แพ้เด็ก

ตอนที่ 13

รู้ไหมว่าเธอไม่ใช่แค่น่ารักนะแต่ยั่วเก่งมากด้วย เขาต้องพยายามขับรถโดยที่ไม่แวะไปที่ไหนก่อนจนมาถึงบ้านก็อุ้มคนตัวเล็กน้ำหนักน้อยตรงไปห้องนอนไม่คิดจะทำอะไรมากไปกว่าถอดรองเท้าออกแล้วห่มผ้าให้หลับสบาย

เขาไปอาบน้ำเรียบร้อยออกมายืนมองคนน่ารักทุกอิริยาบทขนาดตอนหลับยังไม่เว้น คืนนี้จะนอนที่ไหนดีละในเมื่อเตียงนี้ก็ยกให้เธอนอนไปแล้วครั้นจะนอนพื้นมันก็แข็งมากนะหรือจะไปนอนห้องรับแขกมันก็ยังไม่ได้ทำความสะอาดอีก

“ถ้าไม่รักไม่นอนพื้นหรอกนะรู้ไว้ด้วย” พื้นก็พื้นวะแข็งไปหน่อยแต่น่าจะทนไหวมั้ง

“เฮียนาย…หิวน้ำอะ” ตากลมโตมองเพดานด้วยความมึนงงก่อนจะลุกนั่งมองรอบๆสบตากับผู้ชายหน้าดุนั่งกอดอกอยู่พื้น

“ตื่นแล้วไปอาบน้ำเดี๋ยวเฮียไปเอาน้ำมาให้” มาทำหน้าตาน่ารักใส่แบบนี้ไม่ได้นะเว้ยเขินเป็นเหมือนกันนะ

เด็กน่ารักพยักหน้าเหมือนว่าเข้าใจแล้วลงจากเตียงเดินเซไปเซมาให้ต้องเป็นห่วงจนถึงห้องน้ำเขาถึงเดินลงไปเอาน้ำมาให้ดื่ม จะว่าไปตอนเมาก็น่ารักดีนะดูมีความเป็นเด็กในตัวสูงสดใสมากด้วย

“เพลงยืมชุดเฮียนายใส่นะ”

“อืม นี่น้ำ” ตายครับตาย! เพลงคิดจะฆ่าเขาด้วยเสื้อเชิ๊ตสีขาวตัวนี้แน่เลยดูสิทั้งน่ารักทั้งเซ็กซี่ผมยุ่งนิดๆด้วยแล้วสมองมันคิดถึงกิจกรรมเข้าจังหวะแล้วนะเว้ย!!

คนเมาเดินมาหาเขาช้าๆหยิบขวดน้ำจากมือไปดื่มแล้วยิ้มหวานจนตาหยี เธอแค่เมาถึงไม่ได้คิดอะไรแต่หัวใจที่มันเต้นแรงตอนนี้บอกได้ดีว่าหลงใหลในความน่ารักของเธอมากกว่าเดิมไปอีกแล้ว

หลงแล้วหลงอีก รักแล้วก็รักแบบไม่เผื่อใจ

“ไปนอนได้แล้วนะคืนนี้เฮียนอนที่พื้นนี่แหละ”

“นอนบนเตียงก็ได้ค่ะ กู๊ดไนท์นะ”

“ครับ” เธอเดินไปนอนบนเตียงหลับไปอย่างง่ายดายส่วนเขาไม่รู้เหมือนกันว่าจะข่มตานอนหลับยังไง

บนเตียงที่เรานอนด้วยกันเว้นระยะห่างมากพอสมควรเพราะกลัวใจตัวเองจะเผลอทำอะไรไม่ดีคนเมาได้ ความจริงเขาน่าจะพาเธอไปส่งคอนโดมากกว่าพามาบ้านตัวเองแบบนี้นะ ตอนนั้นไม่รู้ว่าคิดอะไรถึงทำแบบนั้นแต่ตอนนี้เหมือนกำลังทดสอบความอดทนของตัวเองอยู่

“เห้ย! เพลงทำไมทำกับเฮียแบบนี้เนี่ย!?” แม่คุณคนดีนอนตะแคงหันมาหาก่อนจะขยับตัวเข้ามากอดเหมือนว่าเขาเป็นหมอนข้างงั้นแหละ เขาต้องพยายามใจเย็นให้มากที่สุดแล้วข่มตาหลับให้ลง

“ฝันดีนะน้องเพลง” ตื่นมาเธอจะว่ายังไงก็ไม่รู้สิแต่ตอนนี้ใจไม่แข็งพอแล้ว

เขาขยับตัวให้เธอนอนซบอกแล้วกอดคนน่ารักแอบจูบหน้าผากอีกที รู้ได้เลยว่าคืนนี้จะต้องฝันดีมากในรอบหลายปีแน่นอน ในห้องนอนที่ไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้ามาหรือบนเตียงนี้ที่มีเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาพามานอนกอดแบบนี้เรียกว่าคนพิเศษได้ไหมนะ

ถึงไม่ได้เป็นอะไรกันแต่จูบมัดจำไปแล้ว!

เพลงไม่มีสิทธิ์เป็นของใครนอกจากเขา!

แสงแดดอ่อนๆในยามเช้าสาดส่องทะลุกระจกเข้ามาในห้องนอนขับไล่อากาศหนาวเย็นปลุกคนตัวเล็กให้ขยับตัวเข้าหาหมอนข้างแสนอุ่นที่กอดตลอดทั้งคืน

เปลือกตาขยับเปิดช้าๆมองภาพอย่างมึนเบลอกระชับกอดแน่นขึ้นก่อนจะเบิกตาโตอ้าปากค้างสดุ้งสุดตัวลุกนั่งหน้าร้อนผาวมองคนหลับสนิทก่อนมองตัวเองด้วยความตกใจ

ยังใส่เสื้อผ้าอยู่แสดงว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม?

ภาพเมื่อคืนหลั่งไหลเข้ามาช้าๆพร้อมกับอาการปวดหัวอีกเล็กน้อย ตากลมโตเหลือบมองคนหลับสนิทที่พลิกตัวมากอดเอวเธอไว้แน่นแถมยังซุกหน้าเข้าหาอีก

กอดขนาดนี้จะลงจากเตียงยังไงเนี่ย!

“เมื่อคืนฉันทำอะไรลงไปบ้างเนี่ย!?” ถึงแม้ว่าจะจำได้แต่มันก็แค่ลางๆนะ เธอไม่รู้ว่ามาที่นี่ได้ยังไงเพราะที่จำได้คืออาบน้ำแล้วก็นอนแค่นั้นเองส่วนกอดเฮียนายเนี่ยไม่รู้จริงๆว่าเกิดขึ้นตอนไหนแล้วทำไมเขามานอนกอดเธอแบบนี้

เธอค่อยๆแกะมือที่กอดเอวออกแต่เหมือนว่าจะไม่ทัน คนน่าดุยิ้มออกมาทั้งที่หลับตาแล้วขยับตัวมานอนตักเธอแทนที่จะปล่อยก็ดันมาจับมือเธอไปจูบเบาๆเหมือนที่เคยทำตอนเข้าโรงพยาบาล

“นึกว่าทิ้งเฮียไปแล้วซะอีก นอนต่อสิวันนี้ไปสายได้อนุญาต” ง่วงมากจนแทบลืมตาไม่ขึ้นแต่เป็นคนตื่นง่ายอยู่แล้วเพียงแค่เธอขยับตัวออกห่างมันก็รู้สึกทันที

เมื่อคืนกว่าจะข่มตาหลับได้ก็เกือบจะเช้าต้นเหตุก็เพราะคนน่ารักที่น่าจับมาเปลี่ยนนามสกุลยกตำแหน่งภรรยาให้มานอนกอดทั้งคืนนี่แหละ

“เอ่อ…เมื่อคืนเพลงมาที่นี่ได้ไง?” งงมากเลยปรกติแล้วนิสัยของเธอมักจะเผลอหลับในรถมากกว่าจะโทรให้ใครมารับนะ คนเดียวที่มักจะตามดูแลคือพี่ชายแล้วเฮียนายมาได้ไง

“เฮียขับรถพามาที่นี่ไง ต่อไปห้ามนอนในรถนะถ้าขับไม่ไหวโทรตามเลยเฮียเต็มใจรับส่ง” อาจจะไม่ได้ว่างไปเฝ้าทุกครั้งแต่เชื่อเถอะว่าถ้าเธอโทรตามเขาจะไปหาแน่นอนไม่ว่าเวลานั้นจะดึกขนาดไหนก็ตาม

“เพลงไปอาบน้ำดีกว่าค่ะเดี๋ยวจะกลับคอนโดไปเปลี่ยนชุด”

“อยู่กินข้าวเช้ากับเฮียก่อนนะ”

“แต่ว่าเพลงจะไปสายนะ”

“เฮียเป็นเจ้านายยังไม่เดือดร้อนเลย เฮียอนุญาตแล้วไงจะคิดมากอะไรห่ะ?” เขายังเนียนนอนตักเธอแล้วจับมือนุ่นมาจูบไม่หยุดโดยที่เพลงไม่ทันได้คิดอะไรเพราะมัวแต่พยายามนึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วกังวลเรื่องไปทำงานอยู่

“คนอื่นเขาจะว่าเพลงเอาสิ” ก็ไม่ต้องการให้ใครมาว่าเธอมีสิทธิ์เหนือคนอื่นลำพังแค่เฮียนายแสดงออกว่าให้เธอพิเศษกว่าใครแค่นี้คนอื่นก็คิดไปไกลแล้ว เธอไม่ใช่เด็กเส้นแต่คนอื่นคงจะมองแบบนั้นไปหมด

“ปล่อยมือเพลงได้ยังคะ?” เห็นไม่พูดนี่ก็เนียนเลยนะ

“มือนุ่นมากเลย ห้ามใครมาจับแบบนี้นะเฮียหวง” ยอมรับตรงๆว่าขี้หวงพอสมควรแต่ก็เป็นคนมีเหตุผลอยู่

“ใครจะกล้าละบอสใหญ่ประกาศตัวชัดเจนจนคนทั้งออฟฟิศเกร็งหมดเวลาออกมาคุยกับเพลง” ทุกคนที่มาติดต่องานต่างเกรงใจมากโดยเฉพาะผู้ชายที่ยิ้มแหย่ๆรีบคุยรีบกลับโต๊ะ

“ทำไงได้เฮียหวงนี่ เพลงเป็นของเฮียนะ” อ้อนครับอ้อนใจอ่อนสักทีเถอะ

“เพลงไม่พร้อมจะมีใครค่ะ”