฉันมา"
อคินเดินกึ่งวิ่งไปหาเมลดา ทั้งห้องน้ำ หลังร้าน มองจนทั่วก็ไม่เจอ จนเดินมาทางหน้าร้านเห็นร่างสูงโอบเอวหญิงสาวที่คุ้นเคยออกไปไวไวก็รีบสาวเท้าตามไปอย่างร้อนใจ
หมับ ขวับ ผั๊วะ!
อคินไม่รอช้า ขว้าไหล่หนาของฟินซ์ให้หันมาประจันหน้ากับเขา ก่อนจะกระแทกหมัดไปที่ใบหน้าขาวตี๋ของฟินซ์อย่างเดือดดาน ร่างบางลงไปกองกับพื้นตัวอ่อนปวกเปียก
"เฮ่ย...มึงเป็นใครวะ..." ฟินซ์หันมามองหน้าคนที่กระแทกหมัดเข้ามาใส่เขาอย่างหงุดหงิด
"มึงนั่นแหละเป็นใคร มึงจะพาเมียกูไปไหน" อคินถามคนตรงหน้าก่อนที่จะไปขว้าร่างบางให้ลุกขึ้น
"เมีย? ขี้โม้หรือเปล่าเราอ่า เท่าที่รู้น้องเมลไม่เห็นพูดอะไรสักคำ แถมยังอยากจะไปกับฉัน ผู้หญิงมีผัวที่ไหนจะไปกับผู้ชายคนอื่นวะ"
"ก็เพราะเขาไม่ได้อยากไปกับมึงไง แต่มึงหน้าด้านฉุดเขาไปเอง มึงไปเลยนะถ้าไม่อยากตาย" อคินชี้หน้าฟินซ์อีกครั้งก่อนจะอุ้มร่างบางที่เมาไม่มีสติไปยังรถของตนที่จอดอยู่ไม่ไกลมากนัก ทิ้งให้ฟินซ์ที่กำลังจะทำภาระกิจเสร็จสิ้นอย่างสมบรูณ์สบดออกมาอย่างหงุดหงิดที่ดันแผนล่ม
"โธ่เว้ย...อะไรวะ...เกือบจะได้เเล้วเชียว...อย่าให้กูเจอมึงอีกนะ กูจะซัดให้หมอบเลย..."
ฟินซ์ตึงตังเข้าไปในร้านอย่างอารมณ์เสีย
"เอ้าพี่ฟินซ์ เมลล่ะคะ" วิสกี้ถามหาเพื่อนที่เห็นว่าชายหนุ่มเดินตามออกไปหวังว่าเขาก็อาจจะเห็นเพื่อนของตน
"เอ่อ...แฟนมารับกลับบ้านไปแล้วครับ" แต่เจ้าหนุ่มก็ยังคงทำตัวสุภาพต่อหน้าสาวๆอยู่เพื่อไม่ให้จับพิรุธได้ อัญรินทร์เมื่อได้ยินดังนั้นก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที นี่นังนั่นจะดวงดีไปซะทุกครั้งเลยหรือไง
"อ้อ...คุณอคินแน่ๆเลย ขี้หวงเหมือนกันนะเนี้ย" ไอริสกล่าว
"น้องเมล มีแฟนแล้วหรอครับ อันอันไม่เห็นบอก" ฟินซ์ถามสาวบนโต๊ะแต่สาวตาจับจ้องไปที่อัญรินทร์อย่างคาดโทษ
อีกด้าน...
"เธอ...ดื่มเยอะอะไรขนาดนั้นเนี้ย...ไม่มีสติเลยหรอ...ถ้าฉันไม่ตามไปเนี้ยจะเป็นยังไง ขยันสร้างเรื่องจริงๆ" อคินบ่นตลอดทาง แต่ก็ไร้เสียงของคนข้างกายตอบกลับมา เพราะสาวเจ้าขี้เมาได้หลับไปแล้ว
รถคันหรูคู่ใจขับมาถึงคอนโดของอคินในเวลาต่อมา เขาใช้เเขนอันเเข็งแรงช้อนร่างบางให้ลอยละลิ่วตามเเรงของเขาไปยังเตียงนอนกว้างที่จัดเป็นระเบียบเรียบร้อย
"ขนาดแต่งตัวเรียบร้อย ยังเซ็กซี่เลย หึ่ย...ถ้าไม่ติดว่าเมานะฉันจับเธอกินเเล้ว!" อคินค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงของเมลดาออกอย่างเบามือ และค่อยๆถอดต่างหูของเธอออกทั้ง2ข้างเพราะกลัวว่าถ้านอนตะแคงคนตัวเล็กจะเจ็บเนื่องจากต่างหูรูปร่างประหลาดๆนั่นจะปักหลังหูของสาวร่างบาง
อะไรที่คิดว่านอนเเล้วรู้สึกไม่สบายอคินถอดออกให้หมดเลย
อุ๊วะ อึก แหวะ!
กำลังจะอ่อนโยนอยู่แล้วเชียวร่างบางก็ดึงตัวเขาให้เข้ามาใกล้เเถมยังอ้วกใส่เสื้อผ้าเขาอีก
"โอ้ย...ยัยขี้เมาเอ้ย" แต่ถึงอย่างนั้นเขากลับไม่โกรธเธอ แถมยังถอดเสื้อผ้าของเธอแล้วเช็ดทำความสะอาดให้อีกด้วย ก่อนที่จะไปจัดการทำความสะอาดตัวเองบ้าง ใช้เวลาไม่นานนัก
อคินก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอน เขาเดินมายังข้างเตียงแล้วก้มลงไปจุ๊ปหน้าผากของเมลดาอย่างเอ็นดู นี่เขา...จะไม่ทำอะไรเธอจริงๆหรอ?
อคินสะบัดความคิดบ้าๆนั่นออกไปจากหัวก่อนจะปิดไฟแล้วขึ้นไปนอนกอดคนตัวเล็ก แค่กอดเองหรอ เขาคิดในใจ บ้าหน่า เธอไม่มีสตินะไอ้คิน
อคินกอดเอวบางจากทางด้านหลังมาแนบชิดกับตัวเขา มือหนาค่อยๆลูบไปที่ท้องอันแบนราบของสาวร่างบางที่ไร้สติเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขาลูบวนไปมาเเล้วก็ค่อยๆเลื่อนขึ้นไปยังอกอวบที่มันเต็มไม้เต็มมืออย่างพอดิบพอดี ด้วยเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่เขาเปลี่ยนให้มันทำให้เขาล้วงมือเข้าไปง่ายขึ้น ลูบๆคลำๆอยู่สักพักก็รู้สึกว่าร่างบางนั้นแอ่นอกรับมือหนานั้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทำเอาร่างสูงที่หลับตาอยู่นั้นตาสว่างขึ้นมา หึ แบบนี้ก็เข้าทางเขาล่ะสิ อุตส่าห์ลองดูไม่คิดว่าจะฟลุ๊ค แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ค่อยๆทำไปอย่างเบามือเพราะกลัวว่าถ้ารุนแรงหรือจู่โจมไก่จะตื่นเอา
"อื้อ" ร่างบางครางออกมาเมื่อมือหนาค่อยๆเลื่อนลงไปหากลีบดอกไม้งามของเธอ สัมผัสเบาๆแต่เสียวสยิวไปทั้งตัว
อคินลูบไล้เบาๆไปตรงหว่างขาของเมลดา ลูบๆมาจนนิ้วเรียวจ่ออยู่ตรงกลีบดอกไม้ เขาใช้นิ้วไล้ขึ้นลงเป็นจังหวะอย่าเบามือ จากนั้นก็ค่อยๆเขี่ยบิกินี่ตัวจิ๋วให้หลุดออกไปอยู่ตรงขา ตอนนี้ไร้เกาะกำบังดอกไม้ของเธอเเล้ว เขาเขี่ยเม็ดเสียวอย่างหยอกเย้าเพิ่มความเสียวจนร่างบางแอ่นรับสัมผัสจากนิ้วเรียวยาวของเขาที่เขาไป2นิ้วในคราเดียวกัน
"อื้อ...อ๊ะ!" ร่างบางครางเบาๆในลำคอทั้งที่ยังไม่ตื่นขึ้นมา ตอนนี้เธอกำลังฝัน และคิดว่าในฝันเธอร่วมรักกับใครสักคนที่ถูกใจ เเต่ที่ถูกใจก็คงจะเป็นใครไม่ได้นอกจากอคิน
นิ้วเรียวยังคงชักเข้าออกเรื่อยๆเเละเริ่มเร็วขึ้น ไม่นานนักก็มีน้ำเหนียวๆล่อลื่นไหลออกมาจากช่องรักคับแคบนั่น อคินพลิกตัวขึ้นไปคร่อมร่างบางของเมลดาไว้ เขาจับขาเรียวไร้ไขมันส่วนเกินนั่นออกจากกัน ก่อนที่จะถอดกางเกงของตอนออกเเล้วจับเจ้าเอ็นที่มันผงาดพร้อมสู้รบกับร่องแคบนั่นเต็มทนเเล้ว มือหนาจับท่อนลำที่ใหญ่เท่าแขนถูไถตรงช่องแคบนั้นไปมา ร่างบางแอ่นสะโพกรับท่อนเอ็นนั้นอย่างเสียวกระสัน
ส่วบ!
"อ๊าย....เจ็บ...นี่...นาย!" ต้องโทษเธอที่ของเธอมันแคบเกินไปหรือโทษเขาที่ท่อนลำดันใหญ่เกินไปเลยทำให้เจ้าของร่างเล็กนั้นตื่น โธ่! อุตส่าห์จะลักหลับซะหน่อย ตื่นจนได้
"ค่อยอธิบายทีหลังนะ ตอนนี้ฉันทนไม่ไหว ร่างกายของฉันมันอยากระเบิดใส่เธอจะแย่แล้ว" อคินไม่รอช้ารีบโยกแก่นกายเบาๆเพื่อปลดปล่อยสิ่งที่มันปะทุอยู่ภายในให้มันออกมา ร่องนี่ก็แน่นชะมัดเลย มันตอดรัดไปทั่วทั้งลำจนเสียวซ่านไปหมด
"อื้อ....อ๊าส์..."
มือหนาไม่ปล่อยปล่าวเลื่อนมาขย้ำ2เต้าที่สั่นกระเพื่อมไปตามแรงกระแทกของเขา อคิน ก้มลงไปดูดดันยอดถันนั่นอย่างถูกใจ คนอกโตๆสวยๆก็มีมากมายแต่ทำไมเขาถึงได้มาจอดอยู่ที่เมลดาซะได้ ตั้งแต่ได้เธอมา เขาก็ไม่ไปมีอะไรกับคนอื่นอีกเลย ทุกอย่างที่เป็นเธอทำไมมันถึงน่าดึงดูดขนาดนี้ มันทำให้เขาอยากกลืนกินเธอไปทั่วทั้งร่างเลย
"โอ้ว...อื้อ...อื้ม...เสียวจัง" อคินอุทาน
"เร็วๆ...อ๊ะ...จะ...จะเสร็จแล้ว" ร่างบางกล่าวเร่งให้ร่างสูงเร่งจังหวะรัก เพราะตอนนี้เธอใกล้จะถึงฝั่งแล้ว แต่ได้ยังไงล่ะ เธอจะไปก่อนได้ยังไง รอเขาก่อนสิ อคินโยกเบาลงทำให้ร่างบางถึงกับขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิดที่ถูกคนร่างสูงขัดใจอีกเเล้ว อะไรกันแค่เรื่องเซ็กส์ก็ยังไม่ยอมให้เธอเลยหรอทั้งที่เธอก็ไม่เคยขัดอะไรเขาเลย จะว่าไม่ขัดก็คงจะไม่ได้ เเต่เป็นเพราะเธอขัดเขาไม่ได้เลยต่างหาก
"เสร็จพร้อมกัน" ร่างหนาก้มลงไปจูบริมฝีปากบางจนลิปสติกสีแดงอมชมพูเลอะไปทั่วปาก อคินค่อยๆสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากนุ่มๆเพื่อลิ้มรสหวานหอมแต่ปะปนกลิ่นแอลกอฮอล์ หวานๆขมๆนั่นอย่างจงใจ เมลดาเองก็ตอบรับสัมผัสจากคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างต้องการเขาเช่นกัน ถึงแม้ว่าจะเบลอๆ เมาๆ มึนๆไปบ้าง แต่รสสัมผัสมันฟินไม่น้อย มันทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก
อคินถอนจูบออกมาเเล้วใช้สันจมูกโด่งรั้นซุกไซร้ไปยังซอกคอขาวเพื่อสูดกลิ่นกายที่หอมเย้ายวนดึงดูดให้ยิ่งหลงไหลเข้าไปใหญ่
"อย่าประทับรอย..." เสียงเรียบๆแต่เชิงสั่งกล่าวออกมาจนคนร่างหนานั้นชะงัก เกือบลืมตัวไปเเล้ว วันนี้ตามใจสักครั้งก็แล้วกัน เขาหยุดขบซอกคอเเล้วใช้ลิ้นหนาไล้ไปเบาๆสร้างความเสียวให้สาวเจ้าอย่างประหลาดใจ ปากหยักงับเล็มใบหูอย่างตั้งใจจะยั่วคนตัวเล็ก "อ๊า...เสียว...ช่วยทำให้ฉันไปถึงฝั่งหน่อยได้ไหม" คนตัวเล็กกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นๆเสียวๆ ก็คงจะมีแค่ตอนที่เธอมีอารมณ์นี่เเหละที่ต้องการเขา เพราะเวลาปกติพยศจนเขาต้องกำหลาบให้อยู่หมัด
"ได้..." เอวสอบนั้นโยกเร็วขึ้น เเรงขึ้น และไม่นานทั้งคู่ก็ถึงฝั่งพร้อมกัน เมื่อเสร็จกิจกรรมใต้ร่มผ้ากันทั้งคู่ 2ร่างก็กอดรัดกันเเล้วเผลอหลับไปทั้งที่ร่างกายเปลือยเปล่ากันทั้งคู่
- ผู้เขียน
