ตอนที่ 1
1673 คำ
หลังจากทำงานหนักมาทั้งวันถึงเวลาคลายเครียดผ่านเหล้ากับเพื่อนและผู้หญิงที่นั่งข้างตัวในผับเพื่อนสนิท เพื่อนหลายคนทยอยมีแฟนกันไปหมดจะเหลือแค่บางคนที่ยังคงรักษาความโสดใช้วิถีเพลน์บอยไปเรื่อยแม้แต่ตัวเขาเองที่ยังไม่มีท่าทีว่าจะลงเอยกับใครแม้ว่าทางบ้านจะเร่งแล้วก็ตาม
“พวกมึงกูมีเรื่องจะบอกเว้ย”
“อะไรวะทำหน้าเหี้ยๆแบบนี้แม่งไม่น่าไว้ใจ”
“กู มี เมีย แล้ววว…” อิฐพูดช้าๆเน้นทุกคำก่อนจะยิ้มกว้างให้กับสีหน้าเหว่อของเพื่อนแล้วบางคนถึงกับสำลักเหล้าหน้าดำหน้าแดงกันเลยทีเดียวเชียว
“ตอแหลไอ้สัตว์!” หมอกส่ายหน้ากรอกตามองแล้วเทเหล้าใหม่ไม่อยากจะเชื่อเพื่อนเท่าไรนัก
“กูพูดจริงเนี่ยเดี๋ยวก็มาหาละ อย่าอิจฉาละที่กูได้เมียสวย” อิฐยกเหล้าดื่มอีกครั้งก่อนจะกดโทรศัพท์หาคนรักที่จะแวะมาหาพร้อมเพื่อนสนิทหรือพูดง่ายๆคือคืนนี้เมียจะมานอนด้วยเว้ย
“ไอ้นายอย่าเงียบดิวะน้ำหน้าอย่างมึงเดี๋ยวก็มีคนเอาเองแหละ” อิฐรักปลอบใจเพื่อนนิสัยเพลย์บอยอีกคน
“กูไม่อยากมีหรอกเมียน่ะแค่งานกูก็ประสาทจะแดกแล้ว” ใครจะไปอยากมีวะชีวิตโสดแบบนี้โคตรจะดีพวกมันน่ะไม่รู้หรอกว่าการไม่ผูกพันธิ์กับใครคือลาภอันประเสริฐ
“เหรอ…” หมอกลากเสียงยาวเบะปากมองบนกับความไม่เอาใครของเพื่อนรักส่วนเขากำลังจะหมั้นไม่ต้องเสียเวลาไปหาหรอกเพราะพ่อแม่จัดการให้หมดแล้ว
“เออดิ! ผู้หญิงมันก็เหมือนๆกันหมดแหละ”
“เห้ยถ้าเมียกูมาแล้วผู้หญิงของพวกมึงนะเว้ยไม่เกี่ยวกับกู”
“แค่นี้ทำเป็นกลัวเมียไอ้สัตว์!”
อรเดินมากับเพื่อนรักที่ขับรถมาส่งอีกเดี๋ยวก็คงจะกลับคอนโด คืนนี้จะเธอนอนค้างกับผัวหลังจากไปเที่ยวกับเพื่อนเกือบอาทิตย์ไหนจะทำงานจนแทบไม่มีเวลาแต่ถึงอย่างนั้นก็มีเวลาสำหรับปาร์ตี้เสมอจนมีคนน้อยใจ
คืนนี้ต้องง้อผัวด้วยท่ายากแล้วละ!
“พี่อิฐเป็นเจ้าของที่นี่เหรอ?”
“อืม เจอกันก็ที่นี่แหละเพลง”
“ดื่มได้แค่นิดเดียวนะต้องรีบกลับพรุ่งนี้ทำงาน”
“อืม แต่ถ้าไม่ไหวบอกนะนอนด้วยกัน”
“ไหวน่า พรุ่งนี้ประชุมแผนการตลาดไตรมาสต่อไปน่ะต้องจริงจังละไม่งั้นโดนพี่เธียรด่าแน่”
“กูก็ไปป่ะ กูเป็นพรีเซ็นเตอร์นี่” เพื่อนรักเปิดแบรนด์เครื่องสำอางและเสื้อผ้าซึ่งเอาคนใกล้ตัวอย่างเธอมาเป็นพรีเซ็นเตอร์เซ็นสัญญาสามปีเต็มแต่ความจริงน่ะเพื่อนก็เป็นพรีเซ็นเตอร์เองน่าจะดีกว่าเพราะรูปร่างดีหน้าตาน่ารักมากแถมมีลักยิ้มด้วยนะติดตรงที่ตัวเล็กกว่าเธอนิดหน่อยเอง
อรเดินไปแจ้งการ์ดที่ดูแลความปลอดภัยตามที่คนรักบอกเพราะดื่มให้ห้องส่วนตัวชั้นบนโน้น พนักงานที่นี่บางคนรู้จักเธอนะเพราะว่ามาบ่อยแต่ไม่เคยพาเพื่อนมาด้วยสักครั้ง
“ที่รัก…เอ่อ…ขอโทษค่ะไม่คิดว่าจะมีแขก”
“เห้ยไม่เป็นไรเลยนี่เพื่อนสนิทพี่เอง ไอ้เหี้ยนี่ชื่อเฮียหมอกกับเฮียนายรู้จักไว้นะที่รัก”
“อ่อ…ค่ะ” อรยกมือไหว้ทักทายตามมารยาทแล้วเดินไปนั่งข้างคนรักส่วนเพื่อนก็นั่งใกล้ๆเธอติดกับเพื่อนของคนรักอีกคน ผู้หญิงที่อยู่ก่อนหน้านี้ก็เดินออกไปอย่างมีมารยาทหรือเพราะสายตาดุของใครบางคนก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
นายยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มกลบเกลื่อนแววตาที่จ้องมองผู้หญิงตรงหน้าพร้อมกับกระซิบบอกผู้หญิงข้างตัวให้ออกไป
คนอะไรตัวเล็กน่าจะอุ้มง่ายตากลมโตผิวสวยขนาดในห้องนี้มีเพียงแสงสลัวยังเห็นได้ชัดเจนเลยงานดีมาก
“ชื่ออะไรครับ?” เมียเพื่อนว่าสวยนะยังสู้คนนี้ไม่ได้เลย
“เอ่อ…นี่เพื่อนอรเองชื่อเพลงค่ะ ลืมแนะนำไปได้ไงเนี่ย!”
“น้องเพลงเหรอ” นายพรึ่มพร่ำเบาๆยิ้มอ่อนพยายามไม่แสดงออกให้ใครเห็นว่าตอนนี้คิดอะไรอยู่
ดูสิคนอะไรน่ารักขนาดนี้นะอยากได้มานอนกอดจังดูท่าว่าตัวคงจะหอมมากแน่เลยแล้วมีเจ้าของรึยังวะสวยขนาดนี้คงจะไม่เหลือมาถึงเขาหรอกมั้งแต่ก็อยากได้อยากเอานี่หว่า งอแงอยากมีเมียจะมีคนว่าปัญญาอ่อนไหม ถ้าจะบอกว่าตกหลุมรักเพียงแค่สบตาจะเชื่อไหมห่ะ
เชี้ย!! ยิ้มโคตรน่ารัก
“มองหน้าเพลงมีอะไรรึเปล่าคะ?”
“เปล่าครับแค่สงสัยว่าสวยขนาดนี้แฟนไม่หวงเหรอ?” ถ้าเป็นเมียเขานะจะไม่ให้ออกไปไหนเลยสวยเกินไปเดี๋ยวคนมาแย่งแต่แม่งเสียงหวานฉิบหาย
“ถ้ามีก็ดีสิคะ เฮียนายละแฟนไปไหนแล้ว?” ตอนเข้ามายังมีผู้หญิงนั่งข้างตัวอยู่นะแต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
“แฟนอะไรห่ะ เฮียไม่มีใครเอาหรอก!”
“งั้นเราก็พวกเดียวกันสินะ”
“อะไร?”
“ก็…พวกไม่มีใครเอาไง” ความจริงแค่ไม่พร้อมจะมีความรักยังสนุกกับงานและคิดว่าสามารถมีความสุขกับการอยู่คนเดียว สมมุติว่าวันหนึ่งจะมีคนเข้ามาในชีวิตก็ต้องมั่นใจว่าทำให้มีรอยยิ้มได้มากขึ้นกว่าการเสียน้ำตา
ถ้าไม่มีใครเอางั้นเขาเอาได้ไหมอยากได้ฉิบหาย ดูยิ้มสิคิดว่านั่งอยู่ตรงนี้เป็นพระอิฐพระปูนไงวะถึงจะทนไหว ไอ้เหี้ยหัวใจจะวายตายเพราะความน่ารักแล้วนะเว้ย! อาการที่แสดงออกไม่รู้ว่ามากขนาดไหนแต่เห็นเพื่อนยิ้มเยาะเย้ยใส่เหมือนจะตอกย้ำว่ายังไงเขาไม่รอดแน่
ใครมันจะคิดละว่าจะรักใครง่ายๆแบบนี้วะ!
เวลาผ่านไปเร็วเสมอเพราะคนน่ารักกำลังจะกลับทั้งที่ดื่มไปแค่สองแก้วเท่านั้นเอง เธอเดินออกไปแน่นอนว่าเขาลุกตามไปทันทีไม่ปล่อยให้โอกาสอันน้อยนิดหลุดลอยไปหรอก
“น้องเพลงกลับไงครับให้เฮียไปส่งนะ” ตอบเลยสิว่าตกลงรับรองว่าจะส่งถึงบ้านบอกฝันดีก่อนนอนแล้วไปเจอกันในฝันอีกครั้งหนึ่งต่อ
“เพลงขับรถมาเองเฮียนายไม่ต้องเป็นห่วงนะ” คงจะถามเป็นมารยาทหรือไม่ก็พี่อิฐใช้ให้มาส่งแน่เลย
“แต่น้องเมานะขับรถดึกๆมันอันตราย” ถึงไม่เมาก็บังคับให้เมาแหละนาทีนี้คนมันอยากจะไปส่งนี่หว่าทำไงได้
“เพลงปรกติดีค่ะ ขอตัวนะ” แค่ไม่สองแก้วไม่ทำให้เมาหรอกน่าเฮียนายนี่ก็เกินเวอร์ไป
เธอยิ้มกว้างให้อย่างเป็นมิตรกำลังจะเดินไปที่รถแต่เขากลับคว้าข้อมือรั้งให้อยู่ก่อนมองหน้าเหมือนมีเรื่องคาใจงั้นแหละ
“เราจะได้เจอกันอีกไหมครับ?” คำถามง่ายๆที่โคตรลุ้นคำตอบเลยเพราะไม่อยากจะพลาดโอกาสนี้ไป
“ไม่แน่ใจค่ะ เฮียนายมีอะไรรึเปล่าถามเพลงได้เลยนะถ้าตอบได้ก็จะตอบ” ทำหน้าเหมือนคนมีปัญหาจนดูดุมากเพราะความจริงหน้าเขาดุอยู่แล้วถ้าไม่ยิ้มคงเหมือนคนพร้อมบวกเลย
“คืออากาศมันเย็นนี่เสื้อเฮียใส่ไปแล้วค่อยเอามาคืนนะ เฮียเป็นห่วงกลัวไม่สบาย”
“ไม่เป็นไรเลยค่ะขับรถกลับคอนโดแป๊ปเดียวก็ถึงแล้ว ยังไงก็ฝากบอกพี่อิฐด้วยนะว่าพรุ่งนี้ห้ามไปส่งอรสาย” ประชุมทั้งทีพรีเซ็นเตอร์คนใหม่ต้องเข้าไปร่วมออกความเห็นด้วย
“งั้นถ้าเฮียไปกับไอ้อิฐจะว่าอะไรไหม?”
“ไม่ค่ะ ตามสบายเลยประชุมแค่ไม่นานพี่อิฐก็ไปออกบ่อย”
“ครับ งั้นพรุ่งนี้เจอกันคืนนี้ฝันดีนะ” แต่ถ้าจะให้ดีคืนนี้เราควรจะนอนด้วยกันมากกว่านะ
“เช่นกันค่ะ” เธอเหล่ตามองมือเขาให้รู้ตัวว่ายังไม่ปล่อยมือเธอ เฮียนายยอมปล่อยแล้วยืนมองจนเธอขับรถออกไป
“น่ารักใช่ไหม?” หมอกถามเบาๆหลังจากยืนดูอยู่สักพักเพราะเพื่อนให้มาตาม
ตอนแรกคิดว่าไปเข้าห้องน้ำที่ไหนได้มองตามสาวตาละห้อยแทบจะหมดลายเสือทิ้งไว้แค่แมวเมี้ยวน่ารักซะแล้ว
“เออ…เอ้ย!! ไอ้เหี้ยหมอกมึงมาทำส้นตีนไรเนี่ย?” เพื่อนมาตอนไหนวะแถมยังมายิ้มให้อีกไอ้สัตว์ทำหน้าล้อเลียนเดี๋ยวได้กินตีนเป็นอาหารรอบดึกหรอก
“ชอบก็พูดว่าชอบดิวะ ถ้ามึงไม่จีบกูจะได้จีบเองนะน่ารักขนาดนี้ปล่อยไม่ได้” น่ารักมากจนไม่อาจจะละสายตาได้เลยละแต่เห็นว่าเพื่อนมองตาค้างตั้งแต่อยู่ในผับเลยไม่อยากจะทำอะไร ไอ้นายมันเล่นจ้องจนนึกว่าจะเข้าไปสิงขนาดน้องอรเมียเพื่อนยังกระซิบถามเลยว่าไอ้เฮียนายนี่เป็นอะไรรึเปล่า
“มึงห้ามจีบไอ้เหี้ยหมอก มึงกำลังจะหมั้นนะเว้ยอย่าลืมดิไอ้สัตว์!”
“เอ้า! นี่เรื่องของกูป่ะ”
“คนนี้กูห้ามเว้ย”
“หวงว่างั้น?”
“เออ! กูชอบ กูหวงพอใจยังห่ะ” ดีนะไม่หลุดปากบอกว่าตกหลุมรักไปแล้วไม่งั้นโดยล้อแน่ เขาไม่เคยมีความรักมานานมากแล้วตั้งแต่ถูกหลอกให้เป็นควายกินหญ้าเคี้ยวเอื้องอยู่นานกว่าจะตาสว่างแม่งก็เอาจนพรุนแล้ว
แต่ไม่เคยรู้สึกว่าจะรักใครได้ง่ายขนาดนี้มาก่อนเลย
- ผู้เขียน
