"อืม..." วศินครางออกมาอย่างแผ่วเบา พร้อมกับใข้มือควานหาคนร่างเล็ก ที่เขานอนกอดเอาไว้ก่อนจะหลับไป แต่ข้างกายเขาตอนนี้มันมีแต่ความว่างเปล่า เขาดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที สายตาคมกวาดมองไปรอบๆ แต่ไม่เจอเธอแม้แต่เงา
"เหมียว อยู่ในห้องน้ำเหรอ?" เขาเดินไปเปิดประตูห้องน้ำ แต่ไม่เจอคนร่างเล็ก ใจของเขากระตุกวาบทันที เรารีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งลงมาจากบ้าน เขาตรงไปที่ครัวเผื่อคนตัวเล็กหิวแล้วลงมาหาอะไรกิน
แต่!มันว่างเปล่า ไม่เห็นคนร่างเล็กแม้แต่เงา เขารีบตามหาเธอรอบๆ แต่ไม่เจอ
'หรือเธอหนีเขาไปแล้ว แค่คิดเขาก็ปวดหัวใจแล้ว'
วศินรีบขึ้นไปดูกระเป๋าของเธอมันไม่มี เหลือเพียงเสื้อผ้าที่เขาฉีกเมื่อคืน เขามือสั่นขึ้นมาดื้อๆ เหมียวกำลังหนีเขาแน่นอน ทั้งที่สัญญากันเอาไว้แล้ว แต่เธอก็ไปจากเขา
เขารีบบึ่งรถออกมาจากที่นั่น ใจของเขามันร้อนรนไปหมด เขาไม่คิดว่าผู้หญิงที่เขาว่าเป็นของกินเล่น มีอิทธิพลกับหัวใจของเขาขนาดน
